AB'nin borca değil, ‘vergi devrimi'ne ihtiyacı var
Avrupa başkentlerinde casuslar ve generallerden yardım isteniyor. Ben daha korkutucu birini çağırırdım: Bir muhasebeciyi. Zira Avrupa bu maddi krizin altından kalkamaz.
Paris saldırılarından sonra AB'nin üç şeyi başarması gerekiyor: Sınırlarının kontrolünü yeniden sağlamak, mültecileri gözetimde tutmak ve yeniden yerleştirmek ve kentsel savaşçı grupları yok edebilmek için güvenlik aygıtını revize etmek. Ancak Londra'dan Atina'ya hükümetler Avrupa'daki mali çıkmazın güvenlik için gereken kaynakları yiyip bitirdiğini fark ediyor.
Kemer sıkma politikaları Britanya ordusunu Napolyon Savaşları'ndan beri en zayıf hale getirdi. Yunan ordusunu küçülttü, İtalyan sahil korumasını sakat bıraktı ve Bulgar sınır polisini sokaklarda protesto yapmaya itti. Avrupa IŞİD'e karşı kentsel bir savaş yürütmeye hazır değil. Bunu ancak çok büyük miktarda nakit değiştirebilir.
Fransız ve Alman bakanlar mülteci ve güvenlik krizlerini birbiriyle ilişkili görüyor ve güvenliğin iyileştirilmesi için 10 milyar Euro'luk bir fondan bahsediyorlar. Bu daha fazlaya mal olacaktır. Avrupa'nın cephedeki ülkeleri çok kötü bir mali durum içindeler. Kriz bu ülkelerin borç almaya ve Euro Bölgesi kurallarını yıkmaya başlamalarına neden olursa risk artar.
Fransa Cumhurbaşkanı François Hollande, ülkesindeki malî; durumun güvenlik durumu kadar zor olduğunu biliyor.
İspanya, Portekiz, İtalya ve Yunanistan -ki bu ülkeler yoğun bir şekilde mülteci krizinin baskısı altındalar- bütçe açığı yaşıyorlar. Paris'ten sonra İtalya da ülkesinin Euro Bölgesi borç kurallarından muaf tutulması ve böylece güvenliğe daha fazla harcama yapabilmek için Brüksel'e çağrı yapıyor.
Britanya ordusu bile IŞİD'e karşı askerî; harekâta başladı. Orduda 100 bin kişilik bir sayı azalması yaşanıyor. Polis gücü 40 bin kişi azaltıldı. Yine de ülkedeki bütçe açığı yüzde 4,4 civarında. İsveç bu yıl sonuna kadar sayıları 190 bine ulaşması beklenen mülteciler için dış yardım bütçesinin yüzde 60'ını yeniden yönlendirmeyi planlıyor. Komşusu Finlandiya kalkınma bütçesini yüzde 43 oranında azalttı, Danimarka da harcamaları kısıyor. Berlin de kaygı verici bir faturayla yüz yüze. Alman yetkililer her sığınmacıya yılda 12.500 Euro ayırmaya karar verdiler ki bu beslenme, barınma, giyinme ve eğitimle 21 milyar Euro'ya ulaşabilir.
Suriye Savaşı, IŞİD ve mülteci krizi yakında sona ermeyecek, bunun Avrupa'ya maliyeti gittikçe artacak. AB'nin kriz vergisine ihtiyacı var.
Avrupa üye ülkeleri Finansal İşlem Vergisi planlarını canlandırmalı. Bono ve tahvilde yüzde 0,1 ve türev sözleşmelerde yüzde 0,01 ile yılda 57 milyar Euro'ya ulaşılabilir. Tam oran Avrupa'nın güvenlik ve insani gereksinimlerine göre hesaplanmalı. Bu zor zamanlar geçince de büyük bankalar kamu güvenliği için daha fazla ödeme yapmalı.
Buna Paris Fonu diyelim: Brüksel'in yöneteceği bu fonla nakit her ülkenin krizle mücadeledeki ihtiyacına göre yeniden ülkelere verilmeli. Böylece Avrupa bu kitlesel göçü şimdiki sığ kapasitesiyle yapmak zorunda kalmaz.
Paris Fonu, AB'ye aynı zamanda askerî; ölçekli operasyonları idare etme imkânı da verecektir. Dahası göçmenlerin uzun vadeli entegrasyonu için fon sağlayacak ve tekrar gettolaşmanın önüne geçecektir. Şu andaki güvenlik krizi ve insanî; kriz AB'nin daha fazla borçla çözebileceği bir şey değil. Bunu yapmak Euro Bölgesi'ndeki krizi fitillemek olur.
Avrupa Birliği (AB), ne malî; ne de güvenlik krizine gözlerini kapamamalı. Brüksel veya Berlin, ikisinden birini seçme lüksü gösteremez. Çözüm sadece vergi devrimiyle gelecektir.
*Gazeteci. New York Times, 3 Aralık 2015