Εκπρόσωποι

Τώρα που ολοκληρώθηκαν (πάνω-κάτω) τα ευρωψηφοδέλτια των κομμάτων, τα πρώτα συμπεράσματα είναι προφανή.

Δεν ξέρω τι ψάρια θα πιάσουν όσοι εκλεγούν τελικά στο Ευρωκοινοβούλιο αλλά αν ήταν να στήσουμε κανάλι μια χαρά το έχουμε το κάστινγκ.

Μόνο που δυστυχώς δεν θα στήσουμε κανάλι.

Κι όσοι εκλεγούν θα πρέπει να κάνουν και καμία δουλειά υπέρ της χώρας που τους εξέλεξε και κυρίως υπέρ των ψηφοφόρων που θα τους ψηφίσουν.

Διότι, για να πούμε την αλήθεια, στο Ευρωκοινοβούλιο μια παράδοση τενεκέδων την έχουμε. Υποψιάζομαι ότι θα διατηρηθεί.

Στη θητεία που ολοκληρώνεται τις προσεχείς εβδομάδες συνυπήρξαν άλλωστε δύο διαφορετικές κατηγορίες ευρωβουλευτών.

Είχαμε εκείνους που αντιπολιτεύονταν την κυβέρνηση της χώρας τους.

Είχαμε και τους εξαφανισμένους για τους οποίους κανείς δεν ξέρει πώς σκότωναν την ώρα τους στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο.

Από την άποψη των ευρωπαϊκών θεσμών αλλά και της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος ούτε οι μεν, ούτε οι δε, είχαν κάποια χρησιμότητα. Ηταν περιττοί.

Και συνεπώς καθόλου δεν με νοιάζει αν θα εκλεγούν τελικά δημοσιογράφοι, celebrities, αρτίστες, μπαλαδόροι ή πανελίστες.

Με ενδιαφέρει απλώς εκείνοι που θα εκλεγούν και όσοι εκλεγούν να κάνουν σοβαρά τη δουλειά.

Για να είμαι ειλικρινής όμως δεν ξέρω αν όλοι οι υποψήφιοι έχουν συναίσθηση της δουλειάς για την οποία εκλέγονται. Κι ούτε αν θα την αποκτήσουν στη συνέχεια.

Το βέβαιο είναι ότι δεν εκλέγονται ντετέκτιβ για τις υποκλοπές, ούτε εμπειρογνώμονες για τα Τέμπη, ούτε θρηνωδοί της «μικρής Μαρίας» στον Εβρο, ούτε ναυαγοσώστες στην Πύλο. Τέτοιους έχουμε και χωρίς ευρωεκλογές σε όλα τα καφενεία της χώρας.

Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συνθήκες οι ευρωβουλευτές «εκλέγονται άμεσα από τους ψηφοφόρους σε όλα τα κράτη-μέλη για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των λαών στη λήψη αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και για να διασφαλίζουν ότι τα άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ λειτουργούν δημοκρατικά» (www.europarl.europa.eu/portal/el).

Δεν εκλέγονται δηλαδή για να κάνουν φιγούρα, ούτε φτηνό ακτιβισμό, ούτε φυσικά για να υποδύονται τους ελεγκτές των εθνικών κυβερνήσεων. Μπορεί καμία δουλειά να μην είναι ντροπή αλλά για τέτοιες δουλειές είναι άλλοι αρμόδιοι.

Και γι’ αυτό οι ευρωεκλογές είναι σημαντικές, αν συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς ψηφίζουμε. Ψηφίζουμε εκπροσώπους των συμφερόντων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Χρειάζονται συνεπώς άνθρωποι γνώστες των συμφερόντων και ικανοί να εκπροσωπούν αποτελεσματικά το εθνικό σύνολο στην ευρύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια.

Τα υπόλοιπα είναι για τους καλαμπουρτζήδες. Τους οποίους ελπίζω να μην ψηφίσουμε και να τους κρατήσουμε να φλυαρούν στα καφενεία μας.