سند توسعه صنایع دستی، گرفتار ابهام‌گویی ست
حجت اله مرادخانی (پژوهشگر صنایع دستی و مدرس دانشگاه) در یادداشتی، یکی از مشکلات صنایع‌دستی کشور را ابهام‌گویی عنوان کرد.
مَغلَطِه و مَغلَطِه کردن یکی از شیوه‌هایی است که بعضا افراد در کلام و نوشتار برای وارونه جلوه دادن حقیقت به کار می‌برند. در مواقعی که فرد در تنگنا قرار می‌گیرد یا نسبت به اصل یک موضوع جهل دارد، تلاش می‌کند تا با طرح استدلال نادرست، به نتیجه مطلوب خود برسد. این نتیجه ممکن است درست یا نادرست باشد، اما نکته مهم در استفاده‌های بعدی از این نتایج برآمده از آن استدال غلط است که سلسله‌وار به وارونه ساخت حقیقت منجر می‌شوند. در علم منطق نیز مغلطه‌ها بسیار مورد توجه قرار گرفته و دسته‌بندی‌های مفصلی برای آن انجام شده است. نکته قابل تامل در ارتباط با مغلطه کردن، استفاده زیاد آن در ساختارهای مدیریتی کشورماست. رویکردی رایج و فراگیر که به کمک آن مدیران نقص‌های عملکردی و ناتوانی‌ها و کاستی‌های خود را می‌پوشانند و با فرافکنی از مهلکه انتقادات می‌رهند.
از جمله عرصه‌هایی که مدیریت آن در سال‌های اخیر با چنگ زدن به ریسمان پوسیده مغلطه، روزگار می‌گذرانند، حوزه مدیریت صنایع دستی کشور است. مدیرانی که می‌آیند و چند صباحی می‌مانند و رزومه‌سازی کرده و می‌روند. بی‌آنکه گره‌ای از مشکلات بنیادین صنایع دستی و فعالان آن باز کرده باشند. آش همان آش و کاسه همان کاسه، اما تنوع مغلطه‌های مدیران فراوان و از این نظر قابل توجه بوده و هست.