Το «σημαντικό» πόστο

Η ευρωπαϊκή τράπουλα ανακατεύτηκε – την ανακάτεψε συγκεκριμένα η επανεκλεγείσα επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν – με την προαναγγελία πέντε νέων χαρτοφυλακίων στην Επιτροπή της επόμενης πενταετίας: για την Αμυνα, ένα θέμα που «σηκώνουν» από κοινού η Ελλάδα και η Πολωνία. Για τη Στέγαση, που ενδιαφέρει τον ευρωπαϊκό Νότο – εμφανώς και την ελληνική κυβέρνηση. Για τη Μεσόγειο, που περικλείει σοβαρά ζητήματα, όπως η μετανάστευση και οι σχέσεις με γειτονικές χώρες. Για τη Διαγενεακή Δικαιοσύνη, που αφορά ένα πολυπαραγοντικό – και ελληνικό – πρόβλημα, το δημογραφικό. Για την Αλιεία, που ενισχύεται ως ξεχωριστή θεματική από εκείνη του Περιβάλλοντος.

Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο, ή μάλλον πολλούς λόγους, να διεκδικεί την τοποθέτηση ενός δικού της προσώπου, ενός Ελληνα που θα φορέσει «ευρωπαϊκό καπέλο» σύμφωνα με τα λεγόμενα του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε οποιαδήποτε από αυτές τις υπό σύσταση επιτροπές. Ο Πρωθυπουργός λέει εδώ και καιρό ότι θέλει (ή μήπως το περιμένει, μετά την ενεργή στήριξη της Ούρσουλα;) ένα «σημαντικό» χαρτοφυλάκιο «και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη». Ο ίδιος λέει επίσης ότι το πρόσωπο έπεται του χαρτοφυλακίου. Για το τελευταίο βεβαίως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Στην πραγματικότητα το πρόσωπο επηρεάζει σημαντικά το πόστο, υπό την έννοια ότι τα «μεγάλα» χαρτοφυλάκια δεν μπορεί να δίνονται σε έναν πρωτοείσακτο, χωρίς ευρωπαϊκή εμπειρία, ο οποίος θα πρέπει να περάσει με επιτυχία από μια σκληρή διαδικασία ακρόασης. Τι σημαίνει άρα «σημαντικό» πόστο; Είναι η Αμυνα ή η Διεύρυνση πιο «δυνατά» χαρτοφυλάκια από εκείνο της Ενιαίας Αγοράς ή της Μεσογείου; Πώς αξιολογείται κάτι τέτοιο;

Η απάντηση κρύβεται σε δύο σημεία. Πρώτον, στο… χρήμα. Κοινώς, σημαντική και επείγουσα η συζήτηση για την ενιαία άμυνα, αλλά ακόμα πιο καθοριστικό είναι να περνούν τελικά από εκεί και ευρωπαϊκοί πόροι. Δεύτερον, η καθημερινότητα. Αλλο ένας «βαρύς» τίτλος αλλά… μόνος του και άλλο να εμπλέκεται κανείς με ευρύτερες ζώνες ευθύνης – να αναφέρονται δηλαδή στον επίτροπο άλλες υπηρεσίες. Βλέπε DG’s: μια σειρά από κρίσιμες γενικές διευθύνσεις που συνθέτουν την οργάνωση της Επιτροπής και οι οποίες αναπτύσσουν και εφαρμόζουν προγράμματα πολιτικής έως χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.