Μπορεί ο χημικός ευνουχισμός να σώσει τα παιδιά από αρρωστημένα μυαλά;

Το όνομα του είναι Aris. Μεγάλωσε στην Ινδονησία και σήμερα είναι 23 ετών.

Πριν τρία χρόνια, μόλις στα 20 του, ο Aris έγινε ένας ζωντανός εφιάλτης αρκετών ανήλικων κοριτσιών στην ασιάτικη χώρα, τα οποία έπεσαν θύματα κακοποίησης από τον ίδιον.

Σε μία χώρα που οι κάτοικοι έχουν συνηθίσει να βλέπουν παιδιά 11 ετών να εκδίδονται από προαγωγούς, ο Aris επέλεξε να κάνει πράξη στις αρρωστημένες πράξεις τους σε πολλές ανήλικες.

Ευτυχώς ο ίδιος δεν γλίτωσε. Συνελήφθη και καταδικάστηκε, αλλά πριν οδηγηθεί στη φυλακή, προχώρησε και σε φρικιαστικές λεπτομέρειες.

Ομολόγησε πως είχε βιάσει ανήλικα κορίτσια μέσα σε τζαμιά, σε σπίτια ακόμη και σε χωράφια, όπου κανείς δεν μπορούσε να τα βοηθήσει ή να σταματήσει τον βιαστή.

Είχε δηλώσει επίσης στις τοπικές αρχές ότι βίαζε επειδή είχε επηρεαστεί από ταινίες πορνό, ενώ παραδέχτηκε πως αν και του άρεσαν οι ενήλικες γυναίκες, εκείνες δεν τον ήθελαν κι έτσι επέλεξε να βιάσει παιδιά.

Ο 20χρονος τότε βιαστής έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ινδονησία στον οποίο επιβλήθηκε η ποινή του χημικού ευνουχισμού.

Η ποινή του χημικού ευνουχισμού ήταν μια πρόσθετη ποινή στην 12ετη φυλάκισή του, ενώ αυτή προβλεπόταν να εκτελεστεί στο τέλος της ποινής του, δηλαδή πριν βγει από την φυλακή.

Η ποινή στον τότε 20χρονο άνδρα είχε επιβληθεί από το περιφερειακό δικαστήριο του Mojokerto.

Επειδή όμως ήταν η πρώτη φορά που επιβαλλόταν μία τέτοια ποινή, η κυβέρνηση ζήτησε τότε τη βοήθεια της Ινδονησιακής Ένωσης Ιατρών (IDI) για τον χημικό ευνουχισμό καταδικασθέντων παιδεραστών.

Ωστόσο οι επαγγελματίες ιατροί της χώρας αρνήθηκαν με την αιτιολογία ότι η διαδικασία παραβιάζει την ιατρική δεοντολογία κι έτσι ο Aris δεν υπεβλήθη τότε σε χημικό ευνουχισμό.

Ο Aris και η Ινδονησία είναι όμως μία μικρή περίπτωση ενός μεγάλου φακέλου με το όνομα «χημικός ευνουχισμός».

Ένα θέμα που για πολλούς είναι επιτακτική ανάγκη και για άλλους πρέπει να επιβληθεί άμεσα ειδικά όταν μιλάμε για παιδόφιλους.

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά που βρίσκει την συγκεκριμένη ποινή είτε ανεπαρκή διότι δεν έχει μόνιμο αποτέλεσμα, είτε ανήθικη καθώς παραβιάζει, σύμφωνα με τους ίδιους, ανθρώπινα δικαιώματα.

Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και γιατροί αλλά και νομικοί που υποστηρίζουν θερμά την μία πλευρά και αντίστοιχοι που υποστηρίζουν την άλλη.

Ανεξάρτητα όμως με τα μαθήματα ηθικής ή μη, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι νομοθέτες σε πολιτείες των ΗΠΑ βγάζουν την συγκεκριμένη πρόταση από το συρτάρι τους, καλώντας έτσι γερουσιαστές και δικαστές να την εξετάσουν ώστε ορισμένοι παιδόφιλοι να υποβάλλονται σε χημικό ευνουχισμό πριν βγουν από τη φυλακή.

Οι προτάσεις διαφέρουν από Πολιτεία σε Πολιτεία και από χώρα σε χώρα.

Από την Ρωσία μέχρι την Αλαμπάμα

Παραδείγματος χάριν, στην Αλαμπάμα θεσπίστηκε νόμος που να απαιτεί βιαστές ανηλίκων να υποβάλλονται σε χημικό ευνουχισμό προκειμένου να βγουν από τη φυλακή.

Σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο, όσοι κακοποίησαν παιδιά κάτω των 13 ετών θα υποβάλλονται σε ένεση με φάρμακα προκειμένου να μπλοκάρουν τις ορμόνες τους πριν βγουν από τη φυλακή.

Ένα παρόμοιο νομοσχέδιο προτάθηκε στην Οκλαχόμα, αλλά συνάντησε έντονες αντιδράσεις. Εκεί ψηφίστηκε νόμος που επιβάλλει τον χημικό ευνουχισμό για όσους διαπράττουν σεξουαλικά αδικήματα, ωστόσο καταργήθηκε το 2013 με την αιτιολογία ότι αποτελούσε «παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Κοντά στην εισήγηση του χημικού ευνουχισμού βρέθηκε και η Ταϊλάνδη σε μία προσπάθειά της να μειώσει τα σεξουαλικά εγκλήματα κατά των ενηλίκων.

Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα που είχε γίνει στην ασιατική χώρα, από τους 16.413 καταδικασθέντες σεξουαλικούς παραβάτες που αποφυλακίστηκαν από τις φυλακές της Ταϊλάνδης μεταξύ 2013 και 2020, υπήρχαν 4.848 που διέπραξαν εκ νέου αδίκημα.

Στη Ρωσία, υπάρχει επίσης ποινή χημικού ευνουχισμού για βιαστές κοριτσιών κάτω των 14 ετών.

Μια άλλη χώρα που αναμένει την ποινή του χημικού ευνουχισμού είναι το Καζακστάν, το οποίο ανέφερε 1.000 περιπτώσεις κάθε χρόνο από το 2010 έως το 2014.

Η Ινδία εφαρμόζει επίσης ποινές χημικού ευνουχισμού. Από το 2012 η ινδική κυβέρνηση έχει εφαρμόσει ποινές χημικού ευνουχισμού και 30 χρόνια φυλάκισης.

Ομοίως, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει επίσης εφαρμόσει ποινές χημικού ευνουχισμού.

Τι εννοούμε με τον όρο «χημικός ευνουχισμός»

Ουσιαστικά ο χημικός ευνουχισμός γίνεται με την έγχυση αντιτεστοστερόνης στο σώμα ενός άνδρα προκειμένου να μειωθεί το επίπεδο της τεστοστερόνης που επηρεάζει τη σεξουαλική επιθυμία ενός άνδρα.

Ο ευνουχισμός που εφαρμόζεται σε διάφορες χώρες είναι 2 ειδών.

Πρώτον, ο φυσικός ευνουχισμός πραγματοποιείται με ακρωτηριασμό των όρχεων των παιδόφιλων, έτσι ώστε να επηρεάζεται η σεξουαλική τους ορμή.

Δεύτερον, ο χημικός ευνουχισμός περιλαμβάνει χημικές ουσίες κατά των ανδρογόνων που μπορούν να αποδυναμώσουν την ορμόνη τεστοστερόνη με τη λήψη χαπιών ή ενέσεων.

Διαρκεί μέχρι… 3 μήνες

Τα αποτελέσματα του χημικού ευνουχισμού δεν διαρκούν μόνιμα και αν σταματήσει η λήψη χημικών ουσιών, η ικανότητα στύσης και η λίμπιντο θα επανέλθουν σε λειτουργία. Η επίδραση αυτού του φαρμάκου κυμαίνεται από 40 ώρες έως 3 μήνες.

Στην Αμερική το φάρμακο που συνιστάται επισήμως είναι η οξική μακροξυπρογεστερόνη και συντομογραφείται ως MPA και συνήθως ονομάζεται «θεραπεία MPA» σύμφωνα με τη νομοθεσία της Αμερικής.

Η MPA υποδηλώνει ένα είδος φαρμάκου που δρα στα κύτταρα που σχετίζονται με τον εγκέφαλο.

Παρ΄όλο που το αποτέλεσμα του χημικού ευνουχισμού είναι παρόμοιο με τον παραδοσιακό χειρουργικό ευνουχισμό αναστέλλοντας τη σεξουαλική επιθυμία του εκτελούμενου (απλά δεν είναι μόνιμος), στις ΗΠΑ και επίσημα ο χημικός ευνουχισμός θεωρείται ως θεραπεία σύμφωνα και με την νομοθεσία, πράγμα που σημαίνει ότι είναι απλώς ένα είδος ιατρικής θεραπευτικής προσέγγισης και όχι παραδοσιακή σωματική τιμωρία.

Προκειμένου να δημιουργηθεί αυτή η αντίληψη, καθοριστικό ρόλο είχε παίξει μία έρευνα του πανεπιστημίου Johns Hopkins.

