Ερώτημα για το πόρισμα Γραμματίδη
Κράτησα χαμηλά την μπάλα σε σχέση με την αποκάλυψη της στήλης για το εμπιστευτικό υπόμνημα στον Πρωθυπουργό του μεταβατικού προέδρου του ΟΣΕ Γιάννου Γραμματίδη. Σε διάφορα μέσα που ρωτήθηκα σχετικά με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι το δίκτυο είναι ασφαλές, και ότι ο κ. Γραμματίδης δεν θέτει θέματα ασφάλειας όταν πρότεινε την επί διετία διακοπή της κυκλοφορίας των επιβατικών αμαξοστοιχιών, απαντούσα σταθερά, ότι λόγω της σοβαρότητας του θέματος δεν πρόκειται να αντιδικήσω μαζί της – και εν προκειμένω με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Π. Μαρινάκη. Επειδή όμως χθες συμπληρώθηκε 3η ημέρα απασχόλησης της κυβέρνησης με το ζήτημα, και διαπιστώνω την αγωνία της να δώσει μια πειστική απάντηση στις προειδοποιήσεις του τέως προέδρου του ΟΣΕ, και μέσω αυτής και μια επιμονή του κ. Μαρινάκη να με διαψεύσει, θα θέσω επί του παρόντος ένα μόνο ερώτημα:
– είναι αλήθεια ή όχι, ότι στο υπόμνημά του στον Πρωθυπουργό ο κ. Γραμματίδης προειδοποιεί ότι σε ένα κρίσιμο τμήμα του βασικού άξονα του σιδηροδρομικού δικτύου, αυτό μεταξύ Ξυνιάδας – Παλαιοφαρσάλων, η επικοινωνία μεταξύ ελεγκτών και μηχανοδηγών γίνεται ακόμη και σήμερα ΜΟΝΟ με VHF;
Και κάτι ακόμη: αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν αποδόθηκε σωστά το ουσιαστικό περιεχόμενο του υπομνήματος στον Πρωθυπουργό, μια μόνο λύση υπάρχει: να το δώσει στη δημοσιότητα!
Ποιος ο λόγος να το διατηρεί εμπιστευτικό, όταν από αυτό δεν προκύπτει ζήτημα για την ασφάλεια της μετακίνησης ανθρώπων με τα τρένα;
Αισχροκέρδεια στη Σαντορίνη
Υπάρχει κυβέρνηση; Υπάρχει! Δεν γράφω «ακόμη», γιατί γνωρίζω ότι θα έχουμε πάλι τίποτε παρεξηγήσεις. Ας μείνουμε σε αυτό. Οτι υπάρχει κυβέρνηση. Και αυτή η κυβέρνηση έχει ένα υπουργείο που ονομάζεται υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών – εδώ μπορεί να πω το ακόμη, διότι εξ όσων διαρρέουν η μεγαλειώδης κίνηση Κυριάκου απέναντι στο πανελλήνιο αίτημα για διαλεύκανση του δυστυχήματος στα Τέμπη θα είναι ο διαχωρισμός του υπουργείου σε δύο. Πάμε παρακάτω: αυτό το υπουργείο, που έχει έναν υπουργό, ονόματι Χρήστο Σταϊκούρα, έχει ασχοληθεί καθόλου με το άθλιο μονοπώλιο που έχουν επιβάλει οι αεροπορικές εταιρείες στο δρομολόγιο Σαντορίνη – Αθήνα;
210 ευρώ το εισιτήριο, σε ναύλο μιας κατεύθυνσης, την ώρα που ο κόσμος πασχίζει να φύγει όπως όπως από το νησί, αποδεικνύει ότι το μεν υπουργείο κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, ο δε προϊστάμενος Πρωθυπουργός δεν έχει ρίξει μια ματιά να δει τι συμβαίνει, και οι άλλοι κονομάνε ασύστολα. Επειδή, επαναλαμβάνω, το μονοπώλιο, εκμεταλλεύεται πανικόβλητους ανθρώπους για να κονομήσει!
Δεν υπάρχει πάτος σε αυτό το αίσχος που συντελείται με την παράλειψη της κυβέρνησης να προστατεύσει ανυπεράσπιστους πολίτες…
Κρύος ιδρώτας στους κερδοσκόπους
Περί το απόγευμα δε χθες, η κυβέρνηση, άστραψε και βρόντηξε! Τρέμουλο κατέλαβε όσους αποφάσισαν να κερδοσκοπήσουν με τον πανικό των κατοίκων της Σαντορίνης. Διότι υπήρξε κυβερνητική παρέμβαση. Διά του υφυπουργού Μεταφορών Βασίλη Οικονόμου – ο υπουργός Σταϊκούρας προφανώς είχε άλλη απασχόληση. Ο Βασίλης λοιπόν, τους έτριξε για τα καλά τα δόντια των κερδοσκόπων. Τόσο που δεν ξέρω πια αν τους κόλλησε ύπνος χθες βράδυ. Για του λόγου το αληθές, δημοσιεύω ως έχει τη δήλωσή του (μια και όπως υποψιάζομαι, δεν θα το πράξει και κανείς άλλος):
«Εάν υπάρχει αισχροκέρδεια (το εάν, μου αρέσει…) και κάποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν συγκυριακά την αυξημένη ζήτηση λόγω σεισμικής δραστηριότητας, για να μπορέσουν να αποκομίσουν κέρδος παραπάνω από αυτό που πρέπει και από αυτό που ο νόμος επιτρέπει, θα πρέπει να είναι προσεκτικοί (!!!) Θα έρθουμε και σε μία συνεννόηση και με το υπουργείο Ανάπτυξης, στην αρμοδιότητα του οποίου είναι οι τιμές, για να μπορέσουμε να περιορίσουμε έως να μηδενίσουμε τέτοιου είδους ροπές και συμπεριφορές».
