КУН КУЛГИСИ… (Муҳиддин қизиқ бисотидан)
* * *
Қўқондаги жиннихонада бир жинни камалак кўтариб кетаётганмиш. Бош врач кўриб қолиб сўрабди:
— Қайга кетяпсан?
— Урушга.
— Ўқинг йўқ-ку!
— Душман томондан кеп қолар.
— Келмаса-чи?
— Ие, келмаса, уруш бўлмайди-ку!
* * *
Икки эркак жиннихона рўпарасида муштлашаётса, жиннилар деразадан қараб бақираётганмиш:
— Ур! Жағини синдир! Оч биқинига теп!..
Эркаклар муштлашишдан тўхтаб, бир-бирига дебди:
— Э, анави жинниларни қара, бизни масхара қиляпти! Шуларга кулги бўлмайлик муштлашиб!..
Шундан кейин эркаклардан бири йўлнинг у четига, иккинчиси бу четига турволиб, бир-бирига бақира кетибди:
— Вей, мен сени одам деб юрсам, ғирт ҳўтик экансан-ку-а?!.
— Мен бўлсам, сени одам деб юрсам, ғирт эшак экансан!
Шунда жиннилар уларнинг қичқриғини эшитиб баравар бақираётганмиш:
— Ия-я, анавилар ота-болайкан!
* * *
Жиннихонага сартарош келибди. Шунда бир жинни бошқасига дебди:
— Кел, сенинг бошингга мих қоқиб қўяман! Анави сартарош сочингни оламан деганда, машинкаси михга тегиб бузилиб қолади, роса куламиз!
— Бўпти.
Жинни каттакон михни унинг бошига қўйиб энди болға билан ураман деб турса, жинни бақирибди:
— Вей, жинни, болғангни михга ураман деб бошимга урволмагин тағин!
О. ҲАЙИТ тайёрлади