«بابک خرمدین» با تمرکزی دقیق بر صحنه تعدادی از فیلم‌ها و فیکس کردن آنها، به دانشجویانش از تاثیر قاب‌بندی و نگاه بازیگرانی می‌گوید که ماحصل آن قرار است تماشاگر را تحت تاثیر قرار دهد. شاید او هم همانند ما هیچ‌گاه گمان نمی‌کرد خودش بازیگر اصلی داستان تراژیکی باشد، که بسیاری از آثار جنایی و فیلم‌های موسوم به اسلشر، در برابر آن کم می‌آورند.
