Τέλειο σίριαλ για καλοκαίρι
Δεν επιδίδομαι στο σπορ των προβλέψεων γενικώς, διότι «είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις και ιδίως το μέλλον», όπως είπε ο μέγας Γιόγκι Μπέρα, ο σοφότερος ηλίθιος που περπάτησε ποτέ τούτη τη γη. Για την υποψηφιότητα του προέδρου Μπάιντεν όμως θα κάνω την εξαίρεση, επειδή δεν μπορεί ο νους μου να συλλάβει πώς θα μπορούσε να συνεχίσει ο φουκαράς για τέσσερις ακόμη μήνες. Πώς θα αντέξει; Κι αν ο ίδιος δεν καταλαβαίνει, οι δικοί του που τον νοιάζονται πώς θα επιτρέψουν τον διεθνή διασυρμό του;
Η κλιμάκωση των πιέσεων που δέχεται ο Μπάιντεν για να αποχωρήσει δεν αφήνει αμφιβολία ότι τον σπρώχνουν με το ζόρι προς την έξοδο. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι έβαλαν μπροστά τον ηθοποιό Τζορτζ Κλούνι να μαρτυρήσει την κατάσταση του αμερικανού προέδρου, λόγω της επιρροής που μπορεί να έχει διεθνώς ως το καλό και σοβαρό παιδί του Χόλιγουντ. Στην ίδια λογική της κλιμάκωσης έγινε και η διαρροή στους «New York Times» για τον ειδικό στην ασθένεια του Πάρκινσον, ο οποίος επισκέφθηκε οκτώ φορές τον Λευκό Οίκο τους τελευταίους οκτώ μήνες. (Το λέω διαρροή, γιατί μην αμφιβάλλετε ότι οι σχετικές πληροφορίες δόθηκαν στους δημοσιογράφους μέσα από τον Λευκό Οίκο.) Φυσικά, ο Λευκός Οίκος διέψευσε αμέσως ότι οι επισκέψεις έγιναν για τον πρόεδρο Μπάιντεν. Οχι! Ποιος το είπε αυτό; Για δικούς του λόγους πήγε ο ειδικός στον Λευκό Οίκο. Μπορεί, ας πούμε, ο άνθρωπος να ενδιαφέρεται για τη θέση του προέδρου στο μέλλον και γι’ αυτό να επισκέπτεται την κατοικία του προέδρου. Για να δει με τα μάτια του και να κρίνει αν αξίζει τον κόπο να μπλεχτεί με την πολιτική.
Είναι εμφανέστατο ότι ο ίδιος ο πρόεδρος δεν έχει αντίληψη της κατάστασής του – γιατί, αν είχε, δεν θα έκανε ποτέ τη συνέντευξη με τον Τζορτζ Στεφανόπουλο. Ετσι, οι πιέσεις που του ασκούνται για να φύγει δεν φθείρουν μόνο την υποψηφιότητά του (αν σε αμφισβητούν οι δικοί σου, γιατί να σε εμπιστευτούν οι ψηφοφόροι;), φθείρουν τους Δημοκρατικούς στο σύνολό τους ως οργανωμένο κόμμα. Αυτό κάνει ορισμένους υποστηρικτές των Δημοκρατικών να υποστηρίζουν ότι, με τις συνθήκες ως έχουν, είναι πια αργά να αλλάξουν τον υποψήφιό τους. Διαφορετικά, κάνουν το ψυχόδραμά τους διεθνές σίριαλ και κάτι τέτοιο ευνοεί μόνο τον Τραμπ και κανέναν άλλον. Παρεμπιπτόντως, επειδή τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν γίνει πολύ της μόδας οι σειρές για την αμερικανική πολιτική («House of Cards», «Designated Survivor» κ.ά.), έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πως η ζωή πάντα ξεπερνά και τον πιο ευφάνταστο σεναριογράφο. Εχουμε δει απίθανα και τερατώδη πράγματα να συμβαίνουν σε αυτές τις σειρές, π.χ. να καταστρέφεται ολόκληρο το Καπιτώλιο από μια γιγαντιαία έκρηξη. Ωστόσο, κανείς ποτέ δεν θα τολμούσε να φανταστεί έναν πρόεδρο γκάγκα. Οχι μόνο επειδή είναι απίθανο, αλλά επειδή είναι κακόγουστο, σκληρό και απρεπές. Αυτό ακριβώς όμως είναι που συμβαίνει τώρα.
Υπάρχει λογική σε όσους τα λένε αυτά παραπάνω, υπάρχει όμως και στον αντίλογο. Μήπως μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση του προέδρου Μπάιντεν με την πάροδο του χρόνου; Δυστυχώς, το αντίθετο θα συμβεί και αυτό το αντιλαμβάνεται όποιος παρακολούθησε το debate και μετά τη συνέντευξη, με την οποία ο πρόεδρος προσπάθησε να μαζέψει την πανωλεθρία. Δεν κρύβεται τίποτα πια, όλος ο πλανήτης ξέρει. Μόνο χειρότερο μπορεί να γίνεται αυτό το μαρτύριο όσο παρατείνεται. Επομένως, η ζημία είναι δεδομένη είτε παραμείνει υποψήφιος ο πρόεδρος Μπάιντεν είτε τον αντικαταστήσουν. Ποσοτικά μιλώντας, δηλαδή, το κόστος θα είναι το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις. Ποιοτικά, όμως, η διαφορά θα είναι μεγάλη: άλλη αξία έχει να υφίστασαι μοιρολατρικά τις συνέπειες του λάθους σου και άλλη να υφίστασαι τη φθορά επειδή το διορθώνεις. Το δεύτερο, όσο και αν είναι δυσκολότερο και οπωσδήποτε επικίνδυνο, επιβεβαιώνει τουλάχιστον την προοπτική σου για το μέλλον: πέφτουμε, σηκωνόμαστε, συνεχίζουμε. Στην άλλη περίπτωση, πέφτουμε και μένουμε εκεί όπου πέσαμε. Για τους λόγους αυτούς, δεν βλέπω να τη γλιτώνει την έξωση ο Μπάιντεν.
Εφόσον μόνο ο Θεός μπορεί να πείσει τον πρόεδρο Μπάιντεν να αποσυρθεί, όπως ο ίδιος είπε, νομίζω ότι θα καταλαβαίνει τώρα η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα ότι ήταν λάθος της αμερικανικής διπλωματίας να μη διατηρεί δίαυλο επικοινωνίας με τον Κυριάκο Βελόπουλο. Με τις άκρες που έχει ο Βελόπουλος με τον γιο του Θεού (θυμίζω τη σχετική επιστολογραφία), θα μπορούσε να βοηθήσει κάπως…