Περίσκεψη
Την περασμένη Τρίτη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξέδωσε δύο αποφάσεις που θα πρέπει να προβληματίσουν πάρα πολύ όσους χαρακτηρίζουν «συκοφαντίες» τις στοιχειοθετημένες αναφορές σε επαναπροωθήσεις αιτούντων άσυλο από τις ελληνικές Αρχές. Στην απόφαση ARE εναντίον Ελλάδος, που αναφέρεται σε περιστατικά που συνέβησαν στον Εβρο τον Μάιο του 2019, το ΕΔΔΑ καταδίκασε τη χώρα μας ομόφωνα για παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ (απαγόρευση των βασανιστηρίων και της εξευτελιστικής και απάνθρωπης μεταχείρισης), του άρθρου 5 (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια) και του άρθρου 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής).
Στο πλήρες κείμενο της απόφασης περιγράφονται ανατριχιαστικά γεγονότα. Η γυναίκα, που διωκόταν από την κυβέρνηση Ερντογάν ως οπαδός του Γκιουλέν, επί της ουσίας απήχθη (δεν καταγράφηκε ποτέ επίσημη σύλληψη) από μια πλατεία στη Βύσσα, μεταφέρθηκε σε ακτή και την έστειλαν βιαίως πίσω στην Τουρκία. Το εφιαλτικότερο δε είναι πως το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι η ελληνική Δικαιοσύνη αποδείχθηκε εντελώς ανεπαρκής (για να το θέσουμε κομψά) όταν η γυναίκα προσέφυγε σε αυτή και δεν έδειξε καμία σπουδή στον έλεγχο των στοιχείων και των μαρτύρων που παρέδωσε και υπέδειξε.
Το Δικαστήριο εξέδωσε, παράλληλα, και μια δεύτερη απόφαση, την GRJ εναντίον Ελλάδος, που αφορούσε επαναπροώθηση Αφγανού το 2020 από τη Σάμο. Την απέρριψε για τυπικούς λόγους. Παρ’ όλα αυτά και στις δύο αποφάσεις γίνεται ξεκάθαρη και μακροσκελή αναφορά στο πλήθος στοιχείων, ερευνών και καταγγελιών από ανεξάρτητες Αρχές, διεθνείς φορείς, τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, τη Frontex, τον Συνήγορο του Πολίτη κ.ά., από τα οποία προκύπτει ότι η Ελλάδα κάνει συστηματικά επαναπροωθήσεις, παραβιάζοντας το ελληνικό, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο. Και, για να μη δουλευόμαστε, μιλάμε για μια πρακτική που δεν ξεκίνησε από την παρούσα κυβέρνηση παρότι υπάρχουν συντριπτικά στοιχεία για την καθιέρωση της πρακτικής αυτής επί των ημερών της.
Ακούγονται συχνά στη χώρα μας μεγάλα λόγια για τη δήθεν προσήλωσή μας στο διεθνές δίκαιο. Ακούστηκαν, επίσης, πολλά αυτές τις μέρες, με αφορμή το φευγιό ενός πρωθυπουργού που συνέβαλε τα μέγιστα στην ενσωμάτωση της κοινοτικής νομοθεσίας, στον εκσυγχρονισμό του κράτους δικαίου, στην καθιέρωση των ανεξάρτητων Αρχών. Ηταν μια αφορμή κι αυτά για περίσκεψη. Για να θυμηθούμε τι ωραίο που είναι να έχεις ανεξάρτητες Αρχές και κράτος δικαίου και να τα σέβεσαι κιόλας.