Κρύος ιδρώτας τους έχει λούσει τους κερδοσκόπους, είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος, έπειτα από αυτό. Ρε Βασίλη, κι εσύ, μα τόσο σκληρός μαζί τους. Δείξτε λίγο έλεος…
(Την καρφάρα του Βασίλη στο υπουργείο Ανάπτυξης, φαντάζομαι τη διακρίνατε…)
Τα δώρα του ΣΥΡΙΖΑ
Και μέσα στον γενικό χαμό, σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί και το λουρί της μάνας που λέγανε παλιά, να τος πετιέται από ξαρχής, αντριεύει και θεριεύει, και καμακώνει το θεριό, με το καμάκι του ήλιου, ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ! Αυθεντικός, αμόλυντος, απρόσβλητος από τον χρόνο και τα τραύματα που του προκάλεσε η σκληρή ζωή, εμφανίστηκε χθες, ολοζώντανος, μέσα από μια τροπολογία ΣΥΡΙΖΑ, ή πιο συγκεκριμένα, ό,τι έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το κόμμα της χαράς και της συμφοράς, εισηγήθηκε χθες με κάθε σοβαρότητα, την καταβολή στους δημοσίους υπαλλήλους του δώρου Χριστουγέννων, καθώς και του δώρου Πάσχα και του επιδόματος αδείας!!! Ητοι την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού, οι οποίοι είχαν περικοπεί την εποχή των Μνημονίων, διότι σου λέει – αυτοί δηλαδή το λένε – ανθεί τόσο η ελληνική οικονομία, ώστε, πρέπει οπωσδήποτε να επανέλθουν όλα αυτά. Πάνω από 2 δισ. υπολογίζουν από μόνοι τους το κόστος της τρομερής ιδέας που είχαν εκεί στην Κουμουνδούρου, αλλά δεν αναφέρουν λέξη για τα ψυχολογικά που θα προκληθούν στις Βρυξέλλες κι αλλού, όταν πληροφορηθούν ότι οι ελληνάρες δεν βάζουν μυαλό, επιστρέφουν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν, προς 15ετίας, για να βουτήξουν ξανά με το κεφάλι στον πάτο της λίμνης με τους αλιγάτορες!
Υποψία απάτης από τα… παλιά
Εγώ τώρα με το που πληροφορήθηκα αυτή την… ωραία πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ, είπα μέσα μου, δεν μπορεί, οι άνθρωποι κάτι πίνουν και δεν μας δίνουν. Το κρατούν για τον εαυτό τους το μυστικό, και αυτό δεν είναι σωστό. Εμβαθύνοντας όμως περισσότερο επί του θέματος, είδα να παίζει και μια υποψία… απάτης του παλιού καλού ΣΥΡΙΖΑ, της εποχής που είχε αρχηγόπουλο τον νυν απόμαχο, πρόεδρο Αλέξη, τον βετεράνο. Διότι μελετώντας ειδικότερα το τι υποστηρίζουν προς… υποστήριξη της τροπολογίας τους, οι διάδοχοί του στο κόμμα, σημειώνουν ότι εν τέλει, μπορεί να μην κοστίσει σε όλους εμάς τους υπόλοιπους 2 και κάτι δισ. η επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού. Αλλά πόσο λέτε; Τα μισά, ακριβώς! Επειδή όπως οι ίδιοι σημειώνουν αν αφαιρεθούν ο φόρος, οι ασφαλιστικές εισφορές, οι εισφορές για συντάξεις, ο ΦΠΑ κ.λπ. από τα δώρα και το επίδομα αδείας, το τελικό κόστος επιβάρυνσης για τα δημόσια ταμεία υπολογίζεται σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ!!
Τουτέστιν, θα τους υποσχεθούμε ότι θα τους δώσουμε δέκα, αλλά στην πραγματικότητα πέντε θα τους δώσουμε και πολλά τους είναι. Οχι, για φάσκελα, δεν κάνουν λόγο. Προφανώς το αφήνουν αυτό σε εμάς, τους υπόλοιπους…
Συμπέρασμα: αμετανόητοι.
Δικαίωση μετά θάνατον
Εκείνος δεν ζει πια για να απολαύσει τη δικαίωσή του. Αλλά για τη δημοκρατική Θεσσαλονίκη, η καταδίκη επτά ελληναράδων που επιτέθηκαν, οι άθλιοι, κατά του ασθενικού Γιάννη Μπουτάρη, για να τον λιντσάρουν, και κατάφεραν τελικά να τον προπηλακίσουν και να τον χτυπήσουν, με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών, θεωρείται αυτονόητη πράξη δικαίου. Εστω και αν ήρθε με τόσα χρόνια καθυστέρηση: επτά ολόκληρα χρόνια μετά το αποτρόπαιο συμβάν. Αποτελεί όμως τρόπον τινά ένα μνημόσυνο για τον αλύγιστο Μπουτάρη, που δίδαξε ήθος και αξιοπρέπεια με τη ζωή του, στην πόλη που αγάπησε και υπηρέτησε με πάθος.