از آن که بامداد، امیر بود و شامگاه، اسیر
کاربست آکسیومها و مقادیر حساب و هندسه و ریاضی در گستره مسائل و مقولات فرهنگی و روح و روان انسانها به معنای اینهمانی آنها با یکدیگر نیست؛ بلکه به منظور تفکیک و تمایز و برآورد و ارزیابی است بدون اینهمانی پنداشتن دو دامنه متفاوت از همدیگر به حیث همسان و همسنخ بودن با یکدیگر.