ایرج میرزا (مهرماه ۱۲۵۳ تبریز– ۲۲ اسفند ۱۳۰۴ تهران) ملقب به «جلال‌الممالک» و «فخرالشعرا»، از جمله شاعران مشهور در عصر مشروطیت (اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی) و از پیشگامان تجدد در ادبیات فارسی بود. ایرج میرزا به همراه محمّدتقی بهار، بلندترین صدای شعر دورهٔ مشروطه بود.
