Το να είναι η Τουρκία απορροφημένη από τα τεκταινόμενα στα νότια και ανατολικά σύνορά της θα ήταν ίσως, από την άποψη των ελληνικών συμφερόντων, θετική εξέλιξη, στον βαθμό που καθιστά περιττή πολυτέλεια για την Άγκυρα οποιαδήποτε αναθέρμανση των εντάσεων στο Αιγαίο. Όχι όμως εάν οι μεσανατολικές εξελίξεις αναδεικνύουν την Τουρκία σε οιονεί κατακτητή μιας γειτονικής της (και παραδοσιακά φιλικής προς την Ελλάδα) χώρας, σε αποκλειστικό συνομιλητή οποιουδήποτε τρίτου επιθυμεί να έχει εικόνα και ει δυνατόν λόγο για τα της περιοχής, καθώς και σε φορέα ενός ανοικτού πλέον αναθεωρητισμού, ο οποίος δείχνει να επιβραβεύεται στη συγκυρία.
