پدر در کور کردن چشم فتنه قتل‌های زنجیره‌ای مؤثر بود

شاید باورش سخت باشد، اما گاهی وقت‌ها از اینکه دشنام می‌شنیدند، واقعاً خوشحال می‌شدند! چون احساس می‌کردند به هدف زده‌اند و صدا و بهتر بگوییم ناله کانون فتنه را درآورده‌اند! روحیه ایشان در این زمینه، به قدری استحکام داشت که برای ما به یک نوع طنز و شوخی تبدیل شده بود. اگر روزی پدر به خانه می‌آمدند و کسل بودند، می‌پرسیدیم: «پدر! امروز دشنامی نداده‌اند که شما سر حال و خوشحال نیستید؟» زمانی خستگی و کسالت برایشان پیش می‌آمد که جبهه انقلاب، به حد کافی تلاش نمی‌کرد