سیاستورز آگاه باید تلاش کند حتیالامکان بر شمار دوستان بیافزاید و از شمار دشمنان بکاهد. سیاستورز با هنر دوستی بیش از هنر دشمنی، آشناست. گسترش قلمرو دوستان، کاراترین ابزار مبارزه با دشمن است. اگر هم سیاست ورز به نابودی دشمنانش بیاندیشد، با یک آرزوی ناممکن این هدف را دنبال میکند: تسلیم همه دشمنان به قلمرو دوستی و دوستان.