Griffin Caddesi’ndeki vahşi hindi ve kampüs içi epidemiyolojik ornitoloji hikayeleri
Tarafından sunuldu Joseph McLean
|
11 Mart 2021
William & Mary’deki Ornitoloji öğrencileri geleneksel olarak İngiliz Milletler Topluluğu’na seyahat eder, saat 3’te minibüslerde toplanır ve kuş barınağına doğru yola çıkar.
Batı Virginia sınırında veya doğu kıyısında savaşçıları ve yırtıcı kuşları görmek için çim türlerini farklılaştıran bir tarla kimlikleri gizemini tanıtıyor. Ama bu yıl değil.
“Salgın yüzünden, minibüse birlikte gidemeyiz,” dedi Dan Crystal. “Öyleyse tüm bu sığırları yapıyoruz.”
Şaşırtıcı derecede ödüllendirici bir deneyimdi çünkü William & Mary başlı başına güzel bir kuş. Üniversitenin Biyoloji Bölümü’nde profesör olan Crystal, William & Mary’de 25 yıldır biyoloji 416, Ornitolojiye Giriş dersi veriyor.
Geçen yıl, Virginia’da 265 tür eyalet dağcılık ornitoloji sınıfı kaydedildi. Crystal’e göre, heyecanlı bir kuşun William & Mary kampüsünde 100 tür bulması makul bir şekilde beklenebilir. Bu sömestrin dersi çeşitli gerekçelerle eksikse, kampüste yürüyüşe çıkan sosyal açıdan uzak kuşlar, sınıfın bireysel kuşları ziyaret etmesine, gözden geçirmesine ve tanımasına olanak tanır.
Başlangıçta Griffin Caddesi’nde yabani bir hindi var.
Crystal, “Parkstale Field’ın hemen dışında,” dedi. “Oraya bir hindi taşındı. Sık sık orada değil, ama çok agresif. Sokağın ortasında yürüyoruz. Bu tavuk hindisi çıkıyor ve bizi suçluyor.”
Hindi, bir grup büyük, maskeli, teleskopik taşıyıcı yaratığın işine girmekte tereddüt etmiyor. Crystal, hindi çok yakın olduğu için öğrencinin cep telefonu anlık görüntülerinin telefoto lens tarafından kullanılmış gibi göründüğünü söyledi.
Diğer kuşlar, ornitologların sürekli varlığına daha az çelişkili şekillerde tepki verirler. Örneğin Madoka Gölü Malardları, eğer sınıfsal iseler kendilerine bir zarar gelmediğini anlarlar.
Crystal, Çok yumuşaklar, dedi. “Bizi şimdi gördüklerinde, uçağa binmek yerine yavaşça uzaklaşıyorlar.”
Kış ördek zamanı ve bir kuş bilimcinin Madoka Gölü yüzeyinde düzenli bir teleskop taramasıyla çok sayıda şelale türünü işaretleyebilmesi, kuşlar arasında bir yazıcıdır. Bu yıl, seçenekler sadece biraz zayıf.
“Yaklaşık 30 podyum, yaklaşık 15 bufalo kafası, 20 halka boyunlu ördek olabilir” dedi. “Bana 10 baytlık sürüngenlere sahip Kanada’nın bazı ördeklerinden bahsedin – ama genellikle diğer ördekleri de severiz.”
Ezilme normalden daha küçük – altın renkli, tuhaf bir tuval sırtlığı. Crystal, düşük ördek sayılarının kuzeydeki ılıman kışlardan hemen sorumlu olduğunu söylüyor. Ördekler bir yana, Crystal, William & Mary’de iyi bir kuş üreme yılı olduğunu söyledi.
“Kuzey orman ağaç tohumu mahsulünün başarısızlığı nedeniyle, normalde sahip olmadığımız türler uzak kuzeyden elde edildi” dedi. “Kırmızı göğüs zırhlarımız, çam derileri ve mor iğnelerimiz var – genellikle hiçbiri sayıca yok.”
