ΓΚΡΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΩΟ

Το έδωσαν το μητρώο του ΠΑΣΟΚ στα επιτελεία των υπόλοιπων υποψηφίων προέδρων από την ΕΔΕΚΑΠ για να κάνουν τη δουλειά τους, όμως αυτό που παρέλαβαν δεν ήταν το αναμενόμενο, μαθαίνω. Κάτι στοιχεία έλειπαν, είπαν, τους φάνηκε ψιλομισό – ένας εκ των υποψηφίων, μάλιστα, έστειλε και σχετική επιστολή στην επιτροπή με τα παράπονά του. Θα πάρουν όμως καινούργιο; Δεν θα πάρουν. Κι αυτό δόθηκε με μια άτυπη «συμφωνία κυρίων», καθώς μέχρι τη συγκέντρωση των υπογραφών και την ανακήρυξή τους οι επτά δεν είναι επισήμως υποψήφιοι, αλλά μόνο εν δυνάμει, καθώς το μόνο που έχουν δηλώσει είναι η πρόθεσή τους.

ΚΙ ΑΛΛΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Δεν είναι όμως μόνο ο ένας υποψήφιος που εγείρει παράπονα ούτε είναι ένα το διαδικαστικό που σηκώνει σκόνη. Τρία μέλη της ΕΔΕΚΑΠ (της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, που πρόσκεινται σε άλλον υποψήφιο), έστειλαν επιστολή στα υπόλοιπα μέλη και στον γραμματέα, Ανδρέα Σπυρόπουλο, ζητώντας να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες ώστε το μητρώο να δοθεί με όλα του τα στοιχεία, να σχεδιαστεί μία εκλογική διαδικασία με πάνω από 1.100 σημεία διαπίστευσης, καθώς και να προβάλλονται στην ιστοσελίδα, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του κόμματος οι δράσεις όλων των υποψηφίων προέδρων και όχι μόνο οι περιοδείες του νυν προέδρου, Νίκου Ανδρουλάκη. Κι έχουμε ακόμα Αύγουστο.

ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ

Μία μέρα μετά τον Δεκαπενταύγουστο παντρεύεται ο (πράσινων αισθημάτων) δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης – και στα Χανιά θα βρεθούν καλεσμένοι τρεις υποψήφιοι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ: ο Νίκος Ανδρουλάκης (με τον οποίο τους συνδέει η ΠΑΣΠ Κομοτηνής), η Αννα Διαμαντοπούλου και ο Παύλος Γερουλάνος. Ποιος από τους βασικούς διεκδικητές δεν θα δώσει το «παρών»; Εύκολο να μαντέψει κανείς – και ήταν μάλλον ευνόητο, αν σκεφτείτε πως ο Σημανδηράκης ήταν από τους λίγους αυτοδιοικητικούς εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενους που όχι μόνο δεν είχε τετ α τετ με τον Χάρη Δούκα, αλλά δεν πήγε καν, ας πούμε εθιμοτυπικά, στην ομιλία που έκανε ο δήμαρχος Αθηναίων στην πόλη του.

ΑΘΗΝΑ ΜΟΝ ΑΜΟΥΡ

Ο Σηκουάνας πότε ανοίγει πότε κλείνει – πάντως οι ολυμπιονίκες κολυμβητές δεν αισθάνονται και πολύ ασφαλείς να κολυμπούν εκεί. Η μια μετά την άλλη οι αποστολές των χωρών εγκαταλείπουν το Ολυμπιακό Χωριό, μπας και κοιμηθούν οι αθλητές κάπου που έχει κλιματισμό και κανονικό στρώμα. Αναρωτιέμαι: τι θα είχε συμβεί αν όλα αυτά τα ευτράπελα συνέβαιναν πριν από είκοσι χρόνια στην Αθήνα; Το αφήγημα θα ήταν μάλλον διαφορετικό, για τους Ελληνες που τα έκαναν όλα και τελευταία στιγμή και λειψά. Τώρα για τους παριζιάνους διοργανωτές όλα μοιάζουν σχεδόν σαν χαριτωμένη παραξενιά. Κι ας είναι κομματάκι ακριβή.