Дудар қыз
Ертеде бір бай болыпты, ұлы да жоқ, қызы да жоқ, жылқысы көп болыпты. Бай жылқысын бақпайды, жылқысын қасқыр жемейді, жылқысын ұры алмайды. Өңге жерде бір хан бар екен, хан айтады: «Оның жылқысын қасқыр неге жемейді, ұры неге алмайды, менің жылқымды қасқыр да жейді, ұры да алады».
Кісілер ханға айтты: «Баласы жоқ байдың жалғыз бурыл аты болған, касқырға жегізбейді екен, ұрыға бермейді екен». Хан енді байдан: «Бурыл атты маған берсін!» — деп сұрата кісі жіберіпті, бай бурыл атты бермейді. «Бермейді бай атын», — деп жіберген кісі келді.
Хан той қыламын деп жұртқа хабар айтты: «Ұлы жоққа отыратұғын орын жоқ, қызы жоққа...