Γαλλικές εκλογές: «Θέλουμε την ησυχία μας» – Τι έχουν στο μυαλό τους οι ακροδεξιοί ψηφοφόροι της Λεπέν;
Η ακροδεξιά και οι ψηφοφόροι της, έχουν την τιμητική τους τις τελευταίες ημέρες, εξαιτίας των γαλλικών εκλογών.
Δημοσιογράφοι και αναλυτές σε όλο τον κόσμο, προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς έχει συμβεί και έχει αποκτήσει ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός τόσο μεγάλο ρεύμα.
Το γεγονός ότι η Μαρίν Λεπέν, απαλλάχθηκε από τα κραυγαλέα φασιστικά βαρίδια του πατρός της, δεν ισχύει, παρά τις προσπάθειες που έκανε η ίδια.
Ποιοι είναι όμως οι υποστηρικτές της Λεπέν, από πού προέρχονται και τι πιστεύουν;
Ψηφοφόροι από την επαρχία
Μια μικροσκοπική κοινότητα, με πληθυσμό 2.500 κατοίκους, είναι ενδεικτική, σύμφωνα με τον Guardian, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα μια δυναμική που φαίνεται να παίζει ρόλο στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της χώρας: το έντονο χάσμα μεταξύ των ψηφοφόρων στις αγροτικές και τις αστικές περιοχές.
Πλαισιωμένο από χωράφια με καλαμπόκι και λιμνούλες με δέντρα, το Colombier-Saugnieu έχει μια εγγύτητα με την πολυσύχναστη μητρόπολη της Λυών που υποδηλώνεται μόνο από τον τακτικό θόρυβο των αεροπλάνων στο βάθος.
Στο Colombier-Saugnieu, το 54% των ψηφοφόρων ψήφισε το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν τον Εθνικό Συναγερμό (RN). Περίπου 17 μίλια μακριά, στο κέντρο της Λυών, το RN απουσίαζε επιδεικτικά από τις δύο πρώτες επιλογές στα τέσσερα εκλογικά τμήματα της πόλης.
Ψηφοφόρος της Λεπέν έξω από το σπίτι της στην επαρχία. Πηγή φωτογραφίας: Bagdassarian Alexandre/The Observer
Στο Colombier-Saugnieu, καθώς σκούπιζε φύλλα από το πεζοδρόμιο έξω από το αρχοντικό σπίτι που ανήκει εδώ και καιρό στην οικογένειά της, η 77χρονη Jaqueline εξηγούσε γιατί η υποστήριξη προς το κόμμα της είχε εκτοξευθεί από 36% στον πρώτο γύρο των εκλογών του 2022 σε 54% αυτή τη φορά.
«Ειλικρινά, υποστηρίζω το RN. Ελπίζω να έρθουν και να αλλάξουν λίγο τα πράγματα», δήλωσε.
«Θέλω τα πράγματα να γίνουν όπως ήταν, με λίγη περισσότερη ασφάλεια, περισσότερο διάλογο και λιγότερη βία».
Ωστόσο, η ίδια έσπευσε να αναγνωρίσει ότι η εγκληματικότητα, η βία και η έλλειψη διαλόγου δεν ήταν ιδιαίτερα καυτά ζητήματα στο Colombier-Saugnieu. «Στο χωριό, αυτή τη στιγμή, όλα είναι καλά. Αλλά όταν βλέπεις τις ειδήσεις, τις απορροφούμε, αντιλαμβάνεσαι ότι παντού πάει άσχημα» είπε.
Ίσως η ίδια και άλλοι στην κοινότητα να μην αναζητούσαν την αλλαγή, παραδέχτηκε, αλλά ψήφισαν RN από φόβο για το τι θα μπορούσε να έρθει. «Θέλουμε τα πράγματα να μείνουν όπως είναι. Θέλουμε την ησυχία μας».
Ναι μεν αλλά…
Τέσσερις εβδομάδες αφότου ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το RN δεν θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία.
Το ακροδεξιό κόμμα, ωστόσο, το οποίο έχει υποσχεθεί να μειώσει τη μετανάστευση, να αποκλείσει τους διπλούς υπηκόους από ορισμένες κρατικές θέσεις εργασίας και να εργαστεί για την απαγόρευση της μαντίλας στους δημόσιους χώρους, αναμένεται ακόμη να γίνει η μεγαλύτερη δύναμη στην Εθνοσυνέλευση.
