Μούχλα

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο BBC, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε με μεγάλη ηρεμία την υπόθεση των υποκλοπών ως ένα από τα λάθη της διακυβέρνησής του (αν και, χωρίς εξήγηση, το χαρακτήρισε «συστημικό»). Από την άλλη, σε συνεντεύξεις που έδωσε σε ελληνικά ΜΜΕ επανέλαβε αυστηρά και κοφτά ότι πρόκειται για «θέμα της ΕΥΠ» και ότι δεν θα το σχολιάσει. Το διαφορετικό ύφος των απαντήσεων είναι ενδεικτικό της αντιμετώπισης ενός ζητήματος δικαιοσύνης απέναντι στους έλληνες δημοσιογράφους και λοιπούς «ιθαγενείς».

Διότι η διαχείριση της υπόθεσης αυτής, που έχει ως θύματα προνομιούχους (από διάφορες απόψεις) πολίτες, είναι ενδεικτική του πώς μπορεί μια διοίκηση, μια κυβέρνηση να συμπεριφέρεται και σε όλους τους υπόλοιπους. Εδώ το θέμα, άλλωστε, δεν είναι καν πια οι άμεσα θιγόμενοι. Μιλάμε πλέον για μια προανάκριση που έχει βαλτώσει εδώ και 27 ολόκληρους μήνες (μετρώντας από την πρώτη προσφυγή, αυτή του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη). Χρόνος-ρεκόρ. Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις ότι «θα χυθεί άπλετο φως» που είχαν ήδη καταστεί αφερέγγυες μετά το φιάσκο της δήθεν εξεταστικής επιτροπής της Βουλής.

Η μόνη δικαστική εξέλιξη στην ιστορία αυτή ήταν η ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που επέβαλε την ανάγκη ενημέρωσης του προέδρου του Νίκου Ανδρουλάκη, μέσω της ΑΔΑΕ, για τους λόγους της παρακολούθησής του από την ΕΥΠ. Το άρθρο 95 του Συντάγματος και η νομολογία του ΣτΕ ορίζουν ότι το κράτος και όλα τα όργανα και οι υπηρεσίες του οφείλουν να συμμορφώνονται πλήρως στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Στην προκειμένη η ΕΥΠ και η ΑΔΑΕ. Η ΕΥΠ αρνήθηκε, ως γνωστόν, να συμμορφωθεί. Χωρίς εξηγήσεις. Και η αντίδρασή της αυτή χρεώνεται (τουλάχιστον πολιτικά) και στον προϊστάμενό της, τον Πρωθυπουργό.

Και η ΑΔΑΕ, τελικά, προχθές, διά της πλειοψηφίας που διαμορφώθηκε από τη ΝΔ και τον (κατά τα άλλα μισητό της) Βελόπουλο, δήλωσε… αδυναμία να εφαρμόσει την απόφαση του ΣτΕ, αποφασίζοντας να μην ενεργοποιήσει τη δυνατότητά της να καλέσει την ΕΥΠ σε εξηγήσεις. Η Δικαιοσύνη θα τους κρίνει, έστω και με τους αργούς ρυθμούς που εργάζεται. Το ερώτημα είναι αν και πότε θα καταλάβουμε εμείς οι υπόλοιποι ότι η υποβάθμιση της δημοκρατίας είναι σαν τη μούχλα στο ψωμί, που ξεκινά από μια γωνίτσα στην αρχή και πριν το καταλάβεις έχει απλωθεί παντού.