Το καρφί της Βούλας

Ολο και χειρότερα γίνονται τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ, πάνω που διάφοροι προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα για να αποφευχθεί τώρα η νέα διάσπαση, έτσι ώστε ο χρόνος που θα μεσολαβήσει, και το καλοκαίρι μαζί, να την αποτρέψει εν τέλει. Η εκπρόσωπος Βούλα (Κεχαγιά), λοιπόν, δήλωσε ότι οι αναφορές του προέδρου Κασσελάκη για τα «μαύρα» χρήματα δεν αφορούσαν την περίοδο Τσίπρα, αλλά τα άλλα κόμματα. Δηλαδή, όταν ο αρχηγός έλεγε «ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρει μαύρα», το δήλωνε σε αντιδιαστολή με τον ΣΥΡΙΖΑ της… ΝουΔου, τον ΣΥΡΙΖΑ του… ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ, της Ζωής, του Χαρίτση, του Βελόπουλου και ούτω καθεξής!

Την καταλαβαίνω τη φίλη Βούλα. Τι να πει η γυναίκα, κάπως πρέπει να τα μπαλώσει. Ομως εκεί που το έφερνε κάπως σε μια ισορροπία το πράγμα, πέταξε ένα περίπου… κακώς διαμαρτύρονται οι της «Αυγής» που τους έκλεισε το μαγαζί ο πρόεδρος Κασσελάκης… και τα έκανε μπάχαλο. Διότι, όπως έμμεσα αποκάλυψε, και ο Τσίπρας, ο πρόεδρος Αλέξης, ο βετεράνος, ο απόμαχος, το ίδιο ήθελε να κάνει! Να την κλείσει, να μην υπάρχει! Και ο Θανάσης ο Καρτερός να του στέλνει τα άρθρα με το ταχυδρομείο ή με κούριερ να τα διαβάζει και να ευφραίνεται η ψυχή του που ένας τέτοιος ογκόλιθος της δημοσιογραφίας τον αποθεώνει. Αντί να συντηρεί ολόκληρη εφημερίδα για να τα δημοσιεύει.

Το καρφί – κάρφαρος – της Βούλας έμεινε και αυτό, επί του παρόντος, ασχολίαστο από την πλευρά του απόμαχου προέδρου Αλέξη, όπως και των fans που βρίσκονται κοντά του. Αρα, τι να πιστέψουμε άλλο εμείς οι απέξω, παρά ότι αλήθεια είναι;

Η πόρτα του Μαξίμου

Μαύρα μάτια κάνουν να τον δουν οι βουλευτές της ΝουΔου τον Πρωθυπουργό, κι αυτός είναι ο καημός τους, αν και δεν τον καταλαβαίνω. Και να τον δεις από κοντά, τι περιμένεις δηλαδή ότι θα συμβεί; Να αλλάξει κάτι, αποκλείεται στην κυβέρνηση. Να σε εκτιμήσει και να σε έχει στα «υπ’ όψιν» του για τον επόμενο ανασχηματισμό, «ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι». Πότε θα γίνει ο ανασχηματισμός και κάτω από ποιες συνθήκες, και με τι περιεχόμενο, και προς τα πού θα γέρνει η ζυγαριά, επίσης τρέχα γύρευε. Και, άντε, πες ότι σε δέχεται. Μιλάτε, βασικά μιλάς εσύ, ακούει εκείνος, στο τέλος σού λέει ένα «ευχαριστώ», γιατί είναι και ευγενής, και μετά σου ανοίγει την πόρτα για να πας από εκεί που ήρθες. Αντε, στο τσακίρ κέφι, να δεχτεί να βγάλετε μαζί και μία selfie να την έχεις καβάντζα για το προεκλογικό σου φυλλάδιο. Οπότε, γιατί του γκρινιάζεις ότι δεν τον βλέπεις;

Το σημειώνω έτσι όπως μου το έλεγε χθες φίλος μου βουλευτής της ΝουΔου, ο οποίος δεν μίλησε στη συνεδρίαση, αλλά άκουγε όλους όσοι μιλούσαν να κάνουν παράπονα στον Πρωθυπουργό ότι δεν τους δέχεται στο Μέγαρο Μαξίμου. Και όπως μου είπε, «αδερφέ, με το ζόρι κρατήθηκα να μη γελάσω όταν άκουσα τον Κυριάκο να τους λέει, με το που ξεκίνησε την ομιλία του, η πόρτα μου είναι πάντα ανοιχτή σε εσάς. Πλάκα τούς έκανε, και δεν πήραν χαμπάρι, τα ζωντανά».

Κακίες.

Ο Οδυσσέας και ο φόρος στον καφέ

Στην αρχή χάρηκα. Γιατί χάρηκα; Διότι είπα μέσα μου, να ένας βουλευτής ο οποίος πιάνει τον σφυγμό του κόσμου, ακροάζεται τα καθημερινά του προβλήματα και είναι διατεθειμένος να δώσει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του για την επίλυσή τους. Και χάρηκα διπλά και τριπλά, διότι το θέμα το είχα ανοίξει προ εβδομάδος εδώ, και είχα τοποθετηθεί δε με καυστικό τρόπο για την κυβέρνηση.

Οι χαρές, που προαναφέρω, μου συνέβησαν τη στιγμή που έλαβα δελτίο Τύπου από το γραφείο του φίλου μου Οδυσσέα (Κωνσταντινόπουλου), με το οποίο με ενημέρωνε (φαντάζομαι, και τον υπόλοιπο Τύπο με αυτό το δελτίο) ότι ζητάει να ανακαλέσει η κυβέρνηση την απόφασή της για φορολόγηση του σερβιριζόμενου καφέ με ΦΠΑ 24%.

