Στηρίζουν Ανδρουλάκη, «ζυγίζουν» Κασσελάκη
Χαιρετήθηκαν ψυχρά και τυπικά, όπως συμβαίνει συνήθως όταν συναντιούνται σε εκδηλώσεις. Οι εκφράσεις του Στέφανου Κασσελάκη και του Νίκου Ανδρουλάκη που στάθηκαν πλάι-πλάι στην τελετή μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων αποτυπώνουν συμβολικά το στάτους της σχέσης μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ: τουλάχιστον μέχρι να έχουν στα χέρια τους το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, τα δύο κόμματα είναι ευθέως ανταγωνιστικά, διεκδικούν το ίδιο ακριβώς ακροατήριο – η Χαριλάου Τρικούπη προσπαθεί να αλλάξει τους συσχετισμούς παίρνοντας ατύπως τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την ώρα που η Κουμουνδούρου απευθύνεται καθαρά σε ένα εύρος κεντροαριστερών ψηφοφόρων με πασοκικές αναφορές.
Καθόλου τυχαία δεν είναι ούτε η συνεχής επίκληση του Ανδρουλάκη στους προοδευτικούς ψηφοφόρους που ψάχνουν αξιόπιστη διέξοδο ούτε η χθεσινή επίκληση του Κασσελάκη στον Ανδρέα Παπανδρέου κατά την επίσκεψή του στο περίπτερο του ΠΑΣΟΚ στον Εύοσμο: «Εμείς θέλουμε να κυβερνήσουμε καλύτερα για το καλό όλου του κόσμου. Οπως έκανε τη συμφιλίωση το 1981 ο Ανδρέας, να μονοιάσουμε όλη τη χώρα».
Ο Σμιτ στη Θεσσαλονίκη
Η εξίσωση έχει έναν ακόμα παράγοντα – και αυτός δεν είναι άλλος από την ευρωπαϊκή παρουσία των δύο κομμάτων, που αναπόφευκτα τα προηγούμενα χρόνια περνούσε μέσα από τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές. Το PES, μετά την αλλαγή ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει να έχει αποφασίσει ποιον στηρίζει στην Ελλάδα: ο Κασσελάκης δεν κλήθηκε ποτέ ως παρατηρητής σε Προσυνόδους, όπως συνέβαινε με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ η παρουσία του σοσιαλιστή υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν, Νίκολας Σμιτ, σήμερα το πρωί στη Θεσσαλονίκη και το απόγευμα στη Λάρισα, στο πλευρό του Νίκου Ανδρουλάκη (και μάλιστα σε εκδήλωση που έχει τη σφραγίδα όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του PES) δείχνει σαφώς τη στήριξη που παρέχεται στη Χαριλάου Τρικούπη από την ευρωπαϊκή της οικογένεια – ο ίδιος ο Ανδρουλάκης, άλλωστε, λόγω της πρόσφατης θητείας του στην Ευρωβουλή, διατηρεί και προσωπική επαφή με υψηλά κλιμάκια του PES.
Το αντίπαλο δέος στη ΝΔ
Σημαίνει αυτό ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και οι ελληνικοί κεντροαριστεροί συσχετισμοί των δυνάμεων αφήνουν αδιάφορους τους Ευρωπαίους; Η προοπτική της συνθετικής δημιουργίας ενός αντίπαλου δέους στη ΝΔ που θα ενίσχυε την όποια πιθανότητα υπάρχει για έναν κεντροαριστερό πρωθυπουργό το 2027, είναι μία παράμετρος: σε συζητήσεις τους με στελέχη του ευρύτερου χώρου, καθίσταται σαφές στους συνομιλητές τους πως διατηρούν μεν καθαρές αποστάσεις, όμως παρακολουθούν τις κινήσεις του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ.
Ενας ακόμα δίαυλος, περισσότερο προσωπικός παρά κομματικός, παραμένει ενεργός: οι σχέσεις τουλάχιστον της παλιάς φουρνιάς Ευρωσοσιαλιστών με τον Αλέξη Τσίπρα παραμένουν πολύ καλές – ενδεικτική είναι η συνάντηση που είχε ο πρώην πρωθυπουργός με τον επίτροπο Οικονομίας της ΕΕ, Πάολο Τζεντιλόνι, την οποία ο ιταλός πολιτικός δημοσιοποίησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τη λεζάντα «παλιοί φίλοι». Οι ευρωπαϊκές επαφές του Τσίπρα για το Ινστιτούτο αφορούν, συν τοις άλλοις, πρώην και νυν παράγοντες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, κάποιοι εκ των οποίων φέρεται ότι θα συμμετέχουν στην πρώτη Διάσκεψη που συνδιοργανώνουν οι Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ στις 17 και 18 Ιουνίου στην Αθήνα.
Τι θέλει η Κουμουνδούρου
Στην πλευρά του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, το είδος της σχέσης που θα ήθελαν με το PES δεν είναι ακόμα ξεκαθαρισμένο: ο Κασσελάκης έχει επιλέξει τη στρατηγική του προκατόχου του, παραμένοντας στην Ευρωπαϊκή Αριστερά, γνωρίζοντας ωστόσο πως εντός του κομματικού μηχανισμού υπάρχουν από τη μια αυτοί που προκρίνουν τη μεταγραφή στους Σοσιαλιστές και άλλοι που επιμένουν στον αριστερό προσδιορισμό. Μια τέτοια συζήτηση προεκλογικά θα άνοιγε νέες εσωκομματικές περιπέτειες και αυτό έγινε σαφές και από τις τοποθετήσεις στο τελευταίο συνέδριο – ο επόμενος κομματικός σταθμός παρόμοιων θεμελιωδών εξελίξεων θα είναι, εκτός απροόπτου, το καταστατικό συνέδριο που προανήγγειλε εκ νέου ο Κασσελάκης για το φθινόπωρο.