Wnioski po ostatnim letnim sparingu

Za Lechem Poznań już piąty i ostatni letni mecz towarzyski w trakcie przygotowań do rundy jesiennej nowego sezonu 2024/2025. Próba generalna wypadła fatalnie, w najczarniejszych snach nikt nie mógł przewidzieć aż tak przygnębiającej gry Kolejorza, który został wypunktowany przez przeciętnych Czechów.

Po piątym i ostatnim letnim sparingu tradycyjnie można wysnuć kilka niezobowiązujących wniosków na temat gry Kolejorza oraz poszczególnych piłkarzy. Więcej poniżej.

Najpierw czwarty, zamknięty sparing

Zanim o sparingu z FK Teplice trochę więcej o pierwszym dzisiejszym meczu kontrolnym, który odbył się po godzinie 12:00. W tygodniu trener niebiesko-białych, Niels Frederiksena postanowił sprawdzić 13 lipca większość piłkarzy przez więcej niż tylko przez 45 minut, dlatego zapragnął zorganizować dodatkowym mecz towarzyski. Spotkanie z dziesiątym zespołem grupy 3 III-ligi 2023/2024 było zamknięte, dlatego nic o nim nie wiadomo. Kolejorz po dwóch golach Filipa Szymczaka, dwóch bramkach Adriela Ba Louy oraz jednym trafieniu Aliego Gholizadeha zwyciężył z Lechią Zielona Góra aż 5:0. W pierwszym sobotnim meczu towarzyskim wystąpił m.in. Alex Douglas, od początku zagrało głównie paru zmienników, w tym piłkarze mogący w letnim okresie przygotowawczym przegrać rywalizację o miejsce w pierwszym składzie Lecha Poznań. Duńczyk w grze kontrolnej z trzecioligowcem przeprowadził tylko jedną zmianę, w 75 minucie za Alexa Douglasa wpuścił Bartosza Tomaszewskiego.

Wyrównany mecz, słabe tempo

Trener Niels Frederiksen na drugi sparing wystawił stosunkowo optymalny skład, w którym mimo wszystko mogła dziwić obecność Michała Gurgula kosztem Eliasa Anderssona oraz 17-letniego stopera Wojciecha Mońki. Zespół Lecha mocno siadł na Czechach, zdominował ich w pierwszych 10 minutach, w tym czasie FK Teplice nie mogły wyjść z własnej połowy. Dopiero później sparing się wyrównał, obie drużyny chciały grać krótkimi podaniami po ziemi podobnie rozgrywając piłkę. Optycznie Lech miał małą przewagę, ale to Teplice były blisko prowadzenia, gdy w 27 minucie otrzymały rzut karny po lekkim faulu Joela Pereiry (jedenastkę pewnie wybronił Bartosz Mrozek). W pierwszej połowie nasz zespół polegał wyłącznie na indywidualnościach, od czasu do czasu szarpał Afonso Sousa, najaktywniejszy Kristoffer Velde, przebłyski mieli też Mikael Ishak czy Joel Pereira, lecz to było za mało na czujnych w obronie Czechów. Kolejorz grał zbyt wolno, brakowało nam jakości, gdyby nie Sousa czy Velde, to Lech nie oddawałby nawet strzałów. W pierwszej połowie mieliśmy sparing toczący się w wolnym tempie, mecz dwóch średniaków, w którym trochę więcej z gry mieli poznaniacy.

Bicie głową w mur

W przerwie doszło do zmiany, Bartosz Tomaszewski zmienił kontuzjowanego Michała Gurgula, powędrował na środek obrony, a na lewą flankę defensywy przesunięty został Wojciech Mońka. Po zmianie stron Lech miał jeszcze większą optyczną przewagę, starał się grać tak samo, czyli krótkimi podaniami po ziemi, choć pojawiało się więcej wrzutek z głębi pola czy uderzeń zza pola karnego. Aktywni wciąż byli ci sami zawodnicy, co przed przerwą, do grona: Pereira, Ishak, Velde czy Sousa dołączył jedynie Antoni Kozubal szukający niekonwencjonalnych podań czy także strzałów z daleka. Lech Poznań nie mógł się przebić, bił głową w mur, grał wolno, przewidywalnie dla rywala, bez pomysłu na atak pozycyjny, męczył się z każdą minutą, aż w 73 minucie stracił gola na 0:1. Wtedy FK Teplice przeprowadziły jedną z nielicznych akcji, po zagraniu z prawej strony wiele miejsce w polu karnym miał Horsky, który podbił sobie piłkę, odpowiednio ułożył na nodze i mocnym strzałem pod poprzeczkę zdobył ładnego gola. Dziewięć minut później lechici znowu biernie zachowali się w defensywie, zabrakło pressingu, doskoku do rywala, przeciwnika w porę nie zablokował Wojciech Mońka i w 82 minucie na 2:0 podwyższył Cerepkai.

