Başka bir dünya mümkün

Dört dalda Oscar'a aday olan Gizli Dünya / Room, bir kulübede alıkonulan Joy Newsome ile oğlu Jack'in yaşadıklarını anlatıyor.

Joy (Brie Larson), mahallede ‘Yaşlı Nick' (Sean Bridgers) olarak bilinen kişi tarafından kaçırılır ve bir odaya kapatılır. 2 yıl sonra oğlu Jack (Jacob Tremblay) dünyaya gelir. Joy, penceresi olmayan, üç metrekarelik alanda, Jack'in iyi bir hayat yaşaması için elinden geleni yapar. Ancak Jack beş yaşına geldiğinde bu dünya ona yetmemeye başlar. Bunun üzerine Joy, riskli bir kaçış planı hazırlar.

Lenny Abrahamson'un yönettiği Gizli Dünya, başroldeki Brie Larson ve ona ayak uyduran küçük oyuncu Jacob Tremblay'in müthiş performansları olmasa senaryo ve yönetmenlik açısından sorunlu bir film. Bu iki alandaki açığı oyunculuklar kapatıyor.

Yönetmen, aynı konuyu sert bir grafik şiddet ve tedhiş tercihiyle işleyen Avrupa sinemasının benzer örneklerinden (Michael / 2011, 3096 Tage / 2013 vb.) farklı bir yol izliyor. Psikopat adamın gözünden bakmadığı gibi, o sorunlu karakteri de nazara vermiyor. Gizli Dünya, mahkûm edilen kadın ile oğlu arasındaki ilişkiye odaklanıyor. Ve bu gel-gitli ilişki, tıpkı bir çocuk kitabının bölümlerini seyirciye okur gibi, çocuğun masalsı dünyasından yansıyan dış seslerle örgüleniyor.

‘FINDIK KABUĞU'NDAN GERÇEK DÜNYAYA

İlk bölümde, ‘fındık kabuğu' içindeki dünyalarında görürüz anne ve oğulu. Odanın tavanındaki küçük camdan sadece gökyüzü görünmektedir. Bu daracık mekândan başka bir dünya tanımayan çocuk için ‘oda', bir kâinat kadar büyüktür. Jack için âdeta bir ana rahmidir bu üç metrekarelik mekân. Dış dünyada 17 yıl geçirmiş anne içinse oda, oğlunu hayatta tutmak için katlandığı bir ‘cehennem'dir. Yönetmen, iki bakış arasındaki farkı titizlikle vurguluyor. Gerçek dünyayı gördüğünde Jack'in yaşadığı şok, alışma süreci ve daha hüzünlüsü, o küçük odaya dönme arzusu filmin en etkileyici anları. Annenin dış dünyaya uyum süreci daha zorlu geçer. Burada yönetmen, odadaki başarısını gösteremiyor. Brie Larson'ın oyunculuğuna kalıyor bütün yük.

Kurgudaki hızlı geçişler, senaryodaki boşlukları daha da derinleştiriyor. Emma Donoghue'un aynı adlı romanından kendisinin uyarladığı senaryo, anne-oğul arasındaki ilişki hariç, diğer karakter ve alanlarda yüzeysel kalıyor. Bu durum bilinçli değil, becerilememiş bir eksiklik olarak filmin hanesine de yazılıyor.

Gizli Dünya, sarsıcı hikâyesine doğru yerden bakan ve meselesini suiistimal etmeyen bir yapım. Senaryodaki kimi boşlukları, hikâyenin duygusal damarına kendinizi kaptırarak aşabilirsiniz.