Օսվենցիմը հրեշավոր, զանգվածային հոսքագծային սպանությունների վայր էր։ Այստեղ մարդկանց ոչնչացում էին այնքան ժամանակ, քանի դեռ ճամբարը չգրավեցին խորհրդային բանակի ստորաբաժանումները։ Ո'չ գերիները, ո'չ զինվորները չէին հավատում իրենց աչքերին. առաջինները՝ որովհետև կորցրել էին հույսը, իսկ երկրորդները, որովհետև ոչ մի տեղ չէին տեսել նման վայրագություններ։