Madoka Gölü’nde bir şelale ziyareti beklerken, sınıf bu kuzey kuşlarından bazılarını görmek için Kek Ekoloji Laboratuvarı’ndaki kör ve yem hattına gidebilir. Crystal, bir laboratuar ünitesini barındıracak kadar büyük, altı fit aralıklı görüntüleme deliklerine sahip, govt korumalı bir kör muhafaza kurdu. Öğrencilerden bir akşam çapraz zirvesi aramaları istenir, ancak yine de çalışmaz.
“Onlar ” şehirdeydiler, ama kampüste hiç bir tane görmedik. Onlar asla kuş değiller,” dedi Crystal. “Kampüste 25 yıl içinde sadece iki veya üç kez akşam çapraz hoparlörleri gördüm.”
Kuşların seyahati, sınıfın laboratuar bileşenlerinin bir parçasıdır. Crystal, sınıfı yedi gruba ayırdığını ve laboratuvarı haftada dört gün düzenlediğini söylüyor. Binanın etrafında yedi kişilik her gruba liderlik ediyor. Sıklıkla aynı kuşu defalarca görürler.
“Öğrenciler onları birey olarak tanıyor: ‘Oh, Phoebe bugün havuzun bu tarafında bitti. Nedenini merak ediyorum?'” “Yani normal yıllardan tamamen farklı bir deneyime sahipler. Her insan her kuşu görür ve onu bir birey olarak tanır. Bazı kişileri benzersiz şarkılarıyla tanımlamaya başlarız. “
Az sayıda kuş türü ile derinlemesine bir tanışma, başka ilginç eğitim fırsatları yaratmıştır. Örneğin, sınıf kaotik bir karga-baykuş ilişkisine neden olur. Bu yıl şahinler ve baykuşlar için iyi bir yıl; Crystal kampüsünde büyüyen sincabın insanlarla etkileşime girmesi gerektiğini düşündüğünü söylüyor.
Yasaklanmış baykuşlar ve büyük boynuzlu baykuşlar, kompleksin çevresinde yaygındır ve iki tür karga vardır – tanıdık Amerikan kargası ve özür dileme çağrısı onu Amerikan kargasından ayıran balık kargası.
Amerikan kargalarının baykuşları taciz etme alışkanlığı vardır ve Crystal, bu davranışın “çete” olarak adlandırıldığını söyler. Yasak baykuş bir dalda oturur, titriyor ve kargalar onun etrafında uçuyor, dalarak patlatıyor ve taciz ediyor. Kalabalığın garip bir özelliği, bir gün önce bir güruhun meydana geldiği yerse, bazen kargaların boş bir dala saldırmasıdır. Crystal, boş dal seferberliğinin, önceki yılların öğrencilerinin çılgın yarışlarında olabildiğince çok kuş türünü gözlemleyemeyecekleri anlamına geldiğine dikkat çekti.
Crystal, “Öğrenciler kargaların baykuşlara nasıl saldırdığından çok etkilendiler,” dedi. “Öyleyse kargaların bunu neden yaptığına dair hipotezler buluyoruz. Bu iyi: kimse kargaların neden baykuşlara saldırmaktan delirdiğinden emin değil, ama öyleler.”
Crystal, üniversite uyarlamalarının, kuşları bir salgın sırasında harekete geçme konusunda daha az uyanık hale getirmiş olabileceğini tahmin ediyor, bu da kuşlar için bir nimet.
“Burada çok öğrenci var, ancak şimdi her 50 veya 80 dakikada bir büyük bir geçit törenimiz yok çünkü öğrenciler sınıftan sınıfa gidip kuşları temizliyor,” dedi.
Crystal, salgının koşullarının kendisine verdiği samimi, derin ornitolojinin faydalarını takdir etmeye geldiğini söyledi.
Crystal, “Bu ders temelde bir biyolog olarak önünüzde ne olduğunu öğrenmekle ilgili,” diye ekledi. Bilimsel yöntemin ilk adımı gözlemdir ve salgın kompleksi, kuşlara daha fazla düşünme fırsatı sunar. Bu, sınıfların gelecekte daha çok yapması gereken bir şey. “