Το πιο επικίνδυνο ζώο
Απομακρύνθηκαν από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων, μάθαμε, όλοι οι αστυνομικοί που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ευθύνονται για την ολιγωρία που οδήγησε στη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα: ο διοικητής του τμήματος, η αξιωματικός υπηρεσίας, η επόπτης, μία ακόμη αστυνομικός και, νομίζω, ένας ακόμη. Κατ’ αρχάς, είναι η ασάφεια του όρου «απομακρύνθηκαν». Σημαίνει μάλλον, αν το ερμηνεύω σωστά, ότι τους πήραν από εκεί που υπηρετούσαν και τους πήγαν κάπου αλλού να υπηρετούν. Με την ελπίδα, υποθέτω, ότι το πάθημα θα τους γίνει μάθημα.
Μήπως όμως έχει την παραμικρή σημασία ποιες κυρώσεις θα υποστούν οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί; Ο φρουρός, στην είσοδο του τμήματος, ήταν καταδικασμένος για ποινικό και είχε την υποχρέωση να παρουσιάζεται μία φορά τον μήνα σε αστυνομικό τμήμα. Ωστόσο, δέκα χρόνια μετά την τέλεση του αδικήματος για το οποίο είχε καταδικαστεί, όχι μόνο εξακολουθούσε να υπηρετεί στην Αστυνομία, αλλά ήταν και στη σκοπιά! Κατόπιν αυτού, ό,τι και αν σημαίνει και συνεπάγεται ο όρος «απομακρύνθηκαν» τι σημασία μπορεί να έχει; Το παράδοξο ότι ένας διεφθαρμένος και καταδικασμένος αστυνομικός φρουρούσε το τμήμα προσπαθούσε να εξηγήσει συνδικαλιστής, υποστηρίζοντας ότι, αν ο διοικητής κάνει αξιολόγηση του προσωπικού, τότε το τμήμα θα κλείσει. Δεν αμφιβάλλω ότι αυτό που λέει ο άνθρωπος είναι ακριβές, τον πιστεύω. Ομως, στην Ελλάδα δεν έχουμε κάπου 50.000 αστυνομικούς; Εμείς δεν είμαστε η ευρωπαϊκή χώρα με την υψηλότερη αναλογία αστυνομικών και πολιτών; Κάποιος μας δουλεύει λοιπόν και δεν εννοώ τον συγκεκριμένο συνδικαλιστή. Και αυτός στο ίδιο δούλεμα υπόκειται…
Αφήνουμε το έγκλημα στους Αγίους Αναργύρους και πεταγόμαστε μέχρι τη Βασιλίσσης Σοφίας, στο Βυζαντινό Μουσείο, όπου τη νύχτα της περασμένης Τρίτης, σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα, μια συμμορία κλεφτών πήδηξε την εσωτερική περίφραξη και έκλεψαν τα καλώδια από μηχανήματα εγκατεστημένα εξωτερικά του μουσείου. Οι κλέφτες είχαν το απαραίτητο θράσος και, εκ του αποτελέσματος, δικαιώθηκαν. Ανενόχλητοι ξήλωσαν τα καλώδια για τον χαλκό τους και έφυγαν. Δεν υπήρχε νυχτοφύλακας στον εξωτερικό χώρο; Αν υπήρχε, πώς δεν αντελήφθη τη λεηλασία; Μήπως επειδή το μουσείο, εκτός από Βυζαντινό, είναι και Χριστιανικό οι φρουροί έκριναν ότι έπρεπε να στρέψουν και την άλλη παρειά; Τίποτα ακόμη δεν είναι σαφές, όσο γράφεται αυτό το σημείωμα, ούτε έχει υπάρξει επισήμως σχετική ανακοίνωση από το υπουργείο Πολιτισμού. Δεν θα απέκλεια να διαψευστεί ή να αποδειχθεί ότι δεν συνέβη έτσι ακριβώς. Οι περισσότεροι, όμως, ξέρουμε ότι εδώ που ζούμε κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. Οπότε το δεχόμαστε με επιφυλάξεις και, κάπως έτσι, σβήνουν σιγά σιγά και συγχέονται τα όρια μεταξύ της πραγματικότητας και των φόβων μας.
Ποια σχέση, όμως, μπορεί να έχουν τα δύο αυτά, εκ πρώτης όψεως άσχετα μεταξύ τους, θέματα; Εχουν, διότι δείχνουν ότι, στην πλούσια πανίδα του Υπαρκτού Ελληνισμού, το πιο επικίνδυνο ζώο είναι το κράτος. Οσο πιο τυπική και απόμακρη είναι η σχέση μας μαζί του τόσο καλύτερα. Και, προς Θεού, μην το ταΐζετε!
ΖΩΔΙΑ
Ο περιφερειάρχης Νίκος Χαρδαλιάς διέγραψε από την παράταξή του τον Μανώλη Σφακιανάκη, τον πολύ γνωστό από τη θητεία του στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, εξ αφορμής των δηλώσεών του για τη δολοφονία στους Αγίους Αναργύρους. Διάβασα βεβαίως τις επίμαχες δηλώσεις του κ. Σφακιανάκη, αλλά δεν νομίζω ότι χρειαζόταν να το κάνω για να σχηματίσω γνώμη. Η αναφορά στο ζώδιό του («είμαστε Υδροχόοι, γεννημένοι για να ξαναγεννιόμαστε» κ.λπ.), στην απάντησή του προς τον κ. Χαρδαλιά, ήταν ικανός λόγος για να δικαιολογήσει τη διαγραφή ανεξαρτήτως της αφορμής. Και μόνο ότι πιστεύει σε αυτά τα πράγματα φτάνει…