Komentarz do wpisu: Jak znieść piłkę nożną ..., xavrasw

@rafał

Aż sobie kliknąłem, bo pomyślałem, że może mi coś umknęło - wydaje mi się, że jednak nie - tam rozmowa była o czymś innym: o wysługiwaniu się innymi w celu zaspokojenia swoich postulatów moralnych. A tu mówimy o własnym radzeniu sobie z nimi. A ja w zasadzie piszę o czymś jeszcze trochę innym: o relacji pomiędzy moralnym dyskomfortem a praktyką życia codziennego - w skrócie można by to sprowadzić do tego, że opisywany przez Ciebie dylemat można rozciągnąć na każdy aspekt naszego funkcjonowania - od oklepanego "jestem przeciw dręczeniu zwierząt, ale jem mięso" po wszechobecne "jestem przeciwko łamaniu praw człowieka, ale cały sprzęt w domu mam z Chin i przyległości". I, to chyba najważniejsze, a nie napisałem, o świadomości swojego sprawstwa w tych procesach. To znaczy świadomości tego, że, o ile nie urzeczywistniasz właśnie kariery na miarę Lenina czy co najmniej Martina Luthera Kinga, to jest ono całkiem zerowe.