Περιμένοντας τον απόμαχο
Περιμένοντας τον απόμαχο
Μίλησα – είχα την ανομολόγητη χαρά, δηλαδή – με παράγοντα που συνομιλεί με τον Κασσελάκη. Αν όχι με τον ίδιο τον έκπτωτο πρόεδρο, με κάποιον από τους πολύ στενούς του. Φυσικά το αντικείμενο της συζήτησης είχε να κάνει με τις προθέσεις του έκπτωτου προέδρου. Κεντρικό θέμα της συζητήσεως, το τι πρόκειται να κάνει.
Απαντώ, συμπερασματικά: επί του παρόντος, τίποτε θεαματικό, όπως άλλωστε αποδείχθηκε και από τα χθεσινοβραδινά που απειλούσε να εμφανιστεί στην Κουμουνδούρου, να καταλάβει το… Καπιτώλιο, ως άλλος Τραμπ (των Βαλκανίων, έσπευσαν να διευκρινίσουν οι άλλοι, οι απέναντι).
Μετά την «κρυάδα» των δημοσκοπήσεων και ειδικά εκείνης της GPO, θα περιμένει εκτός από τις δημοσκοπήσεις, να εκφραστεί και ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος. Αν δηλαδή προτίθεται να εγκαταλείψει τη σιωπή και την απραξία και να επιστρέψει, θέτοντας υποψηφιότητα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Κασσελάκης, που δεν είναι χαζός, γνωρίζει ότι εάν ο πρόεδρος Αλέξης, ο βετεράνος, το αποφασίσει, μια δική του υποψηφιότητα προφανώς θα πάει άπατη. Με 42 και κάτι τοις εκατό ο Τσίπρας στις προτιμήσεις των συριζαίων, έναντι 17% δικό σου, δεν πας ούτε μέχρι το περίπτερο απέναντι, για τσιγάρα.
Αυτή είναι η κατάσταση, έτσι όπως την «ανέγνωσα» μέσα από τη μακρά συζήτηση που είχα με τον δικό του, τηλεφωνικά, και με μια δυσκολία πρέπει να πω, διότι δεν είχε σήμα – και χωρίς να είναι στις Σπέτσες. Εδώ στην Αθήνα, τον βρήκα. Αλλωστε δεν είχε και νόημα να βρίσκεται στις Σπέτσες, ο πρόεδρος της καρδιάς του είχε επιστρέψει Αθήνα…
Ο ίδιος πάντως μου επιβεβαίωσε εμμέσως ότι υπήρξε συνάντηση κορυφής Αντώναρου – Σπηλιωτόπουλου – Κασσελάκη πατρός, σε ένα καφέ στου Μακρυγιάννη, προκειμένου να γίνει μια ανασκόπηση της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί μετά την «παρέμβαση» συνταγματολόγων (!!!) υπέρ Κασσελάκη, και κατά όσων αποφάσισαν την έκπτωσή του.
Θρήνος.
Τους πήραν το μυαλό
Γελάτε, αλλά δεν πρέπει. Εδώ το έργο μπορεί να εξελιχθεί πέρα από κάθε φαντασία. Ενδέχεται να δούμε πράγματα που ούτε μας περνάνε από το μυαλό, με αυτή την ιστορία, και ειδικότερα το αν συμφωνούν όσα συνέβησαν την Κυριακή με τη νομική τάξη της χώρας. Οι συνταγματολόγοι τούς έχουν πάρει το μυαλό – για την ακρίβεια, τους έχουν ξεσηκώσει, όχι μόνο για το παράνομο της διαδικασίας. Αλλά και ότι πρέπει άμεσα να αποκατασταθεί η νομιμότητα!
