Kendine Uyanış Yolculuğu – 1

Merhaba sevgili dostlar. Hayat yolunda yürürken, dönem dönem yolculuğumuza eşlik edenler oluyor, ayrılanlar oluyor mutlaka hepsi değer katıyor ya müthiş deneyim yaşatıyor bilgi ve uyanış sağlıyor ya da farkındalığı acıyla da olsa arttırıyor. Hep uyanış zamanı diyoruz, tekamülümüzü ağır sınavlara maruz kalmadan, idrakimizi arttırarak, kaderimizin seçeneklerinden bizi yükseltecek olanları bilinçli tercih ederek, bu çok güzel yolda yürüyebilmek amaç, ne mutlu ne kutlu, yolda olmak güzel, bizlere ışık olan ruhlara da sonsuz şükranlarımızla. Uyanış Zamanı yazı dizimize çok değerli hocam Kevser Yeşiltaş’ın derin ilminin ışığında devam ediyoruz, her zaman üretken ve müjde yeni kitabı çıktı, mutlaka okumanızı tavsiye ediyorum, yolunuzu aydınlatacağına hiç şüphe yok. KENDİNE UYANIŞ YOLCULUĞU, GERÇEĞİ DUYMAYA HAZIR MISIN? Demos yayınlarından çıktı hocamızın tüm kitapları gibi, minnettarız bu hazineleri bizlerle paylaştığı için ve sizlere de ulaştırmak için ben naçizane aracı olmayı görev bildim, buyrun ilim dolu hoş sohbetimize; 

Canım hocam ilminizi öyle naif, kelimelerinizi ruhun uyanışına hedefe göndererek öyle zekice iletiyorsunuz ki sevgiyle, sizi algılamamak uyanmamak mümkün değil, varlığınıza şükür diyerek başlamak istiyorum sorularıma naçizane, biliyorum liyakatinde olanalar alabilecek bu ilhamları, aracı olabilmek de büyük mutluluk. Canım hocam daha önceki röportajlarımızda da geniş yer vermiştik kitaplarınıza, Demos yayınlarından çıkan serinin ilki Tor kitabında, gerçek yaşanmış bir hayattan kitaba uyarlanan Antakya, Güney Afrika, İstanbul, Kudüs macerası serinin ilkiydi, serinin 2. Kitabı Visaili Thri, gökyüzü orduları, yeryüzü orduları, düşmüş melekler, kayıp uygarlıkları anlatıyor, serinin 3. Kitabı Kudüs ve Eskişehir arasında muazzam bir macera, yeraltı insanları, kayıp uygarlıkları anlatan sırlı kitap Ka’yıp, serinin 4. Kitabı Uthra da ise içerisinde özel bilimsel ifadeler içeren, geleceğin insanlarının çözebileceği şifreler var, teknolojik açıdan özel bilgiler ve ilham yoluyla alıyorsunuz bunları öncelikle nasıl oluyor bu muazzam akış anlatabilir misiniz can hocam ve minik de olsa herkes kendine has akışı kanalı nasıl bulup alabilir elbette liyakatinde olanlar?