Εισακούοντας, όπως γράφει, την ένσταση του κλάδου της εστίασης, ώστε να μη φαίνεται για μία ακόμη φορά ανακόλουθος ο κύριος Μητσοτάκης σε σχέση με όσα υπέγραφε και εξήγγελλε κατά το παρελθόν ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την καθιέρωση ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ 13% σε όλη την εστίαση, πλην βεβαίως των αλκοολούχων ποτών.

Δύσκολα μπορώ να κρύψω ότι, εκτός από χαρά, με κατέλαβε και μία κάποια συγκίνηση για την πρωτοβουλία του φίλου Οδυσσέα. Αυτό μου συνέβη καθώς αναλογιζόμουν τη συγκυρία μέσα στην οποία εκδηλώθηκε η φιλολαϊκή πρωτοβουλία του: προφανώς σε ένα διάλειμμα των έντονων διεργασιών στο ΠΑΣΟΚ για την ανατροπή του Ανδρουλάκη, των οποίων δεν είναι απλά συμμέτοχος, αλλά και πρωτοπόρος της προσπάθειας.

Ωστόσο το συναίσθημα εν μέρει ανεκόπη, διότι, αν θυμάμαι καλά, όπως ο ίδιος μού είχε πει κάποτε, διαθέτει αντιπροσωπεία μιας ιταλικής μάρκας καφέ, της ΚΙΜΒΟ. Κατόπιν αυτού, έπιασα τον εαυτό μου να προσπαθεί να καταλάβει πώς λέγεται αυτό, αλλά δεν κατέληξα κάπου. Το θέτω, λοιπόν, ως άσκηση στο φιλοθέαμον κοινό…

Τι εννοούν οι ποιητές; (του ΣΥΡΙΖΑ)

Η άθλια επίθεση εις βάρος της κατοικίας της προέδρου του Αρείου Πάγου, χθες τις πρώτες πρωινές ώρες, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες αναφορικά με την πραγματική αιτία της επίθεσης: η κυρία Κλάπα τείνει να εξελιχθεί σε έναν από τους σοβαρότερους προέδρους του Ανώτατου Δικαστηρίου. Λογικό είναι να ενοχλεί με τη στάση της απέναντι στα θέματα πολλούς και διάφορους. Ατομα και μηχανισμούς. Προήδρευσε σε κρίσιμες για τον τόπο δίκες και τις έφερε με επιτυχία εις πέρας, κόντρα σε πιέσεις και απειλές. Από τη δίκη της Χρυσής Αυγής ως τη δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο για τον Παππά και τον Καλογρίτσα, η κυρία Κλάπα στάθηκε με αξιοπρέπεια, αντικειμενικότητα και επιστημονική επάρκεια στο ύψος των περιστάσεων. Αυτό φυσικά δεν άρεσε, και δεν άρεσε σε αρκετούς, όπως φάνηκε από τις αντιδράσεις τους…

Ευκαιρίας δοθείσης, τι εννοούσε ο ΣΥΡΙΖΑ (σφοδρός επικριτής της κυρίας Κλάπα γιατί καταδικάστηκε ο Νικόλας ο Παππάς από το Ειδικό Δικαστήριο ομόφωνα) όταν στη χθεσινή ανακοίνωσή του για το συμβάν, με τις 41 όλες κι όλες λέξεις, ανέφερε ότι «δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμψηφισμός»; Συμψηφισμός για ποιο και με ποιο πράγμα; Τι είναι αυτό που θέλουν να μας πουν οι ποιητές ακριβώς;

Βόλτα στη… δροσιά της Αθήνας

Τελικά, τζάμπα αναρωτιόμουν εγώ χθες για το ποιος ενδιαφέρεται με ποιον είναι και ποιον θα υποστηρίξει για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ο νεαρός βουλευτής Χριστοδουλάκης. Απάντησε χθες το πρωί καταφατικά ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας! Αυτός είναι. Συνοδεύοντας την κατάφαση, το «ναι», με φωτογραφία τους, παρακαλώ, να πορεύονται ανάμεσα σε κάτι ψωραλέα δέντρα, εκεί όπου προφανώς γράφεται εδώ και μήνες το Επος του Λόφου Στρέφη.

Δεν γνωρίζω αν η φωτογραφία των δύο, υποστηρικτή και υποστηριζομένου, ελήφθη μετά τη φύτευση μιας 100άδας δέντρων, από αυτά που καθημερινά φυτεύει ο δήμαρχος στην Αθήνα, αλλά αν κρίνω από το άνετο βάδισμά τους, προφανώς κάτι τέτοιο έχει συμβεί, καθώς πραγματοποιείται σε ιδανικές συνθήκες, αποτέλεσμα ασφαλώς της πτώσης και της θερμοκρασίας στην περιοχή – οι 5 βαθμοί που είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο φίλος Χάρης.

Σύμφωνα δε με τα όσα αναφέρει στην ανάρτησή του ο δήμαρχος Χάρης, σε άψογη πασοκική διάλεκτο, που μυρίζει από μακριά Χρηστάρα Πρωτόπαπα (ο μπαγάσας, δεν κωλώνει πουθενά, πάει ολοταχώς για καινούργιο θύμα), «μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση για να κάνουμε ξανά το ΠΑΣΟΚ την ψυχή της δημοκρατικής παράταξης του 21ου αιώνα, των μεγάλων αλλαγών και των αξιών».

Ανατρίχιασα…