یادداشت‌های علم، چهارشنبه ۲ مهر ۱۳۵۴: به رئیس سیا گفتم جای تاسف است که چنین وضعی دارید

عرض کردم: «رئیس جدید سیا در ایران پیش غلام آمد و استدعای شرفیابی دارد.» فرمودند: «وقت بدهید.» عرض کردم: «از من پرسید چه عرضی حضور شاهنشاه بکنم؟ من گفتم باید عرض بکنید بدون شائبه سرویس شما در اختیار شاهنشاه است، زیرا دو کشور ما به هم احتیاج فوق‌العاده دارند. برای ما که یک رژیم سلطنتی هستیم از طرف شمال راهی نیست و برای شما هم باستیون [دژ]ایران یک امر حیاتی است. پس ما هر دو به هم احتیاج داریم. ولی متاسفانه وضع شما بسیار خراب است و جای تاسف است که شما که باید متکای غرب و کشور‌های آزاد باشید، چنین وضعی دارید و برای او شعر مسخره [ای]خواندم و ترجمه کردم که: پیشنماز ده که مرغابی بود/ اندر آن ده بین چه رسوایی بود» شاهنشاه فرمودند: «چطور این را ترجمه کردی؟» عرض کردم: «با شاهد مثال!» خیلی خیلی خندیدند.