دوزخ بذرهای مستعد در خاکهای مسموم
چه شد که ما برغم تمام ادّعاهای «میهندوستی و مردمدوستی» هنوز که هنوز است حرف اول و وسط و آخر هر کداممان، همان داستانیست که «قهرمان شکست ناپذیرش» تک تک خودمان هستیم و دیگر هیچکس؟. چه شد که از میان ما دیگر هیچ «پهلوانی» در هیچ عرصه ای به پا نمیخیزید و هر کسی در بُرج و بارویی اتراق کرده و در انتظار مشعلدارانی پهلوان منش است؟.