Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από καθαρό μυαλό και ενότητα
Όταν ξεκίνησε το φετινό πρωτάθλημα της Stoiximan Super League, ο Ραζβάν Λουτσέσκου γνώριζε πως το έδαφος κάτω από τα πόδια του ήταν σταθερό. Η εμπιστοσύνη του Ιβάν Σαββίδη προς το πρόσωπό του παρέμενε ακλόνητη, όπως και η πεποίθηση ότι ο Ρουμάνος τεχνικός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να κρατήσει τον ΠΑΟΚ σε τροχιά πρωταθλητισμού, ακόμη και μέσα σε μια μεταβατική χρονιά.
Την ίδια στιγμή, και ο κόσμος του Δικεφάλου δεν έμεινε αμέτοχος. Λίγο πριν από το ευρωπαϊκό παιχνίδι με τη Θέλτα σύμφωνα με πληροφορίες, εκπρόσωποι των οργανωμένων είχαν επικοινωνία με τον προπονητή, θέλοντας να του μεταφέρουν τη στήριξη και την εμπιστοσύνη τους. Του τόνισαν ότι για εκείνους, η παρουσία του στον πάγκο δεν είναι απλώς μια επιλογή, αλλά μια αναγκαία συνθήκη για να ζήσει ο ΠΑΟΚ κάτι μεγάλο ενόψει της επετειακής σεζόν, των 100 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου.
Ο Λουτσέσκου, από την πλευρά του, γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα το βάθος, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του ρόστερ του. Ξέρει ότι η ομάδα χρειάζεται χρόνο για να βρει ρυθμό, ισορροπία και αυτοματισμούς. Όμως το σημαντικότερο είναι πως δεν χάνει την πίστη του στο πλάνο του. Θεωρεί ότι όσο περνούν οι εβδομάδες, ο ΠΑΟΚ θα αρχίσει να μεταμορφώνεται σταδιακά, παρουσιάζοντας την αγωνιστική συνέπεια και τη νοοτροπία νικητή που χαρακτήρισαν τις προηγούμενες επιτυχίες του.
Ωστόσο, είναι ακόμα πολύ νωρίς για να υπάρξει ισοπέδωση προς όλες τις πλευρές. Μόλις στις αρχές Οκτωβρίου, κανένα πρωτάθλημα δεν χάθηκε ούτε κατακτήθηκε, καμιά πορεία στην Ευρώπη δεν τελείωσε και καμιά πρόκριση δεν κρίθηκε. Είναι απολύτως… αναμενόμενο —ιδίως στην Ελλάδα— αλλά σε καμία περίπτωση λογικό, να επικρατεί απαξίωση και κρίσεις αρνητικές για όλους, με βάση ένα αρνητικό σερί αποτελεσμάτων.
Η σεζόν ξεκίνησε ιδανικά για τους «ασπρόμαυρους», με 3Χ3 στο πρωτάθλημα και 2Χ2 προκρίσεις που τους έφεραν στους ομίλους του Europa League. Στη συνέχεια, όμως, η πορεία σταμάτησε να έχει το ίδιο τέμπο. Από το εντυπωσιακό 5-1-1 των πρώτων εβδομάδων, ο ΠΑΟΚ πέρασε στο 0-3-2, ένα σερί που «τρέχει» τη δεδομένη στιγμή και έχει δημιουργήσει αναταράξεις.
Η πτώση συνέπεσε χρονικά με την έναρξη της πιο απαιτητικής φάσης της σεζόν: τα συνεχόμενα παιχνίδια κάθε τρεις μέρες, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Λουτσέσκου αναγκάστηκε να ανοίξει το rotation, ψάχνοντας λύσεις, φρεσκάδα και εναλλακτικές. Προς το παρόν, όμως, δεν τις έχει βρει στο βαθμό που θα ήθελε. Ούτε από εκείνους που έρχονται από τον πάγκο για να αλλάξουν την εικόνα ενός αγώνα, ούτε από κάποιους θεωρητικά βασικούς που δεν έχουν αποδώσει στο αναμενόμενο επίπεδο μέχρι τώρα.
Παρόλα αυτά, τίποτα δεν έχει χαθεί. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό αλλά και διαχειρίσιμο, αρκεί να υπάρξει ψυχραιμία, εμπιστοσύνη και σταθερότητα στο σχέδιο. Γιατί ο ΠΑΟΚ έχει αποδείξει πολλές φορές ότι όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, μπορεί να βρει τη δύναμη να αντιδράσει. Και ίσως, η περίοδος αυτή να είναι απλώς η δοκιμασία πριν από τη νέα ανοδική του πορεία.
Η πραγματικότητα είναι πως ο ΠΑΟΚ πληρώνει περισσότερο τη φθορά της – αναμενόμενης – επιτυχίας και τη συνεχή πίεση των προσδοκιών, παρά αγωνιστική ανεπάρκεια. Μετά από χρόνια πρωταγωνιστικής πορείας, το «βάρος» της συνέχειας γίνεται συχνά πιο απαιτητικό από την ίδια τη δημιουργία. Ο Λουτσέσκου το γνωρίζει αυτό καλύτερα από τον καθένα· γι’ αυτό και επιμένει στη μεθοδικότητα, ακόμα και όταν γύρω του επικρατεί αναβρασμός.
Ο φετινός ΠΑΟΚ έχει ανάγκη όχι μόνο από καθαρό μυαλό, αλλά και από ενότητα. Από τη σύνδεση των τριών βασικών πυλώνων: της διοίκησης, της τεχνικής ηγεσίας – παικτών και του κόσμου. Αν αυτοί οι κρίκοι μείνουν δυνατοί, το πέρασμα από τη δύσκολη φάση μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά. Γιατί η ιστορία του συλλόγου διδάσκει ότι κάθε μεγάλη επιτυχία του ΠΑΟΚ ξεκινούσε πάντα από το ίδιο σημείο: την πίστη, όταν οι άλλοι αμφέβαλλαν.