Πρόκειται για έναν πολιτικό μετασχηματισμό που φαίνεται να οφείλει πολλά σε όσους ζουν εκτός των πόλεων της Γαλλίας.
Στην ψηφοφορία του πρώτου γύρου της Κυριακής, κατά μέσο όρο, οι ψηφοφόροι στις 23 μητροπόλεις της χώρας γύρισαν ως επί το πλείστον την πλάτη στην ακροδεξιά, με την αριστερή συμμαχία του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP) να κερδίζει υπερδιπλάσια υποστήριξη από το RN.
Τώρα, καθώς η χώρα ετοιμάζεται να ψηφίσει στον δεύτερο, αποφασιστικό γύρο, ορισμένοι στη Λυών ανησυχούν ότι όσοι ήταν έτοιμοι να προωθήσουν την ακροδεξιά στην εξουσία καθοδηγούνταν σε μεγάλο βαθμό από λανθασμένες αντιλήψεις.
«Οι άνθρωποι στην ύπαιθρο φοβούνται καταστάσεις που δεν ζουν, αλλά που είδαν στην τηλεόραση», δήλωσε ο Ματιέ, 33 ετών.
«Έτσι, η φαντασίωση της δεξιάς και της ακροδεξιάς -μιλάω για τον Μακρόν έως τη Λεπέν- είναι να κάνουν τους ανθρώπους να φαντασιώνονται λέγοντας: “Κοιτάξτε τι συμβαίνει”. Μόνο που εμείς στις πόλεις ζούμε αυτό που συμβαίνει και δεν φοβόμαστε» είπε.
Επισήμανε την πλούσια ποικιλομορφία της Λυών, όπου ζουν άνθρωποι από όλο τον κόσμο. «Βλέπω τη μετανάστευση κάθε μέρα – δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβόμαστε», είπε.
«Τα κόμματα της αριστεράς τείνουν να έχουν μεγαλύτερη απήχηση σε εμάς, επειδή βλέπουμε τη φτώχεια, βλέπουμε καταστάσεις που δεν είναι καθόλου αποτέλεσμα της μετανάστευσης, αλλά μάλλον αποτέλεσμα των δημόσιων πολιτικών».
«Ο κόσμος δεν θέλει απαραίτητα την ακροδεξιά αλλά ασφάλεια και λιγότερη μετανάστευση»
Καθώς περπατούσε με το μπουλμαστίφ του Sherlock σε ένα δεντροφυτεμένο δρομάκι στο Colombier-Saugnieu, ένας ακόμη γάλλος ψηφοφόρος, ο 65χρονος Bernie δεν είχε αμφιβολία ότι είχε έρθει η ώρα για μια ακροδεξιά κυβέρνηση.
O κόσμος θέλει λιγότερη μετανάστευση, λέει ένας ακόμη ψηφοφόρος. Πηγή φωτογραφίας: Bagdassarian Alexandre/The Observer
«Ο κόσμος δεν θέλει απαραίτητα την ακροδεξιά. Θέλουν ασφάλεια, λιγότερη μετανάστευση και περισσότερη αγοραστική δύναμη», είπε. “«Οι μόνοι ικανοί να τα προσφέρουν αυτά είναι η λεγόμενη ακροδεξιά».
Το RN, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ως Εθνικό Μέτωπο, περιελάμβανε κάποτε στις τάξεις του πρώην μέλη μιας στρατιωτικής μονάδας της Waffen-SS υπό ναζιστική διοίκηση κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γεμάτο αντισημιτικές, ομοφοβικές και ρατσιστικές απόψεις, το κόμμα θεωρήθηκε ευρέως ως κίνδυνος για τη δημοκρατία που έπρεπε να κρατηθεί μακριά από την κυρίαρχη πολιτική.
Αν και η Λεπέν πέρασε μεγάλο μέρος της τελευταίας δεκαετίας προσπαθώντας να απαλύνει την εικόνα του κόμματος, το βασικό του μήνυμα παραμένει ένα μήνυμα βαθιάς εχθρότητας προς τη μετανάστευση, με υποσχέσεις για περικοπή των κοινωνικών παροχών και της ιατρικής ασφάλισης για τους μετανάστες.
