نارضایتی شماری از افغان‌ها از عدم دسترسی به خدمات صحی درست و به موقع

کمبود خدمات صحی درست، داروهای بی‌کیفیت و نبود کادر صحی ورزیده در افغانستان نگرانی است که شماری از بیمارداران مطرح می‌کنند.

احمدالله باشندۀ شهر کابل می‌گوید که همسرش از یک هفته بدین‌‍سو در یکی از شفاخانه‌های دولتی بستری است و با مشکلات زیادی مواجه شده‌است.

او به رادیو آزادی گفت: "به گونۀ درست به مریضان رسیدگی نمی‌شود، اتاق‌های شفاخانه بسیار سرد است. مریض ما به عوض این‌که بهتر شود بدتر شده‌است. داکتر نیست، هر دفعه یک خریطه دوا را با هزینه زیاد می‌خریم، اما هیچ تأثیر ندارد."

برخی دیگر از شهریان کابل می‌گویند که در برخی از شفاخانه‌های دولتی مراجعین زیاد است و باید روزها انتظار بکشند تا بیماران‌شان معاینه و یا بستر شوند.

ذبیح‌الله بهجت، یک تن از آنان به رادیو آزادی گفت، برای تداوی پدرش به یکی از شفاحانه‌های دولتی مراجعه کرده، اما ۴۵ روز بعد نوبت ملاقات داکتر برایش داده شده‌است.

ذبیح‌الله می‌افزاید: "چند روز قبل با پدر بیمارم به یکی از شفاخانه‌های دولتی سر زدیم. آنان برای ما ۴۵ روز نوبت دادند. مانند ما ده‌ها نفر در صف‌های طولانی در انتظار بودند تا داکتر آن‌ها را معاینه کند. بسیار ناراحت کننده است. اگر پدرم از حال برود آن زمان داکتر و شفاخانه چی درد من را دوا می‌کند؟"

اما وزرات صحت عامۀ حکومت طالبان ادعا می‌کند که سهولت‌های بیشتری در خدمات صحی فراهم شده‌است.

شرافت زمان، سخنگوی این وزارت به رادیو آزادی می‌گوید که تنها در یک سال گذشته برای افزایش خدمات ۱۵۰ مرکز صحی را در نقاط دور دست افغانستان ایجاد کرده‌اند تا همه از خدمات صحی بهره‌مند شوند.

شرافت زمان افزود: "مریضانی که به شکل روزانه به شفاخانه مراجعه می‌کنند، خدمات صحی و تداوی به موقع برای‌شان ارائه می‌شود و برخی از مریضان او پی دی دوباره به خانه فرستاده می‌شوند. اگر نیاز به بستر داشته باشند، به شفاخانه‌ها بستر و بعداً تحت تداوی قرار می‌گیرند. من کاملاً موضوع این‌که باید چند روز منتظر بمانند را کاملاً رد می‌کنم."

این درحالی‌ست که پس از به قدرت رسیدن مجدد طالبان در افغانستان، بسیاری از کادرها به شمول کادرهای درمانی از کشور بیرون شده‌اند. شماری از بیمارداران می‌گویند که با این وجود به دلیل دشوار بودن دریافت پاسپورت و ویزه مجبور اند در داخل کشور به دنبال داکتر باشند.

پیش از این شماری از سازمان‌های بین‌المللی هم از کاهش خدمات صحی و دسترسی نداشتن مردم به خدمات صحی در افغانستان نگرانی کرده بودند.