خالد پیرزاده زندانی سیاسی در ششمین روز اعتصاب غذا، این بار در هر حال آزاد می‌شوم، یا با مرگ یا با خلاصی از زندان

خالد می‌گفت"شنیده‌ام نجفی را نیز می‌خواهند با استفاده از ماده مربوط به آزادی مشروط بفرستند برود منزل! یعنی جرم من از جرم نجفی سنگین تر بوده که با آزادی مشروط من موافقت نمی‌شود"

احمدرضا حائری

تجربه صحبت کردن با یک زندانی درحال اعتصاب غذا تجربه‌ای هولناک است، و امیدوارم روزی برسد که چنین تجربه‌ای را فقط در داستان‌ها و حکایات تاریخی بخوانیم نه به عنوان خبر روز!

در چند روز گذشته همزمان با #خالد_پیرزاده، #حسین_هاشمی دو زندانی در حال اعتصاب غذا در حال صحبت هستم و سعی کرده ام در حد توان ناچیزم به آنها و #محمد_ترکمانی( دیگر زندانی که در تیپ ۴ زندان تهران بزرگ همراه با حسین هاشمی اعتصاب غذا کرده است.) کمک کنم. و تلاشم این است که با طرح شفاف خواسته آنها و وضعیتشان از سواستفاده برخی رسانه‌ها از وضعیت این جوانان جلوگیری کنم، رسانه‌هایی که فارغ از وضع زندگی زندانی سیاسی و خانواده اش و مطالبه‌ای که برای‌ آن دست به اعتصاب غذا زده، این اعتصاب را فرصتی می‌دانند برای پیشبرد پروژه براندازی(از راه دور) خود و در این راه وضعیت زندانی هرچه بدتر و تراژدیک تر، کسب و کار آنها پر رونق‌تر!

در این یاداشت به وضعیت خالد می پردازم که در ششمین روز اعتصاب با ۴ کیلو کاهش وزن مواجه بوده و فشار خونش بین ۶تا۷ روی ۹تا۱۰ در نوسان است، درد شدید حدقه چشم و لرزش دست و گردن و بی حالی مفرط از دیگر عوارض اعتصاب شش روز بوده است، و در کنار همه اینها پزشک بهداری به دلیل افت فشار ناچار شده قرص قلب(پروپرانول) او را نیز قطع کند، به این دلیل که در شرایط افت فشار ممکن است موجب سکته قلبی شود.

خالد با صدایی رنجور می‌گفت:'” من معترض به دزدی و فساد بودم که این بلا به سرم آمده و الان دو سال است که خودم زندانی و زن و دختر کوچکم سرگردان شده و آنها را ندیده‌ام، الان که طبق قانون قاضی می‌تواند با آزادی مشروط من موافقت کند، چرا نمی‌کند، در شرایطی که به دلیل عمل جراحی در ناحیه پا و کمر نیاز به مراقبت‌های بعدی دارم و پزشک جراح دستور پنجاه جلسه فیزیوتراپی داده تا مجددا سر و کارم به جراحی نکشد، چرا از دادن مرخصی استعلاجی هم خودداری می‌کنند!؟
با من که معترض به دزدی بودم این کار را می‌کنند و بعد خود دزدها را که با حکم ۲۰ سال حبس به زندان می‌آورند، اصلا اجازه نمی‌دهند کارشان به گذراندن یک سوم و آزادی مشروط برسد و همان ابتدا با یک نامه پزشکی قانونی برای همه ۲۰ سال روانه خانه هایشان می‌کنند!! آیا این انصاف است!؟”

خالد می‌گفت”شنیده‌ام نجفی را نیز می‌خواهند با استفاده از ماده مربوط به آزادی مشروط بفرستند برود منزل! یعنی جرم من از جرم نجفی سنگین تر بوده که با آزادی مشروط من موافقت نمی‌شود” برایش توضیح دادم که نجفی هنوز در زندان است.” پاسخ داد:” آقای حائری شما که بهتر میدونی “آزاد شدن نجفی” دیر و زود داره اما سوخت و سوز نداره!، از ما بهترون از ما بهترونه، چه زندانی باشه چه آزاد!” دیدم حرف حساب میزند و پاسخی برایش نداشتم. بحث را بردم سر اینکه سرم قندی نمکی برای خودت درست کن و استفاده کن که خدای ناکرده یه وقت مشکلی پیش نیاد و به خاطر افت قند خون و فشار دچار سکته نشی!”

در آخر خالد از همه مردم و فعالان مدنی خواست کمکش کنند و صدایش باشند، صدایش باشند تا شاید در این هیاهوی کرکننده پیرامون انتخابات، صدایش به مقامات ارشد قوه قضائیه برسد.

به نوبه خودم از آنها که بدون ادعا و بی کلک “صدای بی صدایان” بوده‌اند، خواهش می‌کنم برای خالد دعا کنند و در حد مقدورات خود صدای او و دیگر زندانیان سیاسی در اعتصاب غذا باشند.

اما سخن آخر خطاب به مقامات ارشد قوه قضاییه، آن کسانی که قانون تفکیک جرائم و حق استفاده از مرخصی استعلاجی را زیر پا گذاشته و با برخورد غیراخلاقی از موضع “آدمت میکنم” و “صدات را میبرم” “ما باج به کسی نمی‌دیم” و…با زندانیان سیاسی، موجب چنین اعتصاب ها و اعتراض‌هایی در زندان می‌شوند، قطعا نه دوستدار شما هستند و نه دوستدار جمهوری اسلامی. والسلام.