Był czas przywyknąć

Był czas przywyknąć do takich meczów. Lech w starciach o stawkę często bił głową w mur, miał duże posiadanie piłki, nie oddawał strzałów, stwarzał niewiele groźnych akcji, a na końcu przegrywał po kontrach. Sparing z Czechami wyglądał identycznie jak wiele ligowych meczów Lecha Poznań w ostatnich latach, w których taktycznie byliśmy wypunktowani przez słabszych przeciwników. Chyba nikt w najczarniejszych snach nie wyśnił jednak takiego spotkania, w którym Lech grałby wolno przewidywanie, nie dało rady dostrzec intensywności, tego mitycznego biegania czy pomysłu na prowadzenie ataku pozycyjnego. Dziś poznaniacy grali na stojąco, nieudolnie, słabo wyglądali fizycznie, słabo taktycznie, na końcu stracili 2 gole i już po bramce na 0:1 poddali się. Przy prowadzeniu 1:0 to Czesi prowadzili grę, zaczęli nagle dominować, szybko podwyższyli wynik na 2:0, a na końcu kontrolowali przebieg sparingu i zakpili sobie z naszej drużyny.

Chciało się płakać

Już w trakcie tego meczu można było się rozpłakać. Lech wyglądał źle na wszystkich polach, nie wiadomo co robił od 20 czerwca, Niels Frederiksen realizujący strategię zarządu znowu siłą promował Michała Gurgula i Wojciecha Mońkę, którzy są zbyt słabi na pierwszy zespół, nie zgrywał wyjściowej jedenastki i nie było widać jego ręki w tej słabej drużynie. Dziś Kolejorz zaprezentował się bardzo słabo, wróciły wszystkie demony przeszłości, gdyby nie Kristoffer Velde szykujący się do odejścia czy Afonso Sousa, który zaraz może wypaść z powodu kolejnej kontuzji, to Lech nie oddawałby nawet strzałów na bramkę Teplic. Osiem dni przed inauguracją sezonu z Górnikiem Zabrze w poznańskiej drużynie nic nie funkcjonowało, młodzież jest wystawiana na siłę, nie ma nowych piłkarzy, nikt z doświadczonych zawodników nie zrobił progresu, a ofensywę swoimi indywidualnościami wciąż ciągnie Kristoffer Velde szykujący się do odejścia. W sobotę gra była bardziej przygnębiająca od wyniku, pod względem gry Lech Poznań wyglądał tak jakby poddał się wcześniej, niż dopiero przy stanie 0:1. Po takim sparingu, jak z przeciętnym FK Teplice, który od lat broni się przed spadkiem z ligi czeskiej można tylko uklęknąć, rozpłakać się i przeklinać termin 21 lipca, w którym niestety musimy wrócić do rywalizacji stawkę.

Czwarty letni sparing 2024, sobota, 13 lipca, godz. 12:00
Lech Poznań – Lechia Zielona Góra 5:0 (3:0)

Bramki: 6 i 78.Ba Loua 18 i 30.Szymczak 57.Gholizadeh

Asysty: –

Żółte kartki: –

Widzów: (sparing zamknięty)

Lech: Bednarek – Borowski, Douglas (75.Tomaszewski), Pingot, Andersson – Murawski, Brzyski – Ba Loua, Gholizadeh, Antczak – Szymczak.

Rezerwowi: Zborek, Wołowiec, Tomaszewski, Stankiewicz, Wilak.

Kapitan Lecha: Szymczak

Ustawienie Lecha: 1-4-2-3-1

Trenerzy: Frederiksen – Mordal

Stan murawy: Bardzo dobry (równa płyta boiska)

Pogoda: +21°C, pogodnie

Miejsce: Boczne boisko ENEA Stadionu (ul. Bułgarska 17, Poznań)

—

Piąty letni sparing 2024, sobota, 13 lipca, godz. 16:00
Lech Poznań – FK Teplice 0:2 (0:0)

* – W 27 minucie Trubac nie wykorzystał rzutu karnego (Mrozek obronił)

Bramki: 73.Horsky 82.Cerepkai

Asysty: –

Żółte kartki: Marecek

Widzów: (sparing zamknięty)

Lech: Mrozek – Pereira, Mońka, Milić, Gurgul (46.Tomaszewski) – Karlstrom, Kozubal – Hotić, Sousa, Velde – Ishak.

Rezerwowi: Mędrala, Wołowiec, Tomaszewski, Stankiewicz, Wilak.

Kapitan Lecha: Ishak

Ustawienie Lecha: 1-4-2-3-1

Trenerzy: Frederiksen – Frtala

Stan murawy: Bardzo dobry (równa płyta boiska)

Pogoda: +22°C, pochmurnie

Miejsce: Boczne boisko ENEA Stadionu (ul. Bułgarska 17, Poznań)

> Śmietnik Kibica – (komentuj nie na temat) <

The post Wnioski po ostatnim letnim sparingu first appeared on KKSLECH.com.