Öncelikle okuyucularımıza ve tüm dünya insanlarına hayırlı zamanlar dilerim. İslam felsefesinin “bir insan tüm insanlık” anlayışı ile tüm kâinattaki varlıklara hayırlı zamanlar olsun. Sayısını hatırlamadığım, hatta sayısını tutmadığım kadar kitap kaleme aldım. Üzerinde adımın yazılı olduğu kitapların her biri, okuyuculara emanettir. Çünkü kitaplar onları okuyanlarındır. Ben de naçizane, kendi yazdığım kitapları okuyanlara emanet ettim. Kitaplar onlarındır. Her insan kendi ilminde derinleşerek hakikatine ulaşabilir. Kendi ilmi her insana mutlaka bir marifet bahşeder. Rabbimiz her insana bir marifet bahşetti ve bu marifetin irfan boyutunu onda görmek ve bilmek istedi. Böylelikle imtihan ve sınav denilen, kâinattaki nadide bir gezegen olan bu yeryüzünü bize yurt kıldı. Asli yurdumuz elbette ki kendi hakikatimiz. Hak mekanında olan hakikat yurdumuzdan bir süreliğine, bedenlenerek bu gezegene uğradık. Bu dünya bir imtihan bir sınav yeri olmasının yanı sıra bir ilahi durak aslında. Bilgimizi tecrübe edindiğimiz deneyimlerimizi yaşadığımız, maarifetlerimizi ortaya koyarak ve ilmimizde derinleşerek kendi hakikatimizdeki cevherleri ortaya çıkarabileceğimiz eşsiz bir mekan. Bu dünyaya iyi bakmalıyız. Canlı bir organizasyon. Dünyanın da bir nefsi var. Ve dünyanın nefsi Doğa’dır. Doğada görebildiğimiz her şey dünyanın nefsini oluşturuyor. Rabbimizin külli nefsinden insana ve doğaya bahşettiği bu eşsiz cüzzi nefsler sayesinde maarifetimiz olan ilmimizi akıtmaya, irfan boyutuna yükseltmeye geldik. Çünkü Alemlerin Rabbi olan Allah’ın yaratımı kusursuz ve eşsizdir. Mükemmel ve Som’dur. Ancak yaratım bu kadar kusursuz olmasına rağmen, bedenlenen her varlık kusurlu, aciz ve muhtaç. Neye muhtaç. İlme muhtaç, barınmaya, üremeye, beslenmeye. Kusursuz yaratımın sonucu olan tüm kâinattaki yaratılanlar bedenlendikleri sürece muhtaç ve acizdirler. Eksiklik hakikatimizde değil, bedenlerimizdeki kısıtlı ve dar şuur alanından kaynaklanıyor. Her birimizin her insanın her varlığın bir ilmi var. Her varlığın bir varlık sebebi var. Arı bal yapar, ağaçlar meyve verir ve oksijen üretir, toprak ölüyü öğütür, canlıyı diri tutar, hayvanlar ekolojik sisteme faydalıdır, bitkiler besin sağlar. Ancak insan hala daha bu yeryüzünde kendi varlık sebebini bulamadı. Peki, insanın varlık sebebi nedir. Sorumlulukları ve yapmaya zorunlu olduğu şeyler değil bu varlık sebebi. İnsanın yeryüzündeki varlık sebebi keşfedilirse, dünyamız cennet yurda dönüşecek. İşte bunun için kendine uyanışını gerçekleştirmeli. Zira fazlasıyla dünyaya kainata olan uyanışını gerçekleştirdi. Her türlü bilgiye rahatlıkla ulaşabiliyor. Ancak kendinden ve kendi gönlünden uzakta. Kendi ile barışamayan insan varlık sebebini bulamıyor. Kuran-ı Kerim ayetlerinde “sebep verdiklerimiz” olarak bahsedilen vahiy kelimenin anlamı çok sırlı. Bu sırrı keşfeden kendine olan uyanışı gerçekleştirir. Her varlığa bir sebep verildi. Arının sebebi bal yapması, ağacın sebebi meyve vermesi, oksijen üretmesi vs. Peki sizin sebebiniz nedir. Hangi sebep ile bu dünyada yer almaktasınız. İşte tüm soruların cevaplarını Kendine Uyanış Yolculuğu, Gerçeği Duymaya Hazır mısın? Kitabında uzun uzun açıklamaya çalıştım naçizane. Kendine uyanan, kendi hakikatine uyanan, kendi ile barışan her insan varlık sebebini bulur ve kendi mekanı olan bedenini halife boyutuna yükseltebilir.

Önce Vatan Gazetemizde sayenizde aylardır yazı dizisi olarak paylaştığımız bilgilerle, attığımız başlık ile yeni çıkan kitabınızın adının aynı olması beni çok heyecanlandırdı canım hocam, KENDİNE UYANIŞ YOLCULUĞU, GERÇEĞİ DUYMAYA HAZIR MISIN? Demos yayınlarından çıktı, hayırlı uğurlu olsun inşallah bize kitabınızda aktardıklarınızdan biraz söz eder misiniz ? 