Το δε «παρακάτω» είναι το εξής, όπως το κατάλαβα συνομιλώντας με τον δικό μου: ο Κασσελάκης είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι έκπτωτος. Και πρέπει να πάει άμεσα στο γραφείο του στην Κουμουνδούρου, να συνεχίσει την προεδρία του, και εκ παραλλήλου να τρέχουν οι διαδικασίες για την εκλογή αρχηγού – προφανώς, ο άνθρωπος, μου έλεγε, αυτά που είχαν συμφωνηθεί εκ των προτέρων, και αποπειράθηκε να υλοποιήσει αργότερα ο Κασσελάκης, τηλεφωνώντας στη Σβίγκου και έναν φουκαρά διευθυντή Οικονομικών του κόμματος.
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτής της τρέλας δεν χρειάζεται καν να το περιγράψω, αλλά μόνο να… ευχηθώ, ο κακούλης, να συμβεί: να εμφανιστεί ας πούμε αύριο (αφού δεν το τόλμησε χθες…) στην Κουμουνδούρου ο Στέφανος, με τον σκυλάκο του αγκαλιά, και να απαιτήσει να πάει στο γραφείο του!
Το σενάριο της επιστροφής
Από εδώ και πέρα «δικό σας» που λένε και οι τραγουδιάρες στα μπουζούκια.
– Καλημέρα, ο πρόεδρος είμαι.
Θυρωρός:
– Ναι, κι εγώ ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι, σε τι μπορεί να βοηθήσω.
– Θέλω να ανέβω στο γραφείο μου, να κάνω μερικά τηλέφωνα, να μιλήσω με τη Θεοδώρα και τον Πέτρο, να δούμε πώς θα οργανωθούμε, και να κάνω και λίγο ποδήλατο με θέα την Ακρόπολη, γιατί σήμερα δεν πήγα γυμναστήριο.
– Κι εγώ θα ήθελα να είμαι στις όχθες του Τάμεση να κοιτάζω τις βάρκες, αλλά είμαι στην Κουμουνδούρου και φυλάω την είσοδο.
– Σε παρακαλώ, παιδί μου, ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Θέλεις να τα πάρω τώρα; Να χάσεις τη δουλειά σου;
– Πάρε δρόμο όπως είσαι, γιατί μου κλείνεις την είσοδο, και δεν είναι καλό για σένα…
Γίνομαι, πιο συνοπτικός στο σημείο αυτό, και (σαν να το βλέπω) καταφθάνουν «σεκιούριτι» τα οποία έχει καλέσει ο θυρωρός, εκείνα να του λένε «απαγορεύεται να περάσετε, δεν έχουμε εντολή για κάτι τέτοιο». Εκείνος να σπρώχνει και να φωνάζει, «είμαιιιι ο πρόεδρος», και πραγματικά το αφήνω εδώ, δεν το πάω παραπέρα, σε κάτι περισσότερο ήτοι «σπρωξίματα», βρισιές ή απειλές του είδους «κάτσε καλά γιατί θα φωνάξω τον Πολάκη», και τέτοια!
Τα κανάλια όπως πάντα στη θέση τους, να απαθανατίζουν το περιστατικό, για να έχει μια εικόνα και η υπόλοιπη χώρα, κάτι τρελαμένοι οπαδοί να ζητούν από τον Στέφανο να καταλάβει τα… θερινά ανάκτορα της Κουμουνδούρου, να σπρώχνουν κι αυτοί, περαστικοί να απολαμβάνουν το θέαμα – μία τρέλα!
