Όταν ο Χίτλερ εμφανίστηκε στο εξώφυλλο των TIME σαν «Πρόσωπο της χρονιάς»

Το Πρόσωπο της Χρονιάς ξεκίνησε το 1927, όταν οι συντάκτες του Time προσπάθησαν να «γεμίσουν» τις σελίδες τους, καθώς δεν υπήρχαν πολλές ειδήσεις από την Πρωτοχρονιά. Το πρώτο Πρόσωπο της Χρονιάς του περιοδικού ήταν ο αεροπόρος Τσαρλς Λίντμπεργκ μετά την ιστορική σόλο πτήση του στον Ατλαντικό.

Παρόλο που το περιοδικό το αρνείται, ο τίτλος Πρόσωπο της Χρονιάς θεωρείται συχνά βραβείο ή τιμή. Έχουν υπάρξει 41 μοναδικοί παγκόσμιοι ηγέτες που έχουν επιλεγεί ως Πρόσωπο της Χρονιάς.

Το Time επιλέγει ανθρώπους για τον σημαντικότερο αντίκτυπο στον κόσμο τους τελευταίους 12 μήνες, δηλαδή τόσο για τα καλά όσο και για τα κακά, σύμφωνα με το περιοδικό. Αμφιλεγόμενες προσωπικότητες όπως ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Ιωσήφ Στάλιν, ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Νικίτα Χρουστσόφ έχουν λάβει τον τίτλο για τον αντίκτυπό τους στα παγκόσμια γεγονότα.

«Αναμφισβήτητα θα μπορούσατε να δίνετε τον τίτλο σε έναν ”κακό” κάθε χρόνο και θα ήσασταν δικαιολογημένοι», είχε γράψει το Time το 2014.

Αδόλφος Χίτλερ: Πρόσωπο της χρονιάς το 1938

Μια δεκαετία αφότου καθιερώθηκε ο θεσμός, ο Ναζί ηγέτης Αδόλφος Χίτλερ ανακηρύχθηκε Πρόσωπο της Χρονιάς.

Στο τεύχος που δημοσιεύτηκε στις 2 Ιανουαρίου 1939, ο Χίτλερ αναγνωρίζεται ως «η μεγαλύτερη απειλητική δύναμη που αντιμετωπίζει σήμερα ο δημοκρατικός, ελευθερος κόσμος».

Το περιοδικό αναφέρει ότι ο Χίτλερ «έφερε 10.500.000 περισσότερους ανθρώπους (7.000.000 Αυστριακούς, 3.500.000 Σουδήτες) υπό την απόλυτη κυριαρχία του».

«Η σκιά του έπεσε πολύ πέρα από τα σύνορα της Γερμανίας», γράφει το άρθρο.

Το Time είχε σχολιάσει και την ανατροφή του Χίτλερ, χαρακτηρίζοντάς τον ένα «κακομαθημένο παιδί από μια στοργική μητέρα» ο οποίος δεν κατάφερε «να ολοκληρώσει ούτε τις πιο στοιχειώδεις σπουδές».

Η πολιτική καριέρα του Χίτλερ ξεκίνησε το 1919, όταν έγινε μέλος του Γερμανικού Εργατικού Κόμματος. Γρήγορα εδραίωσε τη θέση του στην ηγεσία του κόμματος και το μετέτρεψε σε Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα. Ο Χίτλερ έγραψε ένα «αντισημιτικό, αντιδημοκρατικό, αυταρχικό πρόγραμμα».

«Παράνομο σε πολλές γερμανικές περιφέρειες, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα ωστόσο ανέβαινε σταθερά σε μέλη», ανέφερε το άρθρο. «Η κατάσταση που οδήγησε σε αυτό το δημαγωγικό, αδαές, απελπισμένο κίνημα ήταν συνυφασμένη με τη γέννηση της Γερμανικής Δημοκρατίας και με τη λαχτάρα μεγάλων τμημάτων του πολιτικά ανώριμου γερμανικού λαού για ισχυρή, αριστοκρατική ηγεσία».

Το 1938, ο Χίτλερ ανέλαβε τον τίτλο του Αρχιστράτηγου, αναλαμβάνοντας τις ένοπλες δυνάμεις και απομακρύνοντας στρατηγούς που δεν ήταν της αρεσκείας του.Εκείνη τη χρονιά διεξήχθησαν και εκλογές, αλλά στους ψηφοφόρους παρουσιάστηκε μια ενιαία λίστα με ναζιστικές και φιλοναζιστικές επιλογές.

«Τα πολιτικά δικαιώματα και οι ελευθερίες εξαφανίστηκαν», έγραψε το Time πριν από πάνω από 80 χρόνια. «Η εναντίωση στο ναζιστικό καθεστώς ισοδυναμεί με αυτοκτονία ή χειρότερα. Η ελευθερία του λόγου και η ελευθερία του συνέρχεσθαι είναι πια αναχρονισμοί».

Μετά την αναγνώρισή του ως Πρόσωπο της Χρονιάς, ο Χίτλερ προχώρησε στην εισβολή στην Πολωνία, σηματοδοτώντας την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.