Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών…

Τώρα που πέρασαν οι γιορτές, και ένας-ένας μαζευόμαστε πίσω να επανέλθουμε στα χαμένα μες στις χαρές και τα πανηγύρια «ίσα» μας, ευκαιρία είναι νομίζω να δούμε από μια άλλη οπτική την κατάσταση. Πιο ελεύθερα και περισσότερο χαλαρά.

Τι μας απασχόλησε λοιπόν κατά τη διάρκεια του εορταστικού 10ημέρου; Αν είμαι γαλάζιος, μπλε, ανοιχτό, σκούρο, δεν έχει σημασία, δεν μπόρεσα να βάλω μπουκιά από βασιλόπιτα στο στόμα διότι μου είχε γίνει κόμπος στον λαιμό ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών με τα συμπαρομαρτούντα – τεκνοθεσία κ.λπ.

Αν είμαι συριζαίος κανονικός, και όχι από τους άλλους, τους πιο σκληρούς, που έφυγαν, μου έκοψε εντελώς την όρεξη για γαλοπούλα το τριήμερο στις Σπέτσες to know us better που οργανώνει για τους εναπομείναντες βουλευτές του κόμματος, το μεθεπόμενο τριήμερο, ο πρόεδρος Κασσελάκης.

Το πρώτο, «εμείς» οι γαλάζιοι το εξαντλήσαμε, μέχρι νεωτέρας. Ητοι θα περιμένουμε από τον πρόεδρο Κυριάκο να μας αναλύσει το θέμα διεξοδικά και για να πειστούμε, περί της μεγάλης αναγκαιότητας της ελληνικής κοινωνίας, η οποία έχει λύσει όλα της τα προβλήματα, και αυτό που εκκρεμεί και την απασχολεί τρομερά είναι να παντρεύονται στο δημαρχείο, με κουμπάρο και με δήμαρχο, αντί παπά, δυο άτομα του ιδίου φύλου. Κανένα θέμα! Αν δεν τους αρκεί το σύμφωνο συμβίωσης και θέλουν και να παντρεύονται, ας τους επιτραπεί – μια διάταξη είναι όλη κι όλη. Τα υπόλοιπα θέματα, που αφορούν νομικά ζητήματα, είναι ήδη λυμένα. Θέλουν και παιδιά; Και παιδιά! Μέσα είμαι εγώ, επίσης δεν έχω πρόβλημα. Αλλά, ρε φίλε, ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών μάς μάρανε για να εκσυγχρονιστούμε ως κοινωνία; Τόσα άλλα υπάρχουν που κρατούν τη χώρα δέσμια στην εποχή του… αραμπά.

… η υπογεννητικότητα…

Φτιάξε μου, ας πούμε, ένα πλέγμα πολιτικών για να αντιμετωπίσεις την υπογεννητικότητα που απειλεί μεσοπρόθεσμα την ύπαρξη της χώρας να σε παραδεχτώ. Δώσε κίνητρα στα νέα παιδιά να κάνουν οικογένεια, διευκόλυνέ τους να βρουν ένα σπίτι να στεγάσουν τη σχέση τους, θέσπισε φορολογικές διευκολύνσεις ή και απαλλαγές ακόμη για μια 5ετία για κάθε ζευγάρι που κάνει ένα παιδί. Καθιέρωσε δωρεάν εντελώς τους παιδικούς σταθμούς, τα νηπιαγωγεία, τις νταντάδες για τα μωρά που θα φέρουν στον κόσμο. Δώσε στις κοπέλες που θα γεννήσουν τα παιδιά πριμ και κίνητρα στη δουλειά που είχαν πριν τεκνοποιήσουν, κάλυψε τα έξοδα του τοκετού τους, σε πραγματικές τιμές (όχι βοηθήματα της πλάκας, ούτε αστειότητες του είδους «πηγαίνετε να γεννήσετε στο «Ελενα»), κάνε τέτοια να σε παραδεχτώ και να σε χειροκροτήσω.

Μη μου λες όμως ότι είναι άμεση προτεραιότητα να πάρουμε τη σφραγίδα της εκσυγχρονισμένης κοινωνίας, της εναρμονισμένης με τις σύγχρονες δημοκρατίες της Ευρώπης, θεσπίζοντας τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Και να τους επιτρέπεις και την τεκνοθεσία. Κάνε κάτι ουσιαστικό πρώτα για την τεκνοποιία, κι άμα θεωρήσεις ότι ολοκλήρωσες το έργο, θέσπισε και την τεκνοθεσία – σκασίλα μας μεγάλη και δέκα παπαγάλοι, που λένε και οι πιτσιρικάδες.

… και οι δημοσκοπήσεις

Επίσης μια κοινωνία είναι προτιμότερο να εκπαιδευτεί στο πώς θα πρέπει συνειδητά να συμβάλει στη μείωση της υπογεννητικότητας, να καταβάλει και εκείνη τις θυσίες που της αναλογούν, παρά να της επιβάλλεται σώνει και καλά να αφομοιώσει ό,τι υπαγορεύει το λεγόμενο woke κίνημα. Το «κίνημα» της αφύπνισης, που θεωρεί πως το πολιτικά ορθό είναι η άνευ όρων αποδοχή των όσων διεκδικούν οι κοινωνικές ομάδες των δικαιωματιστών. Ναι, πρέπει να καταργηθούν οι κοινωνικές ανισότητες, καμία αντίρρηση, αλλά αυτοί που αποφασίζουν σχετικά, ας πάψουν να αντιμετωπίζουν φοβικά τους δικαιωματιστές. Ούτε γιατί ο φόβος ότι μπορεί κάποιος τους θεωρήσει αναχρονιστές να επιτρέψει να περάσει οδοστρωτήρας στα δικαιώματα της άλλης πλευράς. Που είναι και η πλειοψηφία.

