Σημαίες
Αυτές τις ημέρες διεξάγονται σε δύο σημεία του πλανήτη δύο βίαιες και πολύνεκρες πολεμικές επιχειρήσεις. Η μία είναι μια εκστρατεία εθνοκάθαρσης στη Γάζα. Το ότι προκλήθηκε από μια επίσης πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, η οποία εξακολουθεί να κρατάει δεκάδες ισραηλινούς ομήρους, δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια: 22.000 Παλαιστίνιοι, από τους οποίους οι δύο στους τρεις είναι γυναίκες και παιδιά, έχουν χάσει τη ζωή τους από βομβαρδισμούς που ουσιαστικό στόχο έχουν την εκδίωξη κάθε παλαιστινιακού στοιχείου πρώτα από τη Γάζα και στη συνέχεια από τη Δυτική Οχθη. Για λόγους ασφαλείας; Οχι – ή όχι μόνο. Για να εκπληρωθεί το όνειρο του Μεγάλου Ισραήλ.
Η δεύτερη επιχείρηση μαίνεται εδώ και 678 ημέρες στην Ουκρανία. Για εμάς ο πόλεμος αυτός συμπυκνώνεται στο πόσο ακριβά θα είναι αυτόν τον χειμώνα το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Για τους Ουκρανούς, σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκάσει ένας πύραυλος ή ένα drone στο κεφάλι τους και ότι αγωνιούν για την τύχη των παιδιών τους στο μέτωπο. Επιπλέον, αν πέρυσι τέτοια μέρα πίστευαν ότι θα χυθεί πολύ αίμα αλλά τελικά θα νικήσουν, τώρα φοβούνται ότι για διάφορους λόγους τελικά δεν θα τα καταφέρουν.
Τι σχέση έχουν τα δύο αυτά μέτωπα με την αλλαγή του χρόνου στην πλατεία Συντάγματος; Και πώς φτάσαμε να κατηγορείται ο νέος δήμαρχος της Αθήνας Χάρης Δούκας ότι καλωσόρισε το 2024 έχοντας πλάι του ένα κορίτσι από την Παλαιστίνη και η διοίκηση της ΕΡΤ ότι επέτρεψε να εισβάλουν στα ελληνικά σπίτια τηλεοπτικές εικόνες από πλήθη που κρατούσαν παλαιστινιακές σημαίες;
Είμαστε απίθανη χώρα, με ακόμη πιο απίθανα social media. Ο Δούκας θα μπορούσε πράγματι να κάνει μια συμβολική πράξη ανεβάζοντας στο βήμα ένα παιδί από την Παλαιστίνη, που θα διαμαρτυρόταν γιατί τους σφάζουν, ή από το Ισραήλ, που θα κατήγγελλε ότι οι τρομοκράτες μαχαίρωσαν τον πατέρα του, ή από την Ουκρανία, που θα διεκδικούσε το δικαίωμά του να ζήσει σε μια δημοκρατική χώρα. Ή και τα τρία παιδιά μαζί, που θα ζητούσαν ειρήνη και δικαιοσύνη στον πλανήτη. Μόνο που το κορίτσι δίπλα του ήταν ελληνόπουλο, κόρη μιας από τους παρουσιαστές…
Οσο για τις σημαίες, είναι τουλάχιστον αστείο να γράφεται ότι ο δήμαρχος είναι όμηρος των αριστεριστών επειδή δεν… έβαλε να κυματίζουν στην πλατεία και σημαίες του Ισραήλ ή της Ουκρανίας. Η ότι η ΕΡΤ έπρεπε να φροντίσει να μην περιλαμβάνονται στα πλάνα της παλαιστινιακές σημαίες. Παρεμπιπτόντως, οι Παλαιστίνιοι δεν είναι ένας λαός-τρομοκράτης επειδή μια παλαιστινιακή οργάνωση, όσο μαζική κι αν είναι, θέλει τον αφανισμό των Εβραίων, όπως φυσικά οι Ισραηλινοί δεν είναι ένας λαός-τρομοκράτης επειδή ο πρωθυπουργός τους, ακόμη κι αν είναι αντιδημοφιλής, θέλει τον αφανισμό των Παλαιστινίων.
Εχει φάει πολύ bullying ο Δούκας, πριν ακόμη αναλάβει. Ας τον κρίνουμε από το έργο του.