“Kendine Uyanış Yolculuğu; Gerçeği Duymaya Hazır mısın?” kitabına yazmış olduğum tüm kelimelerin liyakatinde olmayı talep ediyorum ve haddimi aşmaktan edep ederim. “Kendine Uyanış Yolculuğu” kitabında, naçizane ben hatırlatacağım, sen de hatırlayacaksın. Neyi hatırlayacaksın? Kendi ruhundan akseden ilhamları alarak zaten özünde bildiğin bilgileri hatırlamış olacaksın. Beraber yürüyeceğiz, yani yan yana bir yolculuk. Ben hatırlatırken sen de o ân hatırlamış olacaksın ve bir hâl yaşayacaksın. Şunu unutma ki, hayatın boyunca deneyim yaşayabilirsin, imtihanları aşabilirsin, başarılı olabilirsin; ancak hâl yaşamak çok farklı bir duygu durumudur. Hâl yaşamak, farklı bir bilinç düzeyidir. Yüksek ilahi duygu durumu ile yaşadığın hâl senin tekâmülünü hızlandırır. Yoksa deneyim yaşadın, bir çıkarımın oldu ama bu yeterli değil, yetmiyor yani. Bu yüzden bu kitabı aldın. Bunu hatırlamak için. Evet sen sevgili can dost, kitabı okuyarak hem kendi bireysel olan ferdiyet makamını yani Muhammediye makamını inşa edeceksin hem de Birleşik Alan ve Morfik Alanda büyük bir etki yaratarak bütünün şifasına katkı sağlayacaksın. Çünkü okuyor olacakların öyle gelişigüzel cümleler değil. Her biri bir bilinç üzerine oluşturuldu ve yüksek benliğine hitaben farkındalığını geliştirme ve geçmiş travmalarını şifalandırma üzerine kodlandı. Tüm cümlelerin birinci vazifesi, sendeki hatırlama boyutunu açığa çıkarmak. İşte hatırlamak, bir hâldir. Ancak hatırlamaya başladığın vakit, hâl yaşamaya başlarsın. Eğer bu aşamaya geldiysen, farklı deneyim sahaları ortaya çıkacaktır. Kendi ‘hakikat olan’ ‚kendinle kavuştuğunda hissedeceksin bu hâli. Bu hissediş, hiçbir şeye benzemez; dünyadaki hiçbir duygu ve düşünce bunu tarif edemez. Kendine kavuştuğunda, bunu derinden bilirsin ve o huzurla yola devam edersin. Âdem’de âlemi, âlemde Âdemi seyredersin.

Elindeki kitabı sana emanet ediyorum. Kitap, onu okuyanındır. Yani “Kendine Uyanış Yolculuğu“ kitabı, senin kitabındır. Sana emanettir. Bu kitaptaki Gerçeği, hemen şimdi Duymaya hazır mısın? Tüm zamanlarına ve tüm bedenlerine şifa olsun, mübarek olsun.

 Kendini bilen Rabbini bilir, düsturu ile yol alırken, siz hal yaşatıyorsunuz bu bambaşka bir boyut açar mısınız can hocam?

Hal yaşamak çok önemli. Hali nasıl yaşarsın: Kendine yakın olan ve kendine yaklaşan, kendi ile barışan ve kendine kavuşan insan, ruhun İlhamlarını alabiliyor. Hasta ise iyileşiyor. Yaşlanmış ve çökmüş ise gençleşiyor. Kısaca: Düşüncen değiştiğinde hakikatindeki tüm bilgi partiküllerini transferler edebiliyorsun bu bilincine yani download edebiliyorsun ve bu bir yenilenme oluyor sende. Nasıl ki telefonun güncelleniyor ayda bir kere. Sen de her an güncelleniyorsun. Ancak tıpkı telefonunda güncellemeye izin verdiğin gibi, kendine de izin ver. Derhal kendini güncellemeye aç. Çünkü Kâinat her an bir yaratımda, İlahi emirler her an inmekte. Kainatta ve tüm âlemlerde büyük bir değişim var. Sen yerinde durursan, bulunduğun konuma çakılı kalırsan, tasavvufun kavramlarından biri olan Kal durumu sende peyda olursa, nasıl çıkacaksın hakikat yolculuğuna. Kal olma! Hal ol! Buna ulaşman için küçük bir ipucu verebilirim sana: Sen belli bir karakterizasyon ile doğdun. Yüklendiğin ve değişmesini istediğin karakterin ile. Değiştirebiliyorsun ve değişebiliyorsun. O güç ve kuvve var her sende. Bu yüzden Kendini Bilme Çalışmasını sistemli hale getirdim. Değişebiliyorsan Âlâ. Farklı deneyim sahalarına geçebiliyorsun o vakit. Sürekli bir döngüde dönüp durmuyorsun. Bir sıçrama gerçekleştirebiliyorsun. Olmuyorsa olana kadar da bir döngü içinde benzer deneyimlerle karşılaşıyorsun. Olana kadar devam ediyor bu döngü. Buraya kadar gelebildiysen bu bilgileri hatırlıyorsun demektir. İşte hatırlamak bir haldir. Ancak hatırlamaya başladığın vakit hal yaşamaya başlarsın. Bu nasıl olacak diye soracak olursan: Sükûnet bir yoldur, sükunet bir nötr halidir. Sükunet Suskunluk, sus pus olmak, etliye sütlüye bulaşmamak, pasifize olmak değil. Bilakis aktif ve bilinçli olmak demektir. Eğer bu aşamaya geldiysen farklı deneyim sahaları ortaya çıkacaktır. Kendi "hakikat olan kendinle kavuştuğunda“ hissedeceksin bu hali, bu hissediş hiçbir şeye benzemez, dünyadaki hiçbir duygu ve düşünce bunu tarif edemez. Kendine Kavuştuğunda bunu derinden bilirsin ve o huzurla yola devam edersin. Ademde Alemi, Alemde Ademi seyredersin. Şimdiye kadar hep üst bilincin tarafından gözlenen idin, kendine kavuştuğun ve kendinle bütünleştiğin andan sonra gözleyen olursun. Alem seni seyrederken, bir bakarsın alemi seyre dalmışsın. Görürsün ki insanî empatin yüksek empatiye oradan da ilâhi empatiye dönüşmüş. Sen Bunu bedenliyken ve bedendeyken hissedebilirsin, yaşayabilirsin. Tabii dayanabildiğin müddetçe. Bunun için bazı şartlar var ama: Pozitif olumlumalar yapacaksın. Düşüncelerini ilham düşüncelerinle kontrol etmen şartı var bir de. İlk başta vizyonik çalışmalar yapabilirsin. Kendini Beyaz ışıklı fanus içine alıp, yaşadığın tüm hallere şükür ile başlayabilirsin. Alemde ne kadar yaratılmış varsa onlara tesirli olumlamalar gönderebilirsin. Kendini evren ile bir ve bütün hissedebilirsin. Kendini ve tüm mevcudiyeti, kanatları arşı kaplayan yüce ışığın  kanatlarının altına alabilirsin. Bunu yap ve imgele. Bu nedir biliyor musun ve bunu neden yapmalısın? Bu, boş durmuyorsun büyük bir iş yapıyorsun mesajıdır tüm alemlere. Yeniden doğuyorsun, kendini sen yeniden yaratıyorsun demektir. Algını düzeltmeli ve düşüncelerini hayra yönlendirmelisin. Daha sonra sevemediklerin sevdiklerin olmalı. Sevmediklerin değil, sevemediklerin. İşte o an nötr hale geçiyorsun, titreşimin yükseliyor demektir. Dünyasal çöküntüler, hezeyanlar seni etkilemiyor demektir. Bu durum vurdumduymaz kayıtsızlık değil tam tersi, tüm hissedişleri hale çevirmek demektir. Halden hale geçmek demektir.

