Mustafa Ünal - Katil kim? Devlet nerede?
Kanlı olayların ardından ‘iddialı sözlerin', ‘iri lafların' kadim devlet geleneği olduğunu hatırlatmaya gerek var mı? ‘Kanı yerde kalmayacak' cümlesi faili meçhuller döneminde siyasetçilerin dilinde pelesenkti.
Devlet içindeki illegal oluşumlar kastedilerek söylenen ‘Ucu nereye kadar uzanırsa' sözü de. Büyük büyük laflar söz olarak kaldı. Uygulamaya yansımadı. Faili meçhuller dosyası hâlâ açık. Komisyonlar kuruldu, raporlar yazıldı, katilin silüeti belirdi ama orada kaldı.
‘Bazısının tetikçisi yakalandı' diyen çıkabilir. Doğru. . Ama arkasındaki mekanizmaya ulaşılamadı. Büyük cinayetler aydınlatılamadı, karanlık kaldı. Turgut Özal suikastını, Eşref Bitlis'i, Uğur Mumcu'yu bu kapsamda değerlendirebilirsiniz.
Bu uzun girişi niye yaptım? Aslında dün ile bugün arasında pek fazla fark yok. Gece gündüz yol gittik ama bir arpa boyu mesafe almış değiliz. Diyarbakır Baro Başkanı Tahir Elçi, güpegündüz şehrin ortasında, ölümün kol gezdiği topraklarda başından vuruldu. İki polis de şehit oldu. Her açıdan büyük olay. Katil kim? Sadece tetiği çeken değil, arkasındaki irade kim? İşte devletin burada devreye girmesi lazım.
Olayın üzerinden dört gün geçti, bugün beşinci gün. Başbakan Davutoğlu, kararlı konuştu; ‘Katili bulacağız, olayı meçhul bırakmayacağız' dedi. Adalet Bakanı Bozdağ ve İçişleri Bakanı Ala ‘Olayın üzerindeyiz. Çalışıyoruz' dedi. Yeri gelmişken dikkat çekmekte fayda var. İçişleri Bakanlığı'nın yazılı açıklaması garipliklerle dolu. İsmi cismi belli teröristler yakın takipte. Buna rağmen polislerin davranışı ve tedbirsizliğinin hiçbir makul izahı yok. Silahlı araca trafik kontrolü yapar gibi yaklaşılır mı? Gerekli önlemler alınmaz mı? Bu, ayrı bir tartışma konusu. Davutoğlu ve bakanlar, söz düzeyinde öteden beri aşinası olduğumuz devlet refleksini aynen gösterdi. Aslolan söz değil tabii. Katilin bulunması herkesin arzusu. Olayın aydınlatılması, ailenin olduğu kadar kamuoyunun da talebi. Gelin görün ki devlet sağlıklı ‘olay yeri' incelemesi yapamadı. İlk gün savcı ve emniyet güçleri taciz ateşiyle karşılaştı. Ertesi gün yine aynı. Sürekli ateş.
Yarım yamalak olay yerinden deliller toplandı. Medyaya durumun vahametini özetleyen bir fotoğraf yansıdı, ‘Olay yerini halk inceledi' diye. Deliller vatandaşın, çoluk çocuğun ayakları altında. Olay mahallinde bile sağlıklı çalışma yapamayan devlet, cinayeti veya suikastı nasıl aydınlatacak? Orası şehrin göbeği. Devlet, taciz ateşini engelleyemiyor mu? ‘Çözüm sürecinde devlet bölgeden çekildi, sadece kırsal değil şehir merkezleri de örgüte terk edildi' diyenler haklı mıydı?
Baro Başkanı'nı koruyamayan, olay yerinde inceleme yapamayan, delil toplayamayan devleti bu aciz duruma kim düşürdü? Bölgenin sevilen ismi Tahir Elçi'nin vurulması her açıdan ibretlik. Hemen saflara ayrılarak ‘Katil PKK' veya ‘Katil polis' diye slogan atmaya gerek yok. Manzara çok vahim. Tablo karanlık ve ürkütücü. Ortadan kaldırılan sadece Tahir Elçi'nin bedeni değil. Türkiye kaybetti. Mesele ‘katil veya maktul sizden ya da bizden' sloganının boyutlarını çoktan aştı. Kaybeden biziz. Hepimiz.
Umarım Davutoğlu'nun sözü gerçek olur da katil bulunur. Olay faili meçhul kalmaz. Yoksa geleceğimiz zifiri karanlık. Sahi Ankara'da 102 vatandaşın hayatına mal olan patlamanın failleri tespit edildi mi? Canlı bombaları harekete geçiren mekanizma çözüldü mü? Yoksa patlamalar çok kolektif ve fazla kokteyldi de ölen öldüğüyle mi kaldı?
Katil kim? Devlet nerede? Cevabı siz verin...