Συγκλονίζει Αρχιμανδρίτης που νοσηλεύτηκε 30 μέρες με κοροναϊό
Ο Αρχιμανδρίτης Παύλος Παυλόπουλος πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και δηλώνει πως ζει και είναι ευγνώμων.
Συγκλονίζει ο Αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης Βέροιας, Παύλος Παπαδόπουλος, ο οποίος έδωσε σκληρή μάχη με τον κοροναϊό για 30 μέρες στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και σήμερα πήρε αισίως εξιτήριο.
Ο αρχιμανδρίτης, νέος σε ηλικία και δραστήριος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είχε μιλήσει πολύ συχνά στο παρελθόν για την ανάγκη τήρησης των μέτρων κατά του κοροναϊού στις εκκλησίες και είχε ταχθεί υπέρ του εμβολιασμού.
Στις αρχές Απριλίου, προσβλήθηκε από κορωνοϊό και νόσησε βαριά, παρόλο που δεν είχε το παραμικρό υποκείμενο νόσημα.
Η συγκινητική ανάρτηση του Αρχιμανδρίτη Παύλου
Σε μια συγκινητική του ανάρτηση πριν λίγες μέρες, με τίτλο «Ζω και είμαι ευγνώμων», την οποία συνόδευσε με φωτογραφία του από το κρεβάτι νοσηλείας, ο ιερέας περιέγραψε τον δικό του «Γολγοθά» στη ΜΕΘ. Τον πόνο, τη μοναξιά, το κλάμα, την προσευχή και το πόσο ευάλωτος και εύθραυστος ένιωσε στην πάλη του με τον θάνατο.
View this post on Instagram
Μιλά για το πόσο η μάχη αυτή άλλαξε τον ίδιο και δηλώνει πως θέλει να θυμάται κάθε στιγμή αυτής της δοκιμασίας, γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να εκτιμά την ανάσα, το περπάτημα, το γέλιο, την παρέα και τη χαρά της ζωής.
Αναφέρει ότι οι ζωές που φεύγουν και έρχονται στις ΜΕΘ «ψιθυρίζουν κάτω από τις μάσκες οξυγόνου, το βαθύ νόημα της ζωής», για να προσθέσει πως «όταν φτάνεις τόσο κοντά στον θάνατο, δεν μπορείς να παραμείνεις ίδιος».
Το εξιτήριο
Ο Αρχιμανδρίτης της Μητρόπολης Βέροιας πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο την Τετάρτη. Τριάντα μέρες στο κρεβάτι του πόνου και είκοσι κιλά ελαφρύτερος, είναι πλέον έτοιμος να συνεχίσει τη δράση του…
View this post on Instagram
«Σαν ψέμμα μου φαίνεται όλο αυτό που έζησα. Σα να το έζησε κάποιος άλλος.
Σαν ψέμμα μου φαίνεται ότι αφήνω το νοσοκομείο.
Ευχαριστώ το Θεό και τους προστάτες Αγίους μου.
Ευχαριστώ τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό.
Ευχαριστώ τους ανθρώπους που προσευχήθηκαν για μένα, που ξενύχτησαν στα γόνατα, που δάκρυσαν με πίστη, που στάθηκαν δίπλα μου κι ας ήταν μακρυά μου…
Είμαι ακόμα εδώ.
Για ποσό; Ο Θεός γνωρίζει.
Όσο όμως είμαι δεν θα ξεχάσω τις ευεργεσίες που δέχτηκα από ανθρώπους με διάφορους τρόπους, από συγκεκριμένους Αγίους, από τον Φιλάνθρωπο Θεό.
Θα έρθει η ώρα που θα έχω πλέον τις δυνάμεις ώστε να ξαναλειτουργήσω.
Και τότε όλους σας θα σας πάρω αγκαλιά και θα σας ενώσω με τον Κύριο.
Εκεί στο Άγιο Ποτήριο.
Εκεί που όλοι χωράνε και κανείς δεν περισσεύει.
Εκεί που ουρανός και γη γίνονται ένα.
Εκεί που ο θάνατος παύει και η ζωή βασιλεύει.
Εκεί που όλα γίνονται οικεία και όλοι γίνονται αδέλφια.
Εκεί που αναπνεύουμε αιωνιότητα.
Θα έρθει η ώρα…γι’ αυτήν την ιερή και θεία αγκαλιά.
Και από εκεί κανείς να μην πάρει εξιτήριο.»