İnsanlar neden bu kadar sevgisiz ve sevgi ararken türlü yanlışlara düşülüyor, kendi ile iletişim nasıl sağlar insan, iç sesini nasıl duyar, aynı evin camlarını perdelerini kapatıp sadece içerdeki sesi dinleyerek gibi mi ? Ve bu seslerin Özden geldiğinin ayrıtına nasıl kanaat getirir?

 Sevgi, maveraya ait hakikate ait bir kavram. Bu yüzden sevgi, dünya gibi gezegenelerde alış-veriş halini alıyor. Hakikatteki Sevgi, yaratımın hamuruna katılan eşsiz bir cevher. Yaradan sonsuz kudretteki sevgisi ile yaratıyor. Sevgi enerjisi bizim bildiğimiz ve tahminlerimizin çok ötesinde ilahi bir cevherdir. Sevgi varsa herşey vardır. Herşey döner etrafında. Sevgi daima kapsar, kuşatır, iyileştirir, şifa olur. Sevgi yanyana getirir ve işte o zaman sevgi patlaması oluşur. Tüm kainat buna şahitlik yapar. Sevgi hiçliktedir, sevgi sessizliktedir. Sessizlik konuşur ve kulağı olan işitir. Dalgaların sesi, yakamozların görüntüsü sevgiyi getirir. Çünkü sevgi her yerdedir. Bir taşın dokunuşluğunda, suyun berraklığında, bir bakıştadır sevgi. Görmesini bilen için sevgi heryerdedir. Tüm dokunuşlardadır, tüm sözcüklerdedir, tüm seslerdedir. Çünkü herşeyin sahibidir. Ancak görenler için vardır. Ve o görenler de gösterecektir sevgiyi anlatacaktır. Sevgi anlatılmaz ancak yaşanır. Hep varoluştadır, nizamdadır. Tanzim eder, oluşturur, oluşumların kaynağıdır. Matematiksel tüm dizilimlerdedir. Tüm formüllerdedir. Tüm bir araya gelişlerdedir. Tüm gizemdedir, tüm sırlardadır. Sevgi tüm yaşamdır. Tüm Varlıkların özüdür sevgi. Nefes almaktır, tüm hücrelerine gönderdiğin yaşam pırıltılarıdır, tüm açığa çıkmalardır Sevgi. Bilmesen de bilmektir, görmesen de görmektir. Bir duvarın ardındaki ağaç, hızla büyür büyümek için köklerini en derine salar. Büyür büyür duvarın ardını görmek için. Görmese de bilir Sevginin orada olduğunu, kendini bulduğunu. O duvarın arkasında seyr eder ağacın büyümesini. Nefesini rüzgar olarak gönderir büyümesi için, yaşama merhaba demesi için. Sevgi ile atan yürekler karşılaştığında Sevgi Patlaması olur ve tüm kâinat şahitlik yapar. Her zerre sevinçten oynar. O oynamalar titreşimleri hızlandırır ve daha müteal olanı çeker.

