آدرس غلطی به نام «افول فرهنگ کار» توسط جریان کارفرمایی/ دلایل افت مشارکت اقتصادی چیست؟
در سال‌های اخیر موضوع نرخ مشارکت اقتصادی و انعکاس آن در نرخ بیکاری به یکی از موضوعات مهم در تحلیل‌های اقتصادی کشور و بررسی بازار کار بدل شده است. ضمن اینکه باورها به آمارهای اشتغال نیز به دلایلی کمتر است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، به دنبال انتشار آماری توسط مرکز پژوهشی و آماری بانک مرکزی ایران درباره نرخ بیکاری در کشور، تردیدهایی نسبت به این در اذهان کارشناسان شکل گفت. البته آمار منتشره توسط بانک مرکزی مربوط به خود نرخ بیکاری نبود اما خانوارهای ایرانی را از نظر تعداد شاغلین دسته‌بندی و نشان داده بود که باوجود رسیدن نرخ بیکاری به ۷.۲ درصد طبق آمار مرکز آمار، ۲۵ درصد کل خانوارهای کشور بنابر آمار اعلامی بانک مرکزی در بررسی اشتغال سال گذشته، فاقد حتی یک نفر شاغل هستند!
این دو آمار در ابتدای امر ممکن است با یکدیگر ناخوانایی داشته باشد اما دو نوع برخورد در میان کارشناسان با آن می‌شود؛ برخی مشکل را ناشی از تعریف نرخ بیکاری در کشور می‌دانند که با یک ساعت کار در هفته نیز یک فرد شاغل محسوب می‌شود. بعضی نیز مشکل را مسائلی در حاشیه محاسبات مثل شبه بیکاری، شبه اشتغال، نرخ مشارکت پایین و افت جمعیت فعال و وجود خانوارهای کم جمعیت بازنشسته عنوان می‌کنند که باعث شده باوجود نرخ بیکاری ۷.۲ در پایان پاییز ۱۴۰۳، باز هم یک چهارم (۲۵ درصد) تا پایان سال ۱۴۰۲ کل خانوارهای کشور فاقد حتی یک نفر شاغل باشند.