Weinig kans dat de restaurants nog openen, in 2020. Het nieuws viel te verwachten, maar even prikken deed het wel, eerder deze week. Ja, ik weet dat een mens intussen van alles kan afhalen, tot kreeft met salieboter toe, en dat smaakt geweldig, maar... ik mis de vertrouwde choreografie van uit eten gáán. Dat duwtje tegen de deur, en hoe je dan meteen op een glimlach stootte. "Goeienavond! U had gereserveerd?" Je knikte, in het tevreden besef dat je daarmee tot de geprivilegieerden behoorde. Tafeltje kiezen. "Had u iets gewenst om te drinken, mevrouw?"