Μείνετε μακριά
Τούτων δοθέντων, και επειδή το βλέπω να ‘ρχεται – ολοζώντανο, μπροστά στα μάτια μου – απευθύνω έκκληση στους κάθε λογής συνταγματολόγους, στο Ελεγκτικό Συνέδριο που λέει κι ο Πολάκης, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, τον Συνήγορο του Πολίτη, τον εισαγγελέα Πρωτοδικών και όποιον τέλος πάντων είναι πρόχειρος και έτοιμος να πάρει θέση επί του θέματος, να μην το κάνει. Μείνετε μακριά. Και κυρίως επειδή τα πνεύματα είναι οξυμμένα, μην ξεσηκώνετε το μυαλό των ανθρώπων. Στην κατάσταση που βρίσκονται δεν θέλει και πολύ να πάρει ανάποδες. Κρίμα είναι…
Το γάντι του Πολάκη
Εχουν πάντως ένα, έστω και εμμέσως, ενδιαφέρον οι ξεκαρδιστικές – μέχρις εξοντώσεως – διαμάχες που εξελίσσονται στο Διαδίκτυο, μεταξύ στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οπαδών και φίλων. Διότι πίσω από τις γραμμές, μπορείς να καταλάβεις ότι «κάτι παίζει», κι αυτό που «παίζει» προμηνύεται αληθινά συναρπαστικό.
Δεν είχα τι να κάνω προχθές το βράδυ και διάβαζα έναν «πόλεμο» μεταξύ του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη με ένα παλικάρι, στιχουργό το επάγγελμα, ονόματι Μωραΐτη. Το αγόρι αυτό, το δεύτερο, προφανώς ψάχνεται για ιδέες να «στήσει» κανένα τραγουδάκι, και επειδή δεν του κάθεται, «πλακώνεται» με τον Πολάκη, μήπως τη βρει την έμπνευση, σε καμιά τσουρομαντινάδα του Κρητικού. Τέλος πάντων, στη διάρκεια αυτής της, ας την πούμε, «αντιπαράθεσης», ο Πολάκης έγραψε και τα ακόλουθα (παράκληση να δώσετε μια σημασία στο πώς τελειώνει η ανάρτηση):
«ΤΕΛΟΣ: Πάντα η ψυχή και το μυαλό μου φτερουγά όχι πάνω από τα 300 αλλά από τα χίλια μέτρα που έχει καθαρό αέρα. Αλλα να είσαι σίγουρος πως θα κατέβω όταν θα κάνουμε προεκλογική αντιπαράθεση (ντιμπέιτ το λέμε στα Σφακιά) με τον Κασσελάκη! Εκεί θα φανούν ΟΛΑ!»
Αυτό το «ΟΛΑ» ήθελα να προσέξετε. Διότι εμπεριέχει αυτή την καλά διατυπωμένη απειλή, προς Κασσελάκη, την οποία δύσκολα μπορείς να προσπεράσεις. Γιατί του λέει, πάμε σε «ντιμπέι ρε», όπως θα έλεγε και ο Αλέφαντος, και εκεί θα σε ξετινάξω. Με τι; Μα, για τα (θολά) οικονομικά σου, έκπτωτε! Ερώτημα θέλει;
Δράκοι στο excelάκι
Να σημειώσω εδώ, υπό τύπον επεξήγησης, ότι ο Πολάκης είχε τεθεί εδώ και καιρό επικεφαλής μιας ομάδας / τομέα τεκμηρίωσης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία κατά καιρούς τον τροφοδοτεί με στοιχεία αναφορικά με σκάνδαλα, πραγματικά ή υποτιθέμενα. Προφανώς, η ομάδα αυτή έχει δουλέψει όλο αυτό το διάστημα πάνω στο excelάκι που είχε παρουσιάσει ο έκπτωτος πρόεδρος Κασσελάκης ως απεικόνιση της οικονομικής του κατάστασης. Και προφανέστατα έχει εντοπίσει δράκους, πριν παραδώσει εν συνεχεία τα στοιχεία στον Πολάκη.
Γι’ αυτό ο άλλος τον προκαλεί τον έκπτωτο αρχηγό σε debate (εμείς στην εύανδρο Ηπειρο το αποκαλούμε με την αυθεντική του ονομασία), μήπως κάνει το λάθος να πει το ναι, πιστεύοντας ότι θα συζητήσουν πολιτικά και να τον σκίσει ο άλλος για τα οικονομικά του.
Μα τι ωραία πράγματα είναι αυτά, τι ωραία…