Twintig jaar lang liet pachter Harry de Vlieger zijn schapen grazen in het Verdronken Land van Saeftinghe, dat twee keer per dag door de Westerschelde wordt overspoeld, schrijft columnist Hans Steketee. Zeekraal en lamsoor geven het vlees een ziltige smaak. En voor Het Zeeuwse Landschap fungeren de dieren als grasmaaier. Maar na twintig jaar viel de win-win in duigen.