Sevgi dilenmez, Sevgi daima Akar. Sevgi dilencileri yoktur, Sevgiyi açığa çıkaranlar mevcuttur.

O'nun sevgisi çağlayan gibi akar da damla damla yürekle serpilir, biz Aşk ile onu dönüştürür buharlaştırır yine sahibine iletiriz. Kainatın en büyük döngüsüdür Sevgi. Ve secde eder tüm varlığı ve Sevginin kudreti ile yalnızca O'na. Ve Sevginin sözleri ötelerden gelir, uzak diyarlardan, hiç yorulmadan ulaşır tüm Sevgi Titreşimine sahip olanlara, Sevgi İnsanlarına. Sevgiye aç, nefsten yorgun ve bitap düşmüşlere ulaşır sonsuzluktan fırlayan sevgi okları. Sorgulama en iyi durumdur insanoğlu için. Ancak yorumlama sadece nefsin haline göre şekil alır. Herkesin yorumu kendi nefsine göredir. Herkes farklı yerden bakar ve yorumlar. Benim sevgimi herkes anlayamaz, bir başkasının sevgisini de kimse anlayamaz. Kişiye duyulan sevgi, sadece O'na duyulan sevgidir. Odur herşeyin sahibi. Ötesi yoktur. Kişi sevildiğini sanır, sevilen tek O'dur. ondan O'na yansır herşey. Ve O'ndan yine bizlere. O, Rabbimiz olan Allah.

Ruhumuz nasıl doyar değerli hocam?

İnsanların isteklerini yerine getirerek onları tek tek mutlu edecek kişi değil, Ruhlarındaki gerçek bilgiyi hatırlatarak Bütünsel Huzuru verecek kişi gerçek bilgedir. Ve o Gerçek Bilge dünyayı yönetecek gücü ve kudreti ancak ve ancak kendi özündeki bilgiyi açığa çıkararak elde edebilir. İnsanlar doymak bilmeyen tamahkâr bir nefs ile donatılmışlardır. Öyle ki, körlük ve sağırlık neticesine varacak kadar ileri boyuttadır. Eşya insana sadece araç için verilir. Ancak insan o eşyanın kölesi olur. Kölelikten azat olma "kendini bilme ve tanıma"dır. Ve bu durum Rabbe en yakın haldir. Kölelikten azat olmak için Sevginin ışığı yeryüzünü donatmalıdır. Sevginin ışığı ile aydınlandığında, eşyanın da mahiyeti apaçık görünür olacaktır. Maddenin gerçek bilgisi bize hatırlatılacaktır. İşte o zaman ayağımızdaki görünmeyen prangalar, sevgi ışığı ile birbir parçalanacak, özgür iradeye sahip insanlar, özgür irade sahibi gerçek bilge ve onların bilgileri ile yönetileceklerdir. Yönetilme bir yönlendirilme değil, kendi donanımlarıyla bir bütünlük halinde uyum yönetilmesidir. Ruhumuzu doyuracak, bedenimizi teskin edecek, tüm travmalarımızı dönüştürecek olan tek şey Aşk’tır. Ancak unutulan bir cevher oldu artık. İlahi Sevgi ve Dünyevi Aşk bizi kurtaracak olan ruhumuzu doyuracak olan yegâne ikili. Bunun ötesinde ilahi müzikler dinlemek, özelikle “ney” sesi, muazzam bir akış sağlayacaktır. Ruhumuzu doyuracak olan başka bir oluşum da sanat ile uğraşmak. Kendimizi ne kadar sanatsal faaliyetlere verebilirsek o kadar huzur ile dolabiliriz. Kitap okumak, bilimsel makaleler okumak, doğa yürüyüşleri, hayvanlarla olan iletişim, onları beslemek de ruhumuzu doyuracak olan yegâne işlerdir. Bir işi bitirir bitirmez diğerine geç emrine uyarak, sürekli faaliyet içinde olmak bizi geliştirecektir.