وضعیت وخیم اجاره نشینی / بالا شهرنشینها پایین شهری شدند
به دلیل گرانی اجاره بها، اقشار مختلف در کلانشهرها طی دو سه سال اخیر مرتبا جابهجا شدهاند. ساکنان شمال تهران به محلات پایین شهر رفتهاند. پایین شهریها به حاشیه، حاشیهنشینها به مناطق ارزانتر با امکانات کمتر سوق یافتهاند. در شهر تهران ۵۰ درصد مردم مستاجر هستند اگر اجاره در سال بعد افزایش پیدا کند اینها باید چه کنند؟
بخش مسکن طی ۴۶ سال که از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته پیشرفتهایی داشته است؛ اگرچه چالشها و کاستیها نیز کم نیست. در دوران پهلوی بسیاری از مردم در شهرهای بزرگ از جمله تهران با مشکل مسکن مواجه بودند.
یکی از آسیبهای این معضل شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی مثل حلبیآباد بود و گفته میشود بیش از ۶۰ درصد کارگران فاقد مسکن بودند. زاغهنشینی تا کنار میدان آزادی کشیده شده بود. محمدرضاشاه و مسئولان دولتی وعدههایی در خصوص حل بحران مسکن میدادند؛ اما بحران عمیقتر از این بود که با حرف بتواند حل شود. هویدا نیز در نطقی گفته بود «مـن قسـم میخورم مشکل مسکن کارگران را حل کنم» (آیندگان، ۱۳۵۷: ۳). اما تشکیل اتحادیه تعاونی مرکزی مسکن کارگران و همچنین اقدامات دیگر دولت پهلوی در عرصه مسکن بهخصوص مسکن کارگران کارساز نبود.