اگر به مکاتب روانشناسی بازاری و عامهپسند توجه کنید میبینید حجم عظیمی از تولیدات به این سمت میرود که چه کنیم دست غمها به ما نرسد تا به این وسیله احساس خوشبختی کنیم و شاد باشیم. در واقع فصل مشترک این مطالب در یک پیشفرض است: غم، مطرود و غیرمفید است و اگر میخواهیم به شادی برسیم باید غمها را نادیده بگیریم. اما آیا واقعاً اینگونه است؟ دیدگاه مولانا در این باره متفاوت است.