Το Πανεπιστήμιο διεξήγατε μια μελέτη παρακολούθησης σε 626 βιαστές ανηλίκων που έλαβαν MPA. Το ποσοστό υποτροπής τους ήταν χαμηλότερο από 10% σε 5 χρόνια. Αντίθετα, το ποσοστό υποτροπής σε όσους δεν είχαν υποστεί χημικό ευνουχισμό ήταν περίπου 65%.

Μεταξύ 20 εγκληματιών παιδοφιλίας που έλαβαν φάρμακο αναστολής της τεστοστερόνης στην έρευνα μόνο 1 επανέλαβε το έγκλημα μέσα σε 1 χρόνο μετά τη λήψη του φαρμάκου. Το ποσοστό υποτροπής ήταν 5%.

Ωστόσο σύμφωνα με ερευνητικά papers υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που η μία πλευρά είναι υπέρ και η άλλη κατά του χημικού ευνουχισμού.

Αυτοί οι λόγοι συνοψίζονται ως εξής:

Λόγοι εναντίωσης στον χημικό ευνουχισμό:

• Πάει κόντρα στην αρχή της απαγόρευσης των βασανιστηρίων

Η συγκεκριμένη πλευρά πιστεύει ότι ο χημικός ευνουχισμός υποδηλώνει τον ευνουχισμό, ο οποίος ανήκει στα σκληρά βασανιστήρια που απαγορεύονται σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ.

Παραβιάζει την ιδιωτική ζωή των εγκληματιών (αφού αφεθούν ελεύθεροι)

• Παραβιάζει το δικαίωμα της ίσης προστασίας

Σύμφωνα με υποστηρικτικές αυτής της άποψης, ο χημικός ευνουχισμός υποδηλώνει την αναστολή της επιθυμίας του εγκληματία να διαπράξει έγκλημα μειώνοντας την ορμόνη του, αλλά δρα μόνο σε άνδρες εγκληματίες και όχι σε γυναίκες.

• Δεν λύνει ουσιαστικά το πρόβλημα

Ο ποινικός ψυχολόγος Braford θεωρεί ότι ο χημικός ευνουχισμός δεν μπορεί να λύσει ουσιαστικά το πρόβλημα, τονίζοντας πως το ποσοστό υποτροπής των εγκληματιών θα ανακάμψει δραστικά σε περίπτωση διακοπής της φαρμακευτικής θεραπείας (Bradford, 1983).

Λόγοι υπέρ του χημικού ευνουχισμού:

• Προστασία της κοινωνίας

Ο σημαντικότερος λόγος για την υποστήριξη του χημικού ευνουχισμού είναι ότι διαδραματίζει προφανή ρόλο στην πρόληψη των σεξουαλικών εγκλημάτων.

Σύμφωνα με έρευνα του  Cauley, Rya το 2014 το ποσοστό υποτροπής των εγκληματιών με αποφυλάκιση υπό όρους φτάνει σε ποσοστό άνω του 50% στις δυτικές χώρες. Ωστόσο, στην ομάδα που δέχεται την ένεση MPA, το ποσοστό υποτροπής είναι κατά μέσο όρο χαμηλότερο από 15%.

• Χαμηλότερο κόστος για την εκτέλεση της ποινής

Το εξαιρετικά χαμηλότερο κόστος σε σύγκριση με την ποινή της φυλάκισης είναι επίσης ένας σημαντικός λόγος για τους ανθρώπους που υποστηρίζουν τον χημικό ευνουχισμό.

Παραδείγματος χάριν η αμερικανική κυβέρνηση δαπανά 25.000 δολάρια ΗΠΑ για την κράτηση κάθε εγκληματία κάθε χρόνο.

• Ορθολογική παρέμβαση στο δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή

Οι υποστηρικτές πιστεύουν ότι ο χημικός ευνουχισμός, μια αναστρέψιμη ιατρική και κατά τους ίδιους θεραπευτική προσέγγιση, παρεμβαίνει ορθολογικά στο δικαίωμα του εγκληματία στην ιδιωτική ζωή.

• Ο χημικός ευνουχισμός δεν είναι σεξιστικός

Τέλος, οι υποστηρικτές αυτής της άποψης θεωρούν πως η φαρμακευτική θεραπεία δεν θα στερήσει το αναπαραγωγικό δικαίωμα των εγκληματιών ή το δικαίωμα ισότητας των γυναικών εγκληματιών.

Πηγές: Reuters, The Advocate, The Atlantic, Vanguardngr.com

 «Is Chemical Castration a Progressive or Primitive Punishment-Balls Are in Your Court, Iowa Legislature, Cauley, Ryan

Chemical Castration for Pedophiles: Study of Fiqh Problems in Indonesia, Tarigan, Azhari Akmal.

Chemical castration: international experience and Chinese path to control pedophilia crimes, Zhuang, Jin