Κάπου «όπα», δηλαδή.

Ασε που όλο αυτό έτσι όπως εξελίσσεται μπορεί να οδηγήσει – χαλαρά… – σε «αγριότητες», όπως προληπτική λογοκρισία, διαδικτυακό bullying, κ.λπ. και εν τέλει σε βαθύ διχασμό της ελληνικής κοινωνίας.

Επίσης, ωραίο είναι που θέλει να μας εξηγήσει η κυβέρνηση, και φαντάζομαι και ο πρόεδρος Κυριάκος, κάποια στιγμή για το τι ακριβώς θέλουν να κάνουν, όπως και το ποια αναγκαιότητα υπαγορεύει όλο αυτό το πακέτο του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, όμως θα ήταν πιο ειλικρινές να παραδέχονταν ότι η αναβολή στο σχέδιο οφείλεται στις εντελώς αρνητικές δημοσκοπήσεις. Γιατί εκεί είναι το μυστικό, με την παραβολή του «κάρου και του αλόγου» που ανέφερε ο Κυριάκος και δεν κατάλαβε το άλλο το αστροπελέκι, ο πρόεδρος Κασσελάκης, ο οποίος πετάχτηκε να μας ενημερώσει ότι ο Κυριάκος τα βάζει με τα καημένα τα άλογα.

«Πράσσειν άλογα» έλεγαν για κάτι τέτοια οι αρχαίοι – κι όχι… πράσινα άλογα που λένε οι αγράμματοι νεότεροι…

Ο Κασσελάκης υπουργός

Ο πρόεδρος Κασσελάκης… Τι φάση! Κάθε φορά και μία έκπληξη. Ο τύπος δεν υπάρχει. Εβαλε τώρα τον διευθυντή του γραφείου του, έναν δικηγόρο του Πολάκη, ονόματι Καπνισάκη, να «αποκαλύψει» ότι ο Μητσοτάκης ήθελε (είχε προτείνει δηλαδή στον Κασσελάκη μέσω τρίτου) να τον κάνει υπουργό το 2019!!!

Γνώριζε τον πρόεδρο Στέφανο από τότε ο Μητσοτάκης; Οχι. Στη Νέα Υόρκη ζούσε το παλικάρι, και πού και πού αρθρογραφούσε στον «Εθνικό Κήρυκα» του Αντώνη του Διαματάρη. Ο Διαματάρης τον γνώριζε. Και είχε θαμπωθεί ως φαίνεται από την προσωπικότητα του Κασσελάκη, ώστε πήρε την πρωτοβουλία να τον προτείνει για υπουργό στον Κυριάκο.

Ωραίο, δεν λέω, και μου ακούγεται τόσο μα τόσο αληθινό!

Αλλωστε και εμένα μου έχει συμβεί κάτι ανάλογο. Μια φορά, το… 2015 με είχαν προτείνει, δεν θα αποκαλύψω ποιος, διότι δεν είμαι από τους τύπους που καρφώνουν άτομα, για… διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Μάλιστα! Αλλά απέρριψα χωρίς δεύτερη συζήτηση την πρόταση διότι ο Στουρνάρας είναι φίλος μου και δεν ήθελα να μείνει… άνεργος. Τόσο απλά.

(Και μια συμβουλή για τον πρόεδρο Κασσελάκη, προσωπικά: του προηγούμενου κάποια στιγμή από τα πολλά ψέματα είχε μεγαλώσει τόσο η μύτη του που έπαιρνε με δυσκολία τις στροφές. Και παραδεχόταν και μόνος του ότι τον έλεγαν «ψεύτη». Προσοχή λοιπόν.)

«Γαλλικά» για τις Σπέτσες

Για αυτόν τον τελευταίο, τον πρόεδρο Τσίπρα, αυτόν τον πολύ ωραίο τύπο, ο οποίος τους γλεντάει κανονικά και απολαμβάνει τα «έργα» του, έχω να αναφέρω ότι είναι έξαλλος με τον πρόεδρο Κασσελάκη. Κατά τον άνθρωπό μου στην Κουμουνδούρου, με τον οποίο επικοινώνησα χθες για να ανταλλάξουμε ευχές, ο πρόεδρος με το που έλαβε το mail της Θεοδώρας (Τζάκρη) για το τριήμερο στις Σπέτσες επικοινώνησε «αρμοδίως» και αφού «διατύπωσε» μερικά στη… γαλλική γλώσσα, ειδικά για το «πώς τόλμησαν κάτι τέτοιο», ενημέρωσε – ήπια έκφραση – ότι δεν θα παραστεί.

Κρίμα, είναι το μόνο που έχω να πω. Είχε τόσα να συνεισφέρει στην πορεία για την… ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, μα τόσα!

(Η εκπρόσωπος Κασσελάκη, κυρία Αυγέρη, παρομοίασε την εκδρομή στις Σπέτσες με το Συμπόσιο της Σύμης, που οργανώνει ακόμη και τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου. Θέλω να ελπίζω το έκανε από άγνοια, και όχι από συγγνωστή ανοησία. Τη συμβουλεύω λοιπόν να ενημερωθεί πότε και πώς δημιουργήθηκε ο θεσμός του Συμποσίου, ποιοι έχουν μετάσχει ως τώρα και ποια είναι συνεισφορά του στην πολιτική διανόηση. Και αφού ενημερωθεί, να ανασκευάσει. Αφήνω δε κατά μέρος ότι εμπνευστής του Συμποσίου ήταν ένας πολύ δικός μας άνθρωπος, ο αείμνηστος συνάδελφός μας Γιάννης Διακογιάννης.)