Ένα ζηλεύω στους πολιτικούς. Όχι την ικανότητα -εάν την διαθέτουν- να κουμαντάρουν τις δημόσιες, τις κομματικές έστω υποθέσεις. Να σπρώχνουν την κοινωνία προς τη μία ή προς την άλλη κατεύθυνση. Όχι την ευκολία με την οποία, άπαξ και τους τύχει στραβή, βγάζουν την ουρά τους απέξω, ρίχνουν την ευθύνη σε άλλους, που ενίοτε έχουν επιλεγεί εκ των προτέρων ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, "αυτοφωράκηδες". Ούτε βεβαίως την εξουσία που απολαμβάνουν.
