وقتی به صحنه اداری کشورمان نگاه می‌کنیم افراد به نوعی روزمرگی بهشان مسلط شده است. این روزمرگی با فعالیت جهادی و بسیجی رفع می‌شود. کسی که یاد گرفته دیکته‌وار کاری را انجام دهد از ساختارش در‌می‌آوریم و در کالبد جدیدی به کار می‌گیریم. خودشان می‌گویند حرف جدیدی برای گفتن داریم. احساس می‌کنیم فضایمان عوض شده و وارد فرایند جدیدی می‌شوند که بدون ساختار و سازمان حرف دلشان را بزنند
