Δύο γέροι στο θεωρείο
Δεν χρειάζεται, σώνει και καλά, να είσαι ειδικός για να καταλάβεις μερικά πράγματα. Αρκεί να δίνεις στις λεπτομέρειες που οι άλλοι προσπερνούν τη σημασία που τους αναλογεί. Λόγου χάρη, η είδηση από τα ψιλά των διεθνών ότι η γερμανική φρεγάτα «Εσση» («Hessen»), που μετέχει στην ευρωπαϊκή επιχείρηση για την προστασία της ναυσιπλοΐας στην Ερυθρά Θάλασσα, παραλίγο να καταρρίψει αμερικανικό drone. Εβαλαν μάλιστα εναντίον του drone δύο φορές οι Γερμανοί, αλλά ευτυχώς αστόχησαν και τις δύο. Αργότερα πληροφορήθηκαν ότι ήταν αμερικανικό και, υποθέτω, θα ζήτησαν συγγνώμη. Εν ολίγοις, αν δεν μου παρεξηγείτε το λογοπαίγνιο με το όνομα της φρεγάτας, «Hessen μέσα», ως θα έλεγαν οι αδελφοί μας Κύπριοι…
Οταν το κάζο έγινε γνωστό στη Γερμανία, εννοείται ότι αμέσως ξέσπασε θόρυβος στον πολιτικό κόσμο και στα ΜΜΕ. Ανάμεσα στα άλλα προβλήματα που ανέδειξε η δημοσιογραφική έρευνα ήταν και ο ελλιπής εφοδιασμός της φρεγάτας «Εσση» σε πυρομαχικά. Αυτά που έχει, λένε, δεν φτάνουν και πολύ σύντομα θα τελειώσουν. Είναι πολύ εύλογες οι ανησυχίες αυτές, αν λάβουμε υπ’ όψιν δύο τινά, πρώτον ότι η «Εσση» δεν κάνει ρατσιστικές διακρίσεις μεταξύ εχθρών και φίλων όταν βάλλει εναντίον ιπτάμενων στόχων και δεύτερον πόσο καλό σημάδι ξέρουν οι πυροβολητές της. Ισως βέβαια και να μην πειράζει αν ξεμείνει η φρεγάτα από πυρομαχικά. Θα εξακολουθήσει να μετέχει συμβολικά και με την απραξία της θα συμβάλει ενεργά στην ασφάλεια των υπόλοιπων συμμάχων.
Προ δέκα ημερών περίπου, είχαμε και άλλο ένα σχετικό περιστατικό σε στρατό δυτικής χώρας, ο οποίος μάλιστα μέχρι τις αρχές του αιώνα μας εθεωρείτο ο σοβαρότερος της Ευρώπης. Οι Βρετανοί, για δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ χρόνια, επιχείρησαν να εκτοξεύσουν πύραυλο Trident και απέτυχαν ξανά. Φυσικά, ο πύραυλος δεν ήταν οπλισμένος με πυρηνική κεφαλή και η εκτόξευση έγινε για εκπαιδευτικούς λόγους. Ο πύραυλος διέγραψε μια ξέπνοη τροχιά και βούτηξε με τη μύτη στη θάλασσα, έτσι μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια κατέληξαν στον βυθό του ωκεανού. Σε οκτώ χρόνια φαντάζομαι ότι θα δοκιμάσουν και πάλι, και καλά θα κάνουν, γιατί έτσι πρέπει. Try again. Fail again. Fail better.
Τέτοια περιστατικά μάς υπενθυμίζουν πόσο αστείο είναι να μιλάμε για ευρωπαϊκή άμυνα χωρίς τη συμμετοχή, ακριβέστερα χωρίς την ηγεσία, των ΗΠΑ. Μας δίνουν το υπόβαθρο, επίσης, για να καταλάβουμε γιατί έπιασε κρύος ιδρώτας τους ευρωπαίους ηγέτες όταν άκουσαν τον Ντόναλντ Τραμπ να λέει, με τη συνήθη αγοραία ελαφρότητα του ύφους, ότι θα προσκαλούσε τους Ρώσους να επιτεθούν σε χώρες του ΝΑΤΟ που δεν δαπανούν τα απαιτούμενα για τις αμυντικές ανάγκες της Συμμαχίας. Είναι προσβλητικό για τη νοημοσύνη του κόσμου να ισχυριζόμαστε ότι ο Μπάιντεν δεν είναι πολύ ηλικιωμένος για τα προεδρικά καθήκοντα. Τουλάχιστον, όμως, ξέρει τον κόσμο και καταλαβαίνει, ενώ ο άλλος που μάλλον έρχεται είναι ημίτρελος, εγωπαθής και παντελώς άσχετος.
Παρακολουθούσα ένα ντοκιμαντέρ του αμερικανικού PBS, στο οποίο ένας διπλωμάτης αφηγείτο τις εμπειρίες του από την υποχρεωτική συνεργασία του με τον Τραμπ και ειδικά πόσο λεπτό ήταν να χειρίζεται την εντυπωσιακή έλλειψη εγκυκλοπαιδικών γνώσεων του τέως προέδρου (λυπάμαι που δεν συγκράτησα το όνομα του διπλωμάτη). Το χειρότερο που μπορούσες να κάνεις με τον Τραμπ, έλεγε, ήταν να του υποδείξεις ευθέως την άγνοιά του για ένα ζήτημα. Αυτό τον έκανε πάντα να στρέφεται εναντίον της άλλης άποψης, επειδή θίγεται όταν αποκαλύπτεται η αμορφωσιά του. Η σωστή τακτική είναι να τον πιάσεις γλυκά και όμορφα, να του αφηγηθείς όλη την ιστορία όσο πιο απλά γίνεται, ώστε να τον φέρεις στο κρίσιμο σημείο που θα καταλάβει και θα πει μόνος του αυτό που δεν μπορείς εσύ να του πεις. Υστερα από αυτό, ο Τραμπ αισθάνεται ότι το ήξερε μόνος του και δεν φέρνει αντιρρήσεις. Δεν είναι τρομακτικό ότι η άμυνα της Δύσης ολόκληρης μπορεί να περιέλθει στην κρίση ενός τέτοιου δείγματος του ανθρωπίνου είδους;
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να εξελίσσεται, την κρίση στη Μέση Ανατολή να εξαπλώνεται και την Κίνα να παρακολουθεί ικανοποιημένη, νομίζω ότι μετά το έτος – ορόσημο 1989 αυτές πρέπει να είναι οι κρισιμότερες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ όσον αφορά τις γεωπολιτικές ισορροπίες διεθνώς και την πολιτική ενότητα της Δύσης. Και το αποτέλεσμά τους θα κριθεί από την έκβαση του καβγά των δύο γέρων του «Muppet Show» στο θεωρείο τους…