Τι γυρεύει ο Τραμπ στην Ασία;
Ο πρόεδρος Τραμπ, παρά τα πολλά ανοιχτά μέτωπα στο εσωτερικό των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και το shutdown, συνεχίζει την έντονη διεθνή του δραστηριότητα με το εξαήμερο ταξίδι του στην Ασία: Μαλαισία για τη σύνοδο κορυφής των χωρών ASEAN, ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ταϊλάνδης και Καμπότζης, Ιαπωνία και τέλος Νότια Κορέα, όπου μεταξύ των άλλων θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Κίνας Σι Τζιπίνγκ. Η τελευταία συνάντηση είναι και η σημαντικότερη και αυτή που θα δώσει τον τόνο για την εξέλιξη της ανταγωνιστικής σχέσης Κίνας – ΗΠΑ.
Προφανώς στο επίκεντρο της συνάντησης θα βρεθεί η προσπάθεια για μια εμπορική συμφωνία που θα αποτρέψει την περαιτέρω κλιμάκωση του εμπορικού πολέμου μεταξύ των δύο χωρών. Ωστόσο, ο ίδιος ο πρόεδρος Τράμπ έχει δηλώσει πως θα προσπαθήσει να βρει υποστήριξη από την Κίνα για να εντείνει την πίεση προς τη Ρωσία και τον Βλαντίμιρ Πούτιν, με στόχο τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη στην Ουκρανία. Ενα ακόμη ζήτημα που θα θέσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι αυτό της ναρκωτικής ουσίας φαιντανύλης, η οποία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και έχει ιδιαιτέρως μεγάλη διασπορά στις ΗΠΑ και από πολλούς θεωρείται ως η αφορμή που προχώρησε στην επιβολή δασμών στα προϊόντα της Κίνας.
Ο αμερικανός πρόεδρος θα προσπαθήσει να φύγει από τη συνάντηση με τον κινέζο ομόλογό του με δύο συμφωνίες, στο εμπόριο και για το ζήτημα της φαιντανύλης. Ωστόσο, αυτές οι συμφωνίες δεν μπορούν να αλλάξουν τη μεγάλη εικόνα του ανταγωνισμού των δύο χωρών που πολλοί αναλυτές περιγράφουν ως τον νέο Ψυχρό Πόλεμο.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Τράμπ δεν έχει ξεκαθαρίσει τη στρατηγική του έναντι της Κίνας και προσπαθεί, όπως κάνει και με τη Ρωσία, να δώσει έμφαση στην προσωπική του σχέση με τον πρόεδρο Σι. Στις πρώτες ημέρες της δεύτερης θητείας του είδαμε μια αναστροφή της τριγωνικής διπλωματίας του Νίξον, με τον πρόεδρο των ΗΠΑ να πραγματοποιεί άνοιγμα στη Ρωσία και στον Πούτιν με στόχο τη διαχείριση της Κίνας. Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, προσπαθεί να κάνει το αντίστροφο, να πιέσει τη Ρωσία μέσω της Κίνας.
Από την προεδρία Ομπάμα οι ΗΠΑ έχουν μετακινήσει το στρατηγικό τους βάρος στην Ασία και στον Ειρηνικό Ωκεανό, με βασικό στόχο την ανάσχεση της επιρροής της Κίνας.
Από την τεχνολογία, με έμφαση την τεχνητή νοημοσύνη, μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και τη Βενεζουέλα, η Κίνα και οι ΗΠΑ βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Η πρώτη είναι άλλωστε ο βασικός συντελεστής ισχύος των διάφορων περιφερειακών σχημάτων που θέλουν να λειτουργούν ως αντίβαρα στο μεταπολεμικό παγκόσμιο θεσμικό σύστημα με τον ΟΗΕ στο επίκεντρό του.
Η Κίνα είναι μια χώρα που αναπτύσσεται συνεχώς στρατιωτικά ενώ το καθεστώς της είναι αυταρχικό. Είναι επίσης μια χώρα που έχει επενδύσει στην εξωτερική παρέμβαση σε διάφορες χώρες, αλλά και στη διεξαγωγή υβριδικών επιχειρήσεων. Ο ίδιος ο πρόεδρος Τράμπ είχε χρησιμοποιήσει ιδιαιτέρως σκληρή γλώσσα για να στηλιτεύσει την πρόσφατη μιλιταριστική επίδειξη της Κίνας.
Σε μια συνθήκη υποχώρησης των διεθνών θεσμών και κυριαρχίας της ισχύος, δεν μπορείς να επενδύεις σε προσωπικές σχέσεις. Ο στρατηγικός ανταγωνισμός έχει βάθος και η Κίνα είναι μια χώρα με παράδοση στη μακροπρόθεσμη στρατηγική.