Στο Colombier-Saugnieu, ο Bernie απέρριψε κάθε υπόνοια ότι η Γαλλία, της οποίας το ποσοστό γεννήσεων μειώνεται, χρειάζεται μετανάστες για να βοηθήσει στη διατήρηση του κοινωνικού κράτους πρόνοιας. «Όταν λένε ‘δεν υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι στη Γαλλία’, δεν ξέρω. Είναι δύσκολο να το επαληθεύσω».
Αντιθέτως, ο Bernie, γιος Ιταλών μεταναστών έβαλε στο στόχαστρο όσους μεταναστεύουν στη Γαλλία. «Δεν είμαι εναντίον τους που έρχονται εδώ – δεν είναι πρόβλημα. Αλλά μπορείτε να δείτε ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να ενσωματωθούν στον τρόπο ζωής μας», είπε.
Όταν ρωτήθηκε αν είχε προσπαθήσει ποτέ να μιλήσει με κάποιον μετανάστη για να μάθει για τις προθέσεις του, είπε ότι δεν είχε προσπαθήσει. «Όχι, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία».
Τι λένε καθηγητές και δημοσκόποι
Στο Πανεπιστήμιο της Λυών, ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Stéphane Cadiou προειδοποίησε κατά των γενικεύσεων.
«Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα», είπε. «Υπάρχουν υψηλόβαθμα στελέχη που ζουν στην επαρχία, αλλά δεν ψηφίζουν RN. Επομένως, δεν μπορείτε να πείτε ότι η ύπαιθρος ψηφίζει RN. Αυτή η ιδέα μιας ενιαίας, γενικευμένης υπαίθρου δεν υπάρχει στη Γαλλία». Η ίδια απόχρωση πρέπει να εφαρμοστεί και στις πόλεις, είπε.
Η νότια πόλη της Νίκαιας, μαζί με την κοντινή Τουλόν, κινήθηκαν αντίθετα από τις περισσότερες πόλεις, με την ακροδεξιά να συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους σε όλους τους τομείς στην ψηφοφορία του πρώτου γύρου της περασμένης Κυριακής.
Η μεγάλη διαφορά έγκειται στον κοινωνικό ιστό της Νίκαιας, δήλωσε ο Cadiou. «Στη Νίκαια, υπάρχουν πολύ λίγες βιομηχανικές θέσεις εργασίας, πολύ λίγες θέσεις εργασίας που απαιτούν ανώτερη εκπαίδευση. Είναι κυρίως μικρές θέσεις εργασίας στον τομέα των υπηρεσιών», είπε. «Και έχετε επίσης μια δεξιά που πολύ γρήγορα καλλιέργησε δεσμούς με την ακροδεξιά. Έτσι, όλα αυτά δημιούργησαν ένα πορώδες που την καθιστά ευνοϊκό έδαφος αναπαραγωγής για την ακροδεξιά».
Τα παράδοξα…
Ανεξάρτητα από το πού ζουν, οι ψηφοφόροι είναι ενωμένοι για το κόστος ζωής, δήλωσε ο Gallard, υπεύθυνος εταιρείας δημοσκόπησης. «Οι άνθρωποι φοβούνται για τη δική τους οικονομική και κοινωνική κατάσταση», είπε. «Βασικά, η αριστερά λέει ότι μπορείς να καταπολεμήσεις τις κοινωνικές ανισότητες και να έχεις ένα καλύτερο επίπεδο ζωής πολεμώντας τους πλουσιότερους, και η ακροδεξιά λέει ότι αυτό θα γίνει πολεμώντας τους μετανάστες».
Επισήμανε αυτές τις παγιωμένες θέσεις για να εξηγήσει τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων που έδειχναν ότι η ακροδεξιά βρισκόταν σε ισχυρότερη θέση ενόψει της δεύτερης σημερινής ψηφοφορίας.
«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στην πραγματικότητα ότι θα ήταν ευκολότερο να αγωνιστούν κατά της μετανάστευσης παρά να δώσουν έναν δίκαιο αγώνα κατά των μεγάλων εταιρειών και των πλούσιων ανθρώπων».