«Όχι καπουτσίνο μετά τις 11:00» – Να τι πρέπει να προσέξετε όταν ταξιδέψετε στην Ιταλία

Ο Fabio Parasecoli, καθηγητής του Τμήματος Διατροφής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, στο βιβλίο του «Gastronativism» (2022) εξετάζει την εμμονή των Ιταλών με τους κανόνες του φαγητού, η οποία συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την ταυτότητα.

«Υπάρχει μια βαθιά συναισθηματική σύνδεση με το τοπικό φαγητό», είπε σε συνέντευξη του στην Elizabeth Heath από την ιστοσελίδα Huffpost. «Το φαγητό γίνεται σύμβολο της ταυτότητας και της δυναμικής της κοινότητας», και επομένως της προσωπικής ταυτότητας του ατόμου, τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, είπε.

Και ενώ η Ιταλία αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου, η προσκόλληση στην παράδοση εξακολουθεί να είναι ισχυρή – σε μεγάλο βαθμό ως τρόπος προσκόλλησης στην ίδια την ιδέα της ιταλικής ταυτότητας. Όπως το έθεσε ο Parasecoli, «στους Ιταλούς μπορεί να αρέσει το σούσι, αλλά ποτέ δεν θα το φάνε στο κυριακάτικο τραπέζι με την οικογένεια».

Όχι καπουτσίνο μετά τις 11 π.μ.

«Έχει να κάνει με το ότι το γάλα είναι πραγματικά δύσκολο να χωνευτεί ακόμα και τις καλύτερες [πρωινές] ώρες», δήλωσε η Elizabeth Minchilli, συγγραφέας γαστρονομικών βιβλίων και διοργανώτρια γαστρονομικών εκδρομών με έδρα τη Ρώμη. Ο καπουτσίνο είναι ουσιαστικά ζεστό γάλα με μια δόση εσπρέσο. Είναι ιδανικός μετά από ένα χορταστικό πρώτο γεύμα της ημέρας – «αλλά μετά από ένα μεγάλο γεύμα», είπε η Minchilli, «ένα ποτήρι ζεστό γάλα δημιουργεί προβλήματα». Για να αποφύγετε τον στομαχόπονο, πιείτε τον καπουτσίνο σας το πρωί.

Το πρωινό είναι πάντα γλυκό, όχι αλμυρό

Αν δεν βρίσκεστε σε ξενοδοχείο που σερβίρει πρωινό αμερικανικού τύπου, μην περιμένετε μπέικον και αυγά.

«Ιστορικά, η Ιταλία ήταν αγροτική[χώρα] και πολύ φτωχή», λέει η Ιταλίδα ιστορικός Francine Segan. «Οι άνθρωποι κατανάλωναν τα αποφάγια για πρωινό, και αυτό ήταν συνήθως κάποιο σκληρό ψωμί εμποτισμένο με γάλα το πρωί». Το κρέας ήταν μια σπάνια πολυτέλεια για τους αγρότες και θα το φύλαγαν για ένα σημαντικό γεύμα. Ακόμη και το ζαχαρούχο ψωμί ήταν κάτι που οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά.

«Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εξέλιξη του πρωινού καθώς το πλήθος γινόταν πιο πλούσιο», είπε η Segan, με τα cornetti (κρουασάν), τις μαρμελάδες και άλλες πολυτέλειες να αποτελούν πρότυπα της αστικής τάξης. Ακόμα, είπε, «δεν υπάρχει πρωτεΐνη το πρωί».

Μην προσπαθήσετε να βουτήξετε το ψωμί

Ένα καλάθι με απλό ψωμί μπορεί να εμφανιστεί στο τραπέζι της τρατορίας σας, αλλά μην περιμένετε το ελαιόλαδο και το μπαλσάμικο να ακολουθήσουν.

Το ψωμί συνοδεύει ένα κυρίως πιάτο που περιλαμβάνει κρέας, δήλωσε η Minchilli, προσθέτοντας ότι δεν το βουτάνε στο λάδι ούτε το τρώνε προηγουμένως, καθώς είναι πολύ χορταστικό. «Και μια μπουκιά ξιδάτο, λιπαρό ψωμί θα κάνει ό,τι ακολουθεί να μην έχει καμία γεύση», είπε.

Το ψωμί προορίζεται για να συνοδεύει πιάτα χωρίς άμυλο, όπως κρέατα ή αλλαντικά.

Μην προσπαθήσετε να πληρώσετε ξεχωριστά

Υπάρχουν δύο πράγματα που οι Ιταλοί μισούν να κάνουν: να επιβάλλονται στους άλλους και να φαίνονται τσιγκούνηδες. Το να ζητάτε ξεχωριστούς λογαριασμούς στο εστιατόριο, να καταγράφετε ποιος έφαγε και ήπιε τι, ή να πετάτε πολλές πιστωτικές κάρτες στον σερβιτόρο μπορεί να προκαλέσει και τα δύο αυτά πράγματα.

«Είναι μια χώρα που είχε μια αριστοκρατία», κάτι που λείπει από τις ΗΠΑ, είπε η Segan. «Υπάρχει ακόμα μια προσπάθεια να το μιμηθούμε αυτό και να αποφύγουμε οτιδήποτε μοιάζει χοντροκομμένο».

Προσπαθήστε να πληρώσετε με μετρητά ή με μία κάρτα και, στη συνέχεια, διαχωρίστε τα ποσά μεταξύ της παρέας σας. Και αν ένας Ιταλός σας προσκαλέσει σε δείπνο, μην κάνετε παρά μια μικρή προσπάθεια να μοιραστείτε τον λογαριασμό. «Η φιλοξενία είναι ο βασιλιάς», είπε η Segan, «και ο οικοδεσπότης σας λέει: «Είσαι ένας τιμώμενος επισκέπτης στη χώρα μου».

Το να μοιράζεσαι πιάτα θεωρείται αγενές

Πέρα από το ότι φαίνεται τσιγκούνης, το να μοιράζεσαι οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα ορεκτικό (antipasto) ή ένα επιδόρπιο «απλά δεν συνηθίζεται από πολιτισμική άποψη», δήλωσε η Minchilli. «Είναι κακοί τρόποι. Γιατί να θέλεις κάποιος να τρώει από το πιάτο σου με το πιρούνι του;»

Ενώ το να μοιράζεσαι ένα κομμάτι από το φαγητό σου είναι μια χαρά, στην Ιταλία «παραγγέλνεις κάτι επειδή θέλεις να το φας όλο μόνος σου», είπε η Minchilli. Ενδέχεται να μπορείτε να ζητήσετε μισή μερίδα ζυμαρικών, αλλά αυτό διαφέρει από το να ζητήσετε να μοιραστείτε μια μερίδα.

*Με πληροφορίες από: Huffpost.com | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Eat Pray Love