Tu nie unikniesz tłumu. 10 najbardziej zaludnionych miast świata

Ponad połowa światowej populacji zamieszkuje miasta. Które z nich są najbardziej zatłoczone? Co wpływa na wysoką gęstość zaludnienia tych miejsc? Czy wszystkie z nich cieszą się dobrą sławą?

Dhaka (Bangladesz) - 44 500 osób/km2 

Stolicę Bangladeszu zamieszkuje prawie 17 milionów osób. Liczba mieszkańców tego miasta wzrasta o ponad 4 % każdego roku, co stanowi jeden z najlepszych wyników wśród azjatyckich miast. Dhaka stanowi centrum kulturalne i gospodarcze Bangladeszu. Mieszkańcy utrzymują się głównie z przemysłu odzieżowego i włókienniczego. Kwitnie tutaj także handel ryżem, herbatą, jutą i nasionami roślin oleistych. 

Dhaka zyskała miano najgorszego miasta do życia na świecie. Jest obarczona przeludnieniem, w społeczeństwie panuje wysoki poziom analfabetyzmu i ubóstwa. Ponadto, ze względu na swoje położenie geograficzne, miasto często pada ofiarą licznych tornad i kataklizmów.

Bombaj (Indie) - 31 700 osób/km2

Bombaj położony jest na wyspie Salsette na Morzu Arabskim. Miasto stanowi główny ośrodek kinematografii indyjskiej. Znajduje się tutaj największa w Azji liczba kin, a ponadto w Bombaju produkuje się najwięcej filmów na świecie, a najpopularniejsze z nich to pełne romantyzmu produkcje musicalowe z gatunku Bollywood. 

Bombaj jest miastem bardzo różnorodnym i wielokulturowym. Znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. W mieście tym odbywają się hucznie obchodzone, liczne festyny, festiwale oraz święta różnych religii. Znajdziemy tutaj dwie galerie sztuki (Narodową Galerię Sztuki Współczesnej i Galerię Jehangir), a także liczne muzea. 

Do największych atrakcji turystycznych Bombaju zalicza się Bramę Indii, Dworzec Króla Śiwadźiego, Bombay Stock Exchange (założoną w 1875 roku giełdę papierów wartościowych), fontannę Flora oraz świątynie hinduistyczne, zwane Grotami Elefanty.

Makao (specjalny region administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej) - 21 411 osób/km²

Makao znajduje się na wschodnim wybrzeżu Chin i zaliczane jest do najbogatszych regionów na świecie. Słynie głównie z turystyki i hazardu.  Miasto to jest odwiedzane przez ponad 25 milionów turystów rocznie. 95 % populacji Makao stanowią Chińczycy. Na wysoki wskaźnik gęstości zaludnienia, liczący ponad 21 tysięcy osób na kilometr kwadratowy wpływ mają takie czynniki jak oczekiwana długość życia na poziomie aż 84 lat oraz najniższy współczynnik umieralności niemowląt na świecie. 

Makao stale przyciąga nowych mieszkańców wysoce rozwiniętą gospodarką, wypracowaną przez branżę hazardową, bankową, odzieżową i usługi finansowe. Miasto jest także członkiem - założycielem Światowej Organizacji Handlu.

Medellín (Kolumbia) - 19 700 osób/km2  

Medellín to drugie pod względem wielkości kolumbijskie miasto. Do 2003 roku nosiło niechlubne miano najniebezpieczniejszego miasta na świecie. Obecnie, według badań Interpolu, liczba morderstw oscyluje na poziomie 700 rocznie. Medellín słynie z działalności największego kolumbijskiego barona narkotykowego - Pablo Escobara i do dzisiaj stanowi jedną z narkotykowych stolic świata. 

Manila (Filipiny) - 14 800 osób/km2

Manila liczy ponad 24 miliony mieszkańców. Jest najważniejszym ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym Filipin. Stanowi siedzibę największych światowych koncernów technologicznych, banków, a także towarzystw ubezpieczeniowych. W Manili znajduje się Akademia Nauk, 18 uniwersytetów, instytuty naukowe oraz liczne muzea i parki. 

Casablanca (Maroko) - 14 200 osób/km2

Casablanca to miasto położone w zachodniej części Maroka, nad Oceanem Atlantyckim. Liczy prawie 3,5 miliona mieszkańców, co czyni je największym miastem w kraju pod względem liczby ludności. Casablanca stanowi największy ośrodek przemysłowy i kulturowy w kraju. Jest także głównym portem morskim Maroka.

W 1943 roku w Casablance odbyła się historyczna konferencja na temat strategii dotyczącej II wojny światowej w Europie. Obecni byli na niej Winston Churchill, Franklin Roosevelt oraz Charles de Gaulle. 

Lagos (Nigeria) - 13 300 osób/km2

Lagos jest największym miastem Nigerii, a także jej dawną stolicą. Miejsce to zamieszkiwane jest przez około 21 milionów osób. Mimo przeniesienia stolicy kraju do Abudży, Lagos pozostało głównym centrum przemysłowym Nigerii. Mieszkańcy utrzymują się z przemysłu włókienniczego, odzieżowego, chemicznego, drzewnego i metalowego. 

Lagos stanowi miejsce intensywnego, nocnego życia ze względu na liczną obecność różnorodnych restauracji i klubów tanecznych. W mieście znajduje się także Stadion Narodowy, uniwersytet, Teatr Narodowy, dworzec kolejowy i Muzeum Narodowe. 

Kota (Indie) - 12 100 osób/km2

Miasto Kota dla mieszkańców Indii pełni rolę edukacyjnej mekki. Znajdują się tutaj liczne szkoły prywatne wyspecjalizowane w skutecznym przygotowywaniu kandydatów na prestiżowe uczelnie, głównie o profilu technicznym i medycznym. Miasto liczy około 1 miliona mieszkańców, przy czym aż 150 tysięcy z nich to kandydaci na studia na cieszących się największym szacunkiem uniwersytetach w Indiach. W ostatnich latach miasto Kota zasłynęło z wysokiego współczynnika samobójstw. Mówi się, że młodzi ludzie nie wytrzymują olbrzymiej presji na karierę wywoływanej przez rodziców i społeczeństwo.

Abudża (Nigeria) - 10 500 osób/km2

Abudża od 1991 roku jest stolicą Nigerii. Organizowane są tutaj zróżnicowane imprezy kulturalne, takie jak hucznie obchodzony karnawał, Food Festival, a dla miłośników kinematografii organizowane są festiwale i pokazy filmowe. Największe atrakcje turystyczne to Meczet Narodowy i Millenium Tower. Abudża to miasto pełne kontrastów - jest najbogatszym i najdroższym miastem Nigerii, a jednocześnie wielu mieszkańców wciąż nie posiada dostępu do elektryczności. 

Singapur (Singapur) - 10 200 osób/km2

Singapur jest zaraz po Japonii najbardziej rozwiniętym państwem Azji. Ze względu na jego gwałtowny rozwój gospodarczy zaliczany jest do azjatyckich tygrysów. Stabilizacja polityczna i niskie podatki przyciągają zagranicznych przedsiębiorców, co przekłada się na wysoką gęstość zaludnienia Singapuru. Aby przeciwdziałać przeludnieniu, rząd wprowadził liczne restrykcje dotyczące polityki imigracyjnej, ograniczając liczbę wydawanych pozwoleń na stały